Απόδραση…

Έφυγε το μυαλό μου σε ταξίδι με τη φωτογραφία του Κώστα Παπαχρήστου από τα παλιά Εξάρχεια και με τη «Φρύνη» της Ευδοκίας Λελεδάκη.

Ευχάριστο ταξίδι.

Απόδραση με εκδρομικό πλοιάριο από τη θλίψη που μας κατατρώει.

Τα Εξάρχεια είναι κοντά. Πάω και με τα πόδια και βλέπω τα «κεντημένα» παράθυρα που φωτογραφίζει ο Κώστας.

Τη Φρύνη, όμως, πού να τη βρω;

Υπάρχουν και σήμερα «Φρύνες» και «Ασπασίες» και «Θεοδώρες»

κρυφές και ακριβοπληρωμένες, που «συνοδεύουν» μεσόκοπους και ηλικιωμένους επιχειρηματίες στις υπερατλαντικές περιοδείες τους. Αυτές δεν μπορώ να τις πλησιάσω.

Οι άλλες, οι ταπεινές πόρνες είναι προσιτές. Τις βρίσκει κανείς στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια όλο το 24ωρο. Μαύρες Αφρικάνες, 12χρονες, 13χρονες και 14χρονες, πουλημένες από τους γονείς τους στους Ευρωπαίους νταβατζήδες, πέφτουν στις ρόδες των διερχόμενων αυτοκινήτων στην προσπάθειά τους να «σταυρώσουν» πελάτη!

«Αδήλωτες» όλες! Ένας θεός ξέρει τι αρρώστειες κουβαλάνε…

Και τα ελληνικά τους ελάχιστα. Τα απολύτως αναγκαία. Και φωναχτά:

«Καλό γ….. και φτηνό«!

Δεν ήταν έτσι οι ταπεινές πόρνες την εποχή της Φρύνης.

Αυτές στόμα είχαν και μιλιά δεν είχαν.

Περπατούσαν στο δρόμο με ιδιαίτερη «επαγγελματική» χάρη για να προσελκύσουν τους πελάτες σηκώνοντας τα πέλματά τους με τέτιο τρόπο ώστε οι άντρες που τις ακολουθούσαν να βλέπουν στις σόλες των παπουτσιών τους γραμμένο το ποσό της βίζιτας!

«Άλλη εποχή τότε και άλλος πολιτισμός» συνηθίζει να λέει κάποια φίλη μου.

Άλλη εποχή;

Άλλος πολιτισμός;

Τους σκελετούς των αλυσοδεμένων σκλάβων μεταλλωρύχων που έχουν βρεθεί στις «στοές» του Λαυρίου τους ξεχάσατε;

«Πολιτισμός» με τα όλα του…