Αν δε δώσει το μέρισμα ο Σαμαράς, θα συντριβεί. Αν το δώσει, θα σωθεί;

Εδώ και καιρό γράφουμε ότι η εμπλοκή ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα δεν είναι για τα μάτια του κόσμου, αλλά πραγματική. Οι διαπραγματεύσεις είναι τόσο δύσκολες διότι η τρόικα δεν πείθεται από το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι έρχονται εκλογές, περιφερειακές, αυτοδιοικητικές και κυρίως ευρωεκλογές, και δεν είναι δυνατόν να ληφθούν νέα

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κι ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας ήλπιζαν ότι θα προέκυπτε κάποια σοβαρή πολιτική παρέμβαση από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, που θα υποχρέωνε την τρόικα να υποχωρήσει από τις εμμονές της στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων για να δώσει ανάσα ζωής στα κόμματα εξουσίας. Όμως, αυτή η πολιτική παρέμβαση ουδέποτε ήλθε.

Ακόμα και στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν έδειξαν διάθεση να λάβουν κάποια ευνοϊκή, για την Ελλάδα, απόφαση κόντρα στην αξιολόγηση της τρόικας. Ιδίως, μάλιστα, δεν φαίνεται να υποχωρεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που εκφράζει και τις περισσότερες αντιρρήσεις για την μη εφαρμογή, όπως εκτιμά, των συμφωνηθεισών μεταρρυθμίσεων από την ελληνική κυβέρνηση.

Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν ήταν γνωστό αν και πότε θα κατέληγε σε συμφωνία η κυβέρνηση με τους δανειστές. Το ορόσημο της Κυριακής 16 Μαρτίου, που δόθηκε ως καταληκτική ημερομηνία για την επίτευξη συμφωνίας από το Eurogroup, ισχύει. Αλλά είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συμφωνήσει σε δύο πράγματα. Σε ρύθμιση αντιδημοφιλή, που θα απαιτεί νόμο που θα ψηφιστεί από τη Βουλή, όπως οι ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, διότι γνωρίζει καλά ότι ένας τέτοιος νόμος δεν περνά από τη σημερινή Βουλή. Και το δεύτερο, κι ίσως το σημαντικότερο, στη μη διανομή του «κοινωνικού μερίσματος», στο οποίο έχει δεσμευθεί ο ίδιος προσωπικά εδώ και μήνες ότι θα δοθεί σε χαμηλοσυνταξιούχους κι ένστολους.

Το ποσό αυτό, που φθάνει στο 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος (συνολικά υπολογίζεται στο 1,5 δισ, δηλαδή το κοινωνικό μέρισμα θα είναι 1,050 δις) είναι υποχρεωτικό να διανεμηθεί -κατά το Μαξίμου- πριν από τις ευρωεκλογές του προσεχούς Μαΐου.

Το πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμά ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πεισθεί ο ψηφοφόρος ότι έχει δίκιο ο κ. Σαμαράς όταν λέει ότι τα δύσκολα πέρασαν κι ότι έρχεται η ανάκαμψη. Αν αυτό δεν γίνει τότε η ΝΔ και, φυσικά, το ΠΑΣΟΚ απειλούνται με τρομακτική κατάρρευση στις κάλπες των ευρωεκλογών. Όπως μας έλεγε υπουργός της κυβέρνησης: «Αυτό που μας ζητάει η τρόικα, είναι να υπογράψουμε την πολιτική κι εκλογική μας καταδίκη. Και να εισέλθουμε σε μια περίοδο βαθιάς πολιτικής αποσταθεροποίησης. Αυτό ο πρωθυπουργός δεν είναι σε καμιά περίπτωση διατεθειμένος να το αποδεχθεί». Συγχρόνως, όμως, φαίνεται ότι ούτε η τρόικα (και πολύ περισσότερο οι πολιτικοί προϊστάμενοι των δανειστών μας), δηλαδή η γερμανική κυβέρνηση, δείχνουν να ενδιαφέρονται για τις όποιες τυχόν πολιτικές κι εκλογικές περιπέτειες της ΝΔ.

Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, που ο κ. Σαμαράς θα περίμενε αρωγό κατά την προεκλογική περίοδο, δεν δείχνει να τον υποστηρίζει με «φανατισμό». Αντιθέτως, φαίνεται ότι στο Βερολίνο έχουν αποδεχθεί πως μπορεί να ξαναμοιρασθεί η εκλογική τράπουλα στην Ελλάδα, και να υπάρξει νέα κυβέρνηση με άλλη σύνθεση κι άλλη κομματική υποστήριξη. Κι αυτό είναι, ίσως, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των τελευταίων εβδομάδων.

Γι’ αυτό ακόμα κι η διανομή του λεγόμενου κοινωνικού μερίσματος δεν αποτελεί κανενός είδους εγγύηση, ούτε για τον κ. Σαμαρά ούτε για τη ΝΔ, ότι θα υπάρξει ανάλογη ανταπόκριση στις κάλπες. Μπορεί ο χαμηλοσυνταξιούχος να πάρει όντως τα 300-350 ευρώ εφάπαξ, που ετοιμάζεται να του δώσει το υπουργείο Οικονομικών από το πλεόνασμα, αλλά και πάλι αυτό να μην τον πείσει να ψηφίσει τη ΝΔ.

Γι’ αυτό και μοιραία εισερχόμαστε σε μακρά και δύσκολη προεκλογική περίοδο, όπου το εκλογικό σώμα θυμίζει «κινούμενη άμμο». Κι οι δημοσκοπήσεις αδυνατούν να καταγράψουν τις εκλογικές τάσεις.