Τέμπη: Κόβει την ανάσα η μαρτυρία της Κατερίνας που ήταν στο τρίτο βαγόνι του μοιραίου Intercity

Τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε την στιγμή της σύγκρουσης του μοιραίου Intercity με την εμπορευματική αμαξοστοιχία, στα Τέμπη, περιγράφει η Κατερίνα Ανδρίτσου, που επέβαινε στο 3ο βαγόνι του τρένου, μιλώντας στην εκπομπή Ανοιχτή Επικοινωνία με τον Μάνο Νιφλή και την Χρύσα Φώσκολου, στο OPEN.

«Είναι μια εμπειρία που δεν θέλουμε και δεν ευχόμαστε να την ζήσει κανένας άλλος. Στην αρχή δεν είχαμε καταλάβει τι είχε γίνει. Ήταν σαν ένα απότομο φρενάρισμα. Είδαμε φλόγες. Μέχρι να πέσει το βαγόνι

και να δούμε ότι είχε γεμίσει καπνό, είχαν σβήσει τα φώτα και το μόνο που βλέπαμε ήταν φωτιά. Ήμασταν λίγο στον αέρα, δεν καταλαβαίναμε τι συμβαίνει. Αν μας κάνανε πλάκα ή αν είχε συμβεί κάτι», είπε και συνέχισε να διηγείται την εμπειρία της:

«Αφού τούμπαρε το βαγόνι και δεν μπορούσαμε να πάμε προς τα πάνω στις πόρτες ή τέλος πάντων να πάμε στα καθίσματα που καθόμασταν στην αριστερή πλευρά, κρατούσα το κινητό μου στο χέρι και άναψα τον φακό. Δίπλα μου ήταν μια κοπέλα που έλεγε “το χέρι μου, το χέρι μου”. Είχε πιαστεί το χέρι της στο μπράτσο, ανάμεσα στο κάθισμα και στο τοίχωμα του βαγονιού και δεν μπορούσε να σηκωθεί για να φύγουμε. Ήταν κι ένα παιδί μαζί της. Την τραβήξαμε για να απεγκλωβιστεί και πηδήξαμε από το παράθυρο. Είχαν πέσει οι βαλίτσες έξω. Πηδήξαμε πάνω στις βαλίτσες, περίπου στο ενάμιση μέτρο όχι πιο ψηλά», είπε η Κατερίνα Ανδρίτσου και συνέχισε, διηγούμενη τι έγινε μετά τον απεγκλωβισμό της:

«Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι είχαμε βγει, το μόνο που βλέπαμε ήταν φωτιά. Φοβόμασταν μήπως γίνει έκρηξη. Δεν είχαμε αντιληφθεί ότι ήταν άλλο τρένο. Τα βαγόνια που διπλώσανε με το δικό μας, το ένα και το δύο, δεν αντιληφθήκαμε ότι ήταν βαγόνια. Ήταν απλά μια φωτιά. Όταν βγήκαμε επάνω, στις ράγες, έφεγγε λίγο η Εθνική Οδός, οπότε βλέπαμε να περπατήσουμε στο ελάχιστο.

Είχα χτυπήσει από το πέσιμο και πήγα για προληπτικές εξετάσεις, αλλά δεν ήταν κάτι σοβαρό. Είχε ανθρώπους τραυματισμένους στο κεφάλι και στα χέρια. Προσωπικά δεν είδα περιστατικό ακρωτηριασμού ή κάποιον αναίσθητο. Όσο μπορούσα έδωσα λίγο νερό σε ανθρώπους, όσο ήμασταν έξω. Είχα νερό επάνω μου να βοηθήσω να πλύνουν τις πληγές τους, να πάρουν ένα τηλέφωνο τους δικούς τους να ενημερώσουν. Καλέσαμε απευθείας το 100, αλλά δεν βγάζαμε γραμμή. Κάλεσα το 112 κι εκεί έδωσα στοιχεία, γιατί νωρίτερα δεν μπορούσα να βγάλω γραμμή ούτε στο 100 ούτε στο 166. Τα παιδιά που ήμασταν μαζί έξω, περί τα 20-30 άτομα μαζευτήκαμε, όσοι βγήκαμε από τα βαγόνια, τα παιδιά αυτά ήταν ψύχραιμα. Όλοι προσπαθούσαν να κρατούν την ψυχραιμία τους για να μην πανικοβάλλουν τους υπόλοιπους», είπε η Κατερίνα Ανδρίτσου.