Σήκωσαν αυλαία οι "Νύχτες Πρεμιέρας"

Οι "Νύχτες Πρεμιέρας" ο κινηματογραφικός θεσμός της Αθήνας ξεκίνησε το βράδυ της Τετάρτης, με μια γιορτινή τελετή στο Μέγαρο Μουσικής, σε κλίμα ανάλαφρο, διασκεδαστικό, με οικοδεσπότη τον καλλιτεχνικό του διευθυντή Ορέστη Ανδρεαδάκη, να καλωσορίζει τους προσκεκλημένους στο επετειακό πρόγραμμα αυτού του διεθνούς φεστιβάλ, που γιορταζει εφέτος διπλά γενέθλια: είκοσι χρόνια λειτουργίας του και 25 χρόνια του περιοδικού Σινεμά, απ' όπου γεννήθηκε η ιδέα αυτού του Φεστιβάλ.

«Ο κινηματογράφος άρχισε πριν 115 χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα ανάγεται χιλιάδες χρόνια πριν στην εποχή των σπηλαίων όταν οι άνθρωποι ζωγράφιζαν χωρίς την έννοια του πλαισίου και οι θεατές των σπηλαίων έβλεπαν μια μαγική παράσταση που έπαιζε παντού, στα πατώματα, στους τοίχους» είπε με χιουμοριστική διάθεση ο Ορέστης Ανδρεαδάκης.

Άλλωστε το πλαίσιο, το φώς και η κίνηση ( frame- light, motion) είναι το «μότο» της φετινής διοργάνωσης, που κατακλύζεται από 241 ταινίες- οι 97 είναι ελληνικές μεγάλου και μικρού μήκους-, όλες πανελλήνιες πρεμιέρες, μουσικά αφιερώματα, αφιερώματα σε κινηματογραφιστές, σπάνιες ταινίες, εκπαιδευτικό πρόγραμμα, διαδραστικό χάπενιγκ κ.α.

Με την «Electra» ανοίγει η αυλαία των ελληνικών ταινιών στις «Νύχτες Πρεμιέρας»

H «Electra» του Πέτρου Σεβαστίκογλου ανοίγει απόψε την αυλαία των ελληνικών ταινιών στις «Νύχτες Πρεμιέρας». Θα ακολουθήσουν άλλες 11 ελληνικές ταινίες μεγάλου μήκους, ανάμεσά τους το πολυαναμενόμενο «Xenia» του Πάνου, Κούτρα που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στο Φεστιβάλ Καννών, και το βραβευμένο στη Μπερλινάλε «Στο σπίτι» του Αθανάσιου Καρανικόλα.

Με αφετηρία τον μύθο της Ηλέκτρας, και ένα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων στη Σενεγάλη, ο Πέτρος Σεβαστίκογλου δημιούργησε μια σύγχρονη ηρωίδα, μια νεαρή κοπέλα ξένη στη χώρα της όσο και σε όλες τις υπόλοιπες, από την Αφρική έως την Ευρώπη. Η αφήγηση της ταινίας είναι αφαιρετική και το νήμα της ιστορίας δεν ακολουθεί τα χνάρια μιας χρονολογικής πορείας, αλλά τις συναισθηματικές διασυνδέσεις της νεαρής Ηλέκτρας. Ο σκηνοθέτης ταξίδεψε αρκετές φορές στη Σενεγάλη μόνος, χωρίς τους ηθοποιούς, και όπως λέει ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «με την κάμερα σαν στυλό τραβούσε πλάνα με τη μορφή σημειώσεων γνωρίζοντας από πριν ότι θα πεταχτεί πολύ υλικό στο μοντάζ, το οποίο τελικά διήρκεσε έναν χρόνο. Σαν ένας συγγραφέας, που έχει στη διάθεσή του τεράστιο υλικό και προσπαθεί να το συμμαζέψει για να φτιάξει το τελικό του έργο» σχολιάζει ο ίδιος.