H Σεβίλλη σήκωσε για 3η συνεχόμενη φορά το κύπελλο του Europa League

«Μα θα το πάρει και τρίτη σερί; Γίνεται;» Ναι, ρε φίλε, γίνεται, αφού ήταν σαν να παίζει στην αυλή του σπιτιού της. Τέτοιο δεν είναι άλλωστε το Europa League ή το Κύπελλο UEFA που πρόλαβε να το σηκώσει και αυτό δύο φορές; Sevilla League, Paella Sevilla και όπως

θέλεις εσύ πες το. Το δια ταύτα είναι το ίδιο. Η Σεβίλλη είναι το μεγάλο αφεντικό του θεσμού. Η Σεβίλλη είναι το Europa League. Και δεν θα μπορούσε να υπάρχει κανείς πιο ενδεικτικός αντίπαλος από τη Λίβερπουλ (τρεις κατακτήσεις), για να το πιστοποιήσει. Γιατί όχι απλά τη διέλυσε με 3-1, αλλά της έκλεψε την κούπα και με ανατροπή, για να έχει πλέον πέντε τρόπαια στη βιτρίνα του «Σάντσεθ Πιθχουάν» και να είναι με εννέα κούπες η ομάδα με τα περισσότερα ασημικά στην Ευρώπη για τον 21ο αιώνα.

Η μόνιμη κάτοχος του τροπαίου από το 2014 φάνηκε να μπαίνει καλύτερα στον αγώνα, αλλά αυτή η αίσθηση κράτησε για λίγο. Ο Κλάιν από δεξιά δημιουργούσε διαρκώς ρήγματα και σε μία σέντρα του ο Στάριτς (11′) έπιασε την κεφαλιά, με τον Καρίτσο να σώζει στη γραμμή. Στο αμέσως επόμενο λεπτό όμως ο Πορτογάλος αμυντικός έκανε χέρι εντός περιοχής, που δεν δόθηκε (σ.σ.: και στο 40′ υπήρξε παρόμοια φάση,α λλά λιγότερο καθαρή με τον Κρικόβιακ). Η απάντηση των Ισπανών ήρθε με το επικίνδυνο ψαλιδάκι του Γκαμεϊρό (34′), μα τέσσερα λεπτά αργότερα η Λίβερπουλ άνοιξε το σκορ. Ο Στάριτζ έβαλε γκολάρα με εξωτερικό αριστερό και πολλά φαλτσάκια για την απέναντι γωνία του Σορία, ο οποίος εκτινάχθηκε, αλλά δεν έφτανε τη μπάλα.

Και ενώ όλα έδειχναν ότι οι Κόκκινοι θα ήταν τ’ αφεντικά του τελικού, χρειάστηκαν μόλις 17 δευτερόλεπτα και τέσσερις επαφές, ώστε ν’ ανατραπεί η εικόνα. Τόσο ήταν το διάστημα που μεσολάβησε από τη σέντρα για το Β’ μέρος και την ισοφάριση. Ο Εσκουδέρο έκανε τη σέντρα, ο Μαριάνο την σούπερ ενέργεια με… ποδιά και πάρε βάλε παράλληλη στον Γκαμεϊρό που έφτασε τα 10 γκολ στην Ευρώπη για φέτος (29 στη σεζόν συνολικά). Από εκεί και μετά είδαμε εντελώς άλλο παιχνίδι, με τους Ανδαλουσιανούς να κάνουν ό,τι θέλουν το γήπεδο και τη Λίβερπουλ κοιμισμένη.

Ο Κόλο Τουρέ με σωτήριο τάκλιν (48′) πρόλαβε πριν σκοράρει ξανά ο Γκαμεϊρό και στο 60′ ο Μινιολέ σταμάτησε τον Γάλλο επιθετικό που βρέθηκε μόνος απέναντι του. Κανείς όμως από τους Κόκκινους δεν μπόρεσε καν να παρακολουθήσει τη φάση τέσσερα λεπτά αργότερα. Στον κορυφαίο συνδυασμό του τελικού χάθηκε η μπάλα. Βιτόλο και Μπανέγα την έκρυψαν και την εμφάνισε ο Κόκε στην εστία με φοβερό φαλτσαριστό στην κίνηση.

Μόνο που θα είχε κι άλλο ένα για κερασάκι. Αυτό δεν ήταν εντυπωσιακό, μα σφράγισε τον θρίαμβο. Και πάλι ο Κόκε βρήκε τη μπάλα από σπόντα μπροστά του από παρέμβαση δύο αντιπάλων (σ.σ.: οπότε δεν ήταν οφσάιντ) και έγινε ο τρίτος Ισπανός που σκοράρει δύο φορές σε τελικό (Χάβι Μορένο, Λοσάδα). Μέχρι το φινάλε η Λίβερπουλ δεν μπόρεσε καν να στήσει κανονική φάση και υποτάχθηκε στη μοίρα της που τη θέλει εκτός Ευρώπης για την επόμενη σεζόν. Τότε δηλαδή που η Σεβίλλη θα αγωνίζεται στο Champions League, με την Ισπανία να έχει πέντε ομάδες στο σεντόνι για δεύτερη σερί χρονιά.

Και η σεζόν που ξεκίνησε με το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ολοκληρώνεται επικά για τους Σεβιγιάνους. Πήραν την κούπα και την Κυριακή πάνε στο τελικό με τη Μπαρτσελόνα, για να διεκδικήσουν και το Κόπα ντελ Ρέι.

* Ο Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες έχει πέντε ευρω-κούπες!

* Η τελευταία ευρωπαϊκή, μη ισπανική ομάδα που πήρε τρόπαιο, είναι η Μπάγερν τον Γενάρη του 2013 (Μουντιάλ Συλλόγων)!

* Ηταν ο πέμπτος σερί χαμένος τελικός για τον Γίργκεν Κλοπ! Οι Γερμανοί διαμαρτύρονται για τρία πέναλτι που δεν δόθηκαν στη Λίβερπουλ.

Λίβερπουλ (Γίργκεν Κλοπ): Μινιολέ, Κλάιν, Κόλο Τουρέ (82′ Μπεντέκε), Λόβρεν, Αλμπέρτο Μορένο, Τσαν, Μίλνερ, Κοουτίνιο, Λαλάνα (73′ Αλεν), Φιρμίνο (69′ Οριζί), Στάριτζ

Σεβίλλη (Ουνάι Εμερι): Σορία, Φερέιρα, Ραμί (77′ Κολοτζέτζακ), Καρίτσο, Εσκουδέρο, Κρικόβιακ, Ν’ Ζονζί, Μπανέγα (90’+3′ Κριστόφορο), Βιτόλο, Κόκε, Γκαμεϊρό (89′ Ιμπόρα).

Πηγή: gazzetta.gr