Εμείς οι Χιώτες θρηνούμε…

Πριν από μερικά χρόνια, ο μεγάλος Χιώτης σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης, μας χάρισε ένα υπέροχο κινηματογραφικό ποίημα που υμνεί τη χιώτικη φύση, το «Δέντρο που πληγώναμε», δηλαδή το μαστιχόδενδρο που «πληγώνεται» για να στάξει το «δάκρυ», η πολύτιμη και μοναδική μαστίχα.

Πριν από λίγο, η Χίος φλεγόταν για έξι (!) μέρες. Οι Χιώτες, θρηνούμε για την απώλεια υπέροχων τοπίων και εικόνων που γλύκαιναν τις αναμνήσεις μας από τον γενέθλιο τόπο, αλλά και τις αναμνήσεις όσων είχαν την τύχη κάποια στιγμή να γνωρίσουν τη Χίο. Θρηνούμε για την απώλεια των μαστιχόδενδρων μας (που τώρα πληγώθηκαν πραγματικά),

των ελαιώνων μέσα στα πεύκα και δίπλα στα μαστίχια, των πεύκων που κατοπτρίζοταν στη θάλασσα, θρηνούμε για την απώλεια της πανδαισίας των αποχρώσεων του πράσινου. Η “μαύρη” διαδρομή των καμένων από τη Νέα Μονή, στα Αρμόλια, στη Βέσσα, στο Πυργί, στο Λιθί, στην Ελάτα, στη Σιδηρούντα, στα Αυγώνυμα θα μας θυμίζει το πώς χάνεται ένας παράδεισος σε μια στιγμή.

Αυτή η φοβερή φωτιά ήταν διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη, ήταν πραγματική επίθεση με σκοπό την ολοκληρωτική οικολογική και οικονομική καταστροφή του νησιού, τη χρονιά μάλιστα που το νησί μας γιορτάζει τα 100 χρόνια ελευθερίας του.

Όμως, η Χίος (μας) έχει ανεξάντλητες ομορφιές αλλά και δυνάμεις και θα επουλώσει τις πληγές της, γιατί, ως μαρτυρικός τόπος, έχει μάθει να επιβιώνει και να προχωράει μπροστά. Η πληγωμένη χιώτικη φύση, που τόσες φορές χτυπήθηκε από την ανθρώπινη βαρβαρότητα, ελπίζουμε ότι πάλι θα αναγεννηθεί, όπως αναγεννάται ο κορμός του μαστιχόδενδρου κάθε φορά μετά το “πλήγωμα” του.

Οι Χιώτες είμαστε αποφασισμένοι να σταθούμε δίπλα στον αγαπημένο τόπο μας και να βοηθήσουμε όσο, όπου και από όπου, μπορούμε.

Όμως, ελπίζουμε ότι θα έχουμε, σαν ένα δείγμα Πολιτισμού και την (όποια) βοήθεια και συμπαράσταση όλων, ώστε, γρήγορα να μπορέσουμε να πούμε συμβολικά ότι «το χάσμα π´ άνοιξε ο σεισμός ευθύς γιόμησε άνθη».

Ελάτε να (ξανα)γνωρίσετε τη Χίο και είναι βέβαιο ότι δεν θα το μετανιώσετε! Η Χίος μας, ακόμα και «πληγωμένη», είναι όμορφη και μοναδική! Το άρωμα της μαστίχας και των ανθών της πορτοκαλιάς και της λεμονιάς θα διώξει γρήγορα την απαίσια μυρωδιά του καμένου.

*Ο Σταύρος Κουμπιάς είναι καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών και πρώην Πρύτανης.