Διαβάζοντας σήμερα «Το Κατορθωμένο Σώμα» του Άγγελου Σικελιανού

Ιούνιο μήνα του 1951 έφυγε από τη ζωή ο Άγγελος Σικελιανός σε ηλικία 67 ετών , και συμπτωματικά έχουν περάσει 67 έτη από τότε. Στην ιστορία των Γραμμάτων μας ο μεγάλος ποιητής έχει πάρει μια εξέχουσα θέση ανάμεσα στους συγγραφείς της γενιάς του, Καζαντζάκη, Βάρναλη, της μεταπολεμικής δηλαδή γενιάς, που εμφανίζεται λίγο πριν το 1910 και φέρνει μια ουσιαστική ανανέωση στη Λογοτεχνία συνδεδεμένη οργανικά με την παράδοση και διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για τη μετάβαση στον μοντερνισμό.

Το Κατορθωμένο Σώμα αποτελεί το τελευταίο ποίημα της «Συνείδησης της Προσωπικής Δημιουργίας». Ο όρος «κατορθωμένο

σώμα» για τον Σικελιανό δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά τον άνθρωπο που μυήθηκε στα απόκρυφα μυστήρια της Φύσης, έχοντας προετοιμάσει για χρόνια τον εαυτό του για να δεχτεί αυτού του είδους τη μύηση ώστε να ενωθεί με τον Θεό και να αποθεωθεί και ο ίδιος στο επίπεδο του πνεύματος. Έτσι θα είναι μυημένος στα μυστήρια της σκέψης και της πράξης, θα διαθέτει ένα σώμα «εσωτερικό», ανοικτό στα μηνύματα των καιρών, κυρίως των μελλοντικών. Θα έχει με τον τρόπο αυτό τη δυνατότητα να προλαμβάνει αυτούς τους καιρούς , προβάλλοντας την αλήθεια του, την ανθρώπινη αλήθεια.

Αξίζει να αναφερθούμε στους τελευταίους στίχους του ποιήματος : «Ομπρός, ομπρός, απάνω, / στον τραχιό, τραχιό μου δρόμο, / με τα μάτια στυλωμένα πάντα στην Κορφή». Η πορεία για την Κορφή είναι μια καθαρά ορφική ορειβασία, που η καθηγήτρια Ρ.Φράγκου –Κικίλια, ειδική ερευνήτρια του έργου του Σικελιανού, ερμηνεύει ως εξής : «Όλοι οι μεγάλοι αναμορφωτές – ο Ορφέας, ο Μωυσής, ο Ζαρατούστρας, ο Χριστός – σε μια κορφή ανέβηκαν για να περάσουν την τελευταία τους δοκιμασία, που θα τους αξίωνε σε μια κάθοδο θυσίας, διονυσιακού διαμελισμού, αλλά και προσφοράς στους ανθρώπους μέσω της διδασκαλίας τους. Αυτό στο βάθος επιζητούσε ο Σικελιανός, να σπείρει τον Νέο του Λόγο, ήδη από το 1921. Βεβαίως οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν την αγωνία του Σικελιανού, ούτε τον λόγο για τον οποίο ήθελε να σπείρει τον Νέο του Λόγο».

Ο Σικελιανός προσπάθησε να ερμηνεύσει τον κόσμο αυτό, και παίρνοντας ως αφορμή τη σύγχρονή του πραγματικότητα να απλωθεί πέρα από αυτήν μέχρι την παγκοσμιότητα. Υπήρξε πάντα μέσα στα γεγονότα και μάλιστα ως πρωταγωνιστής. Ο διακαής του πόθος για την ανθρώπινη ενότητα και ο διαρκής προβληματισμός του για τα μεγάλα ερωτηματικά του ανθρώπου παραμένουν πάντα στην επικαιρότητα. Είναι , πράγματι, εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο Σικελιανός ήδη από τη δεκαετία του 1950 αντιμετώπισε με τη σκέψη, το στοχασμό και την πράξη του την προοπτική μιας παγκόσμιας κοινωνίας που θα είχε ως γνώμονα ένα οικουμενικό πολιτισμικό πρότυπο, το οποίο θα υπηρετούσε τον άνθρωπο, συνθέτοντας και όχι ισοπεδώνοντας τις πολιτισμικές παραδόσεις των λαών.

Διαβάζοντας σήμερα το ποίημα αυτό του Σικελιανού διαπιστώνουμε πόσο πράγματι επίκαιρος παραμένει ο Έλληνας ποιητής αλλά και πόσο σημαντικός αποδεικνύεται ο λόγος του. Και δεν είναι τυχαίο που ο μουσικός Νίκος Καλλίτσης εμπνεύστηκε πρόσφατα από τους στίχους αυτούς ένα ομώνυμο θαυμάσιο ορατόριο σε μια περίοδο αλγεινή και κρίσιμη για τη χώρα μας.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ένα πρότυπο οικουμενικού πολιτισμού, όπως το προτείνει ο Άγγελος Σικελιανός , μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για μια αναδιάρθρωση της διεθνούς πολιτικής , για μια πολιτισμική ανανέωση, που σήμερα έχει ανάγκη η κοινωνία παγκόσμια.

Στέλλα Πριόβολου

The post Διαβάζοντας σήμερα «Το Κατορθωμένο Σώμα» του Άγγελου Σικελιανού appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.