Ένα μεγάλο ευχαριστώ δάσκαλε Λευτέρη Παπαδόπουλε

Για το «Αποτύπωμα» δεν έχω πει ούτε έχω γράψει τίποτα. Επιλέγοντας να δημοσιοποιήσω τους στίχους μου, να κρεμάσω δηλαδή την ψυχή μου στα μανταλάκια, ήξερα ότι κάποιοι θα έσκυβαν πάνω της με ενδιαφέρον και κάποιοι άλλοι θα την κοίταζαν με κριτικό και, ίσως, αρνητικό μάτι. Λογικό θα ήταν.

Γρήγορα, όμως, διεπίστωσα την ύπαρξη και ορισμένων που θεωρούσαν ότι περίπου δεν είχα δικαίωμα να γράψω στίχους, επειδή είμαι ο διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του Μega.
Διάβασα απίθανης κακίας, αλλά και βλακείας, σχόλια από φανατισμένους ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχαν μπει καν στον κόπο να ανοίξουν

το «Αποτύπωμα» για να σχηματίσουν γνώμη.
Έφθανε που συγγραφέας ήμουν εγώ.
Διάβασα γελοίες θεωρίες συνωμοσίας περί διαπλοκής, διότι στην παρουσίαση -έλεγαν- είχε έρθει και ο πρωθυπουργός. Παρέλειπαν, φυσικά, να αναφέρουν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν εκεί, τον διευθυντή και τον υποδιευθυντή της «Αυγής», στελέχη της ΔΗΜΑΡ, δεκάδες δημοσιογράφους, καλλιτέχνες και πόσους ακόμη…

Και, φυσικά, αγνοούσαν το θερμό ιδιόχειρο σημείωμα που μου είχε στείλει ο Αλέξης Τσίπρας, εξηγώντας μου ότι λόγοι που είχαν να κάνουν αποκλειστικά με το βαρύ πρόγραμμά του και όχι με την επιθυμία του, δεν του επέτρεψαν να είναι παρών.
Βλέπετε, δεν το έκανα θέμα.

Δε θα συνεχίσω. Έτσι κι αλλιώς, η μικροψυχία ποτέ δεν υπήρξε σπάνιο είδος στον τόπο αυτό.

Κρατώ την αγάπη και τη γενναιοδωρία πολλών άλλων. Του Μάνου Ελευθερίου, του Τίτου Πατρίκιου, του Θάνου Μικρούτσικου, της Έλενας Ακρίτα, του Δημήτρη Παπαδημητρίου…
Και πολλών αγαπητών φίλων που μου διεμήνυσαν την αγάπη τους, με όλους τους τρόπους.
Επιτρέψτε μου, όμως, να σταθώ στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον πατριάρχη των Ελλήνων στιχουργών, που μου έκανε την εξαιρετική τιμή να διαβάσει ένα από τα ποιήματά μου, στην εκπομπή του Γιώργου Οικονομέα και του Δημήτρη Καμπουράκη.

Την 3ου Ορειβατικού 13.
Το σπίτι που γεννήθηκα, στην Πάτρα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ δάσκαλε.

Follow on twitter: @XrPanag