Χωρίς ωράριο, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ζωή…

Αυτό που συνέβη στο Μπανγκλαντές με την κατάρρευση του εργοστασίου υφασμάτων είναι η κορυφή του παγόβουνου της σύγχρονης δουλεμπορίας που εγκαινιάζεται και στην Ευρώπη.

Γιατί η δουλεία δεν καταργήθηκε τον 19 αιώνα μετά τον πόλεμο Βορείων – Νοτίων στις ΗΠΑ. Μεταμφιέσθηκε, έγινε πιο εκλεπτυσμένη και ειδικά στα χρόνια της κρίσης τείνει να γίνει καθεστώς.

Το συγκεκριμένο εργοστάσιο, κοντά στην πόλη Ντάκα, που απασχολούσε πάνω από τρείς

χιλιάδες εργαζόμενους με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα, προμήθευε με ρούχα πολυεθνικές αλυσίδες επώνυμων και ρούχων χαμηλού κόστους σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Οι συνθήκες εργασίες άθλιες ,με τους εργάτες να δουλεύουν μέχρι εξαντλήσεως. Οι τρείς όροφοι που προστέθηκαν για να προσληφθούν και άλλοι «σύγχρονοι δούλοι» κατασκευάστηκαν χωρίς μελέτη, χωρίς κανόνες ασφαλείας, με μόνο σκοπό το κέρδος.

Η βιομηχανία ένδυσης αποφέρει στη χώρα περίπου 15,6 δισ δολάρια ετησίως, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 80% των εξαγωγών του Μπαγκλαντές. Το 60% πηγαίνει στην Ευρώπη, ενώ ΗΠΑ και Καναδάς παίρνουν το 23% και 5% αντίστοιχα.

Δεν είναι, όμως, το μοναδικό περιστατικό. Τον Νοέμβριο του 2012, μια πυρκαγιά σε υφαντουργία επίσης στην περιφέρεια της Ντάκα, η οποία προμήθευε κυρίως την αμερικανική εταιρεία Walmart είχε στοιχίσει την ζωή σε 111 ανθρώπους. Οι υπεύθυνοι της μονάδας είχαν ζητήσει να παραμείνουν στη θέση τους, βεβαιώνοντάς τους ότι επρόκειτο μόνον για άσκηση πυρκαγιάς.

Αυτό δεν συμβαίνει τώρα- και ούτε ανακαλύψαμε την Αμερική -αλλά χρόνια. Το ανησυχητικό, όμως, είναι ότι αυτό το μοντέλο εργασίας γίνεται πρότυπο ακόμα και για τη δημοκρατική Ευρώπη. Ποιός από τους μεγάλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σκέφτηκε να στείλει έστω ένα μήνυμα συλλυπητηρίων στη χώρα που θρηνεί πάνω από 300 θύματα ,τα οποία χάθηκαν στο βωμό της άθλιας και μαύρης εργασίας; Θα μου πεις, είναι άλλη χώρα , άλλοι νόμοι, άλλα καθεστώτα. Κι όμως δεν είναι τόσο αθώα αυτή η σιωπή..

Η οικονομική κρίση σε Ευρώπη και ΗΠΑ έχει περιορίσει τις καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών που αναζητούν, πλέον, κυρίως το φθηνό. Κατά συνέπεια η πίεση γίνεται εντονότερη στους ασιάτες προμηθευτές από τις δυτικές εταιρίες λιανικής στα ενδύματα. Έτσι αναγκάζονται να περιορίζουν συνεχώς τις βασικές προδιαγραφές ασφαλείας με τις γνωστές ολέθριες ανθρώπινες απώλειες.

Στην Κίνα, η εταιρία Foxconn απασχολεί, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης με περιπτώσεις αυτοκτονιών εργαζόμενων που δεν αντέχουν τις εξαντλητικές ώρες εργασίας. Η εταιρία αυτή είναι υπεύθυνη για την κατασκευή εξαρτημάτων smart- phone και i-phone και πριν από ένα χρόνο είχε διανείμει στους εργαζόμενους «δήλωση μη αυτοκτονίας», ενώ είχε τοποθετήσει δίχτυα κάτω από τα παράθυρα των γραφείων για να αποτρέπει τους επίδοξους αυτόχειρες!

Και αν υποθέσουμε ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι σε περίοπτη θέση σε χώρες όπως το Μπανγκλαντές και η Κίνα ας πάμε στην Ευρώπη για να θυμηθούμε την περίπτωση αυτοκτονιών υπαλλήλων της France Telecom.

Τον Ιούλιο του 2012 υψηλόβαθμο στέλεχος εξωθήθηκε σε παραίτηση και πλήρωσε εγγύηση για να αφεθεί ελεύθερος από τις αρχές επειδή συναινούσε στην εφαρμογή σκληρών πρακτικών όπως αναγκαστικές μεταθέσεις σε υπαλλήλους και ανάθεση ανέφικτων στόχων παραγωγικότητας , οι οποίες οδήγησαν 40 εργαζόμενους μέσα σε τρία χρόνια να δώσουν τέλος στη ζωή τους..

Η κατηγορία σε βάρος του διευθύνοντος συμβούλου της γαλλικής εταιρίας τηλεπικοινωνιών ήταν η «ηθική παρενόχληση»…

Αναρωτιέμαι, πού είναι η Ευρώπη της υπεράσπισης των ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων όταν η ανεργία καλπάζει σε δυσθεώρητα ύψη, προς το παρόν, στις χώρες του νότου και η εργασία μετατρέπεται σε ηθική και ψυχική παρενόχληση;

Όταν ο βασικός μισθός στην Ελλάδα πέφτει επίσημα στα 490 ευρώ – αν και είναι ήδη αρκετά πιο μειωμένος σε πραγματικές συνθήκες εργασίας- όταν οι εργάτες στα χωράφια – έστω και αν είναι μετανάστες όπως στην Μανωλάδα- έχουν να πάρουν τους μισθούς τους πάνω από 6 μήνες με τα γνωστά αποτελέσματα, όταν χιλιάδες πολίτες σε Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Κύπρο χάνουν καθημερινά επιδόματα, κοινωνικές παροχές και οικονομίες μιας ζωής επειδή κάποιοι λίγοι υπήρξαν άπληστοι και δεν υπάρχει τρόπος ούτε να εντοπιστούν και να δώσουν τα λεφτά πίσω ούτε να δημιουργηθεί εκείνο το πλαίσιο που θα τους αποτρέπει να ξαναβάλουν το χέρι στο μέλι, η Ευρωπαϊκή Ένωση δε λειτουργεί.

Οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίες της Ασίας, τις οποίες εντέχνως έκρυβε για προφανείς λόγους για πάρα πολλά χρόνια η γηραιά ήπειρος, βρίσκονται και επισήμως στον πυρήνα της.