Γιατί, κύριε, oι πράσινοι λύκοι το παίζουν σήμερα αθώες κοκκινοσκουφίτσες;

Γιατί αγαπητό μου παιδί ο ΣΥΡΙΖΑ  αγγίζει την αυτοδυναμία και υπόσχεται νέες, καλύτερες ημέρες διακυβέρνησης στον ελληνικό λαό. Μοναδική ευκαιρία, λοιπόν, για το μέχρι εχθές ταπεινό και καταφρονεμένο 4% των πιστών του ψηφοφόρων να κουνήσει τα δάχτυλά του αριστερού του χεριού σε όλους εμάς τους αμαρτωλούς του δεξιόστροφου δικομματισμού, να πεί και καμιά κουβέντα παραπάνω μήπως και  βγάλει το άχτι του για τα 38 χρόνια «κοινοβουλευτικής χολέρας», ακόμα και να προβεί σε εντυπωσιακές κυβιστήσεις προκειμένου να πετύχει το ευπαρουσίαστο του κυβερνητικού του προγράμματος. Ο λαϊκισμός, άλλωστε, στη χώρα

αυτή  έρχεται με κολοτούμπες στην εξουσία αναντάμ παπαντάμ!

Εσύ όμως ρε ΠΑΣΟΚΕ, που μέσα στην αναμπουμπούλα των τελευταίων ημερών την έκανες με ελαφρά πηδηματάκια από την πάλαι ποτέ μεγάλη δημοκρατική παράταξη για το ΚΚΕ εσωτερικού, κάνε μας τη χάρη και ράψτο το ρημάδι. Πληρώνουμε σήμερα ως έθνος τη διαχρονική σου εμμονή με τον λαϊκισμό και την κρατικοδίαιτη αισθητική του αείμνηστου ηγέτη σου και εσύ, αντί να σκύψεις το κεφάλι και να ζητήσεις ταπεινά συγγνώμη για το επαχθές της πολιτικής σου συμπεριφοράς, το παίζεις σήμερα επαναστάτης ποπολάρος και τιμητής των πάντων.

Το ’81 μας έφερες τον μεγάλο Αντρέα, γιατί ξαφνικά την είδες σοσιαλιστής και άρχισες να τσαμπουνάς κάτι ακαταλαβίστικα για εκτεταμένες εθνικοποιήσεις, λαϊκή κυριαρχία, θεωρίες κέντρου-περιφέρειας και άλλα τέτοια φαιδρά παρακολουθήματα του χείριστου λαϊκισμού σου. Διέλυσες την παραγωγική βάση της χώρας, εδραίωσες παρασιτικές συμπεριφορές, μετέτρεψες τον εργατικό Έλληνα σε κρατικοδίαιτο υπάλληλο και συνδικάλα και στα τέλη της δεκαετίας, με το χρέος να καλπάζει με ρυθμούς Βουκεφάλα,  φώναξες και το αμίμητο : «Τσοβόλα δώστα όλα».

Το 1996 έκανες την πρώτη σου κολοτούμπα και από σοσιαλιστής μου έγινες εκσυγχρονιστής. Άρχισε, βλέπεις, να ανεβαίνει το βιοτικό σου επίπεδο, με τα «δανεικά και αγύριστα» που σου εξασφάλιζε το πολιτικό σύστημα, και όπως και να το κάνεις η κατανάλωση σαβούρας και η ξιπασμένη επίδειξή της   ήταν πιο ελκυστική από την κοινωνική αλληλεγγύη και τα ιδεώδη του κοινοτισμού. Βάφτισες τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και τις ιδιωτικοποιήσεις του επάρατου Μητσοτάκη μετοχοποιήσεις  και με τακτοποιημένη τη συνείδησή σου συνέχισες να αθροίζεις 40αριά στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη.

Όσο η τελευταία σου εξασφάλιζε ρουσφέτια, προνοιακά επιδόματα, υπερσυνταγογραφήσεις, μεταθέσεις και αυξήσεις μισθών πάνω από την παραγωγικότητα, όλα ήταν καλά και άγια. Μόλις το παρασιτικό αυτό μοντέλο κατέρρευσε, το 2009 ανακάλυψες εκ νέου τον ατμοσφαιρικό σοσιαλισμό της νιότης σου, βάφτηκες στα πολεμικά χρώματα των ερυθρόδερμων ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και πέταξες το, επίσης, αμίμητο «αυτό δεν είναι το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ στο οποίο πίστεψα». Με καθυστέρηση 16 χρόνων ανακάλυψες το οφθαλμοφανές. Να χαρώ εγώ ικανότητα αντίληψης!

Χρεοκοπήσαμε μετά από μια τριακονταετία ρεμούλας, πελατειακού κρατισμού, αργομισθίας, αντιπαραγωγικότητας και, αντί να μετανοήσουμε ομαδόν για