Πολιτικός ρεαλισμός

Ενα και περισσότερο χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Αντώνη Σαμαρά, στη χειρότερη οικονομική κρίση που πέρασε η πατρίδα μας από τον Εμφύλιο και μετά, το αυριανό ταξίδι του στις ΗΠΑ, έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Ας το ξεκαθαρίσουμε: Οχι γιατί ο πρωθυπουργός με τον πολιτικό ρεαλισμό που τον διακρίνει και την ωριμότητα που καθημερινά επιδεικνύει στους χειρισμούς που απαιτεί η δεινή θέση της Ελλάδας ενώπιον των εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, περιμένει από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Ομπάμα να επιλυθούν τα προβλήματά μας.
Θα ήταν σε λάθος κατεύθυνση η σκέψη του, αν πίστευε ότι η επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο θα λειτουργούσε «μαγικά», όπως πιστεύαμε ότι συνέβαινε ως και τις παρυφές της δεκαετίας του ’80, που η ελληνική πολιτική αλληθώριζε προς την αντίπερα ακτή του Ατλαντικού, περιμένοντας οδηγίες δράσης, χρυσοτυλιγμένες με καταβολή οικονομικής βοήθειας, παροχή «προστασίας» έναντι εξωτερικής επιβουλής, όπερ μεθερμηνευόμενον να τραβήξει η Ουάσιγκτον το αυτί στην Αγκυρα που -γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε- έχει πάντοτε προνομιακές σχέσεις με τις ΗΠΑ και λόγω γεωστρατηγικής θέσης.
Εχω πολλές φορές σκεφθεί από την ημέρα που ο Αντώνης Σαμαράς ορκίστηκε πρωθυπουργός, ότι η πολιτική που ακολουθεί, τόσο στην εσωτερική διευθέτηση των προβλημάτων, όσο και στους χειρισμούς των εξωτερικών θεμάτων, σε πιο εκσυγχρονισμένη ασφαλώς αντίληψη, μοιάζει με τον τρόπο άσκησης πολιτικής του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εκείνος γυρίζοντας από το Παρίσι, με τη σοφία των πέτρινων χρόνων της αυτοεξορίας του, χωρίς ποτέ να ξεφύγει από την ιδεολογική του ταυτότητα, εγκαινίασε τη νέα πολιτική εποχή συνεργαζόμενος με τους άλλοτε πολιτικούς του αντιπάλους. Εκείνος κατόρθωσε, με τις προσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε με την ισχυρή ηγεσία της Ευρώπης, να ασφαλίσει την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική συμμαχία κι ήταν εκείνος που αναθεώρησε την παραδοσιακή σχέση «υποτέλειας» της Ελλάδας προς τις ΗΠΑ.
Ο Αντώνης Σαμαράς στον ένα χρόνο διακυβέρνησης με γνώμονα μόνον τη σωτηρία της χώρας συνεργάζεται με πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες δεν συμπλέει ιδεολογικά αλλά πατριωτικά, εξασφαλίζοντας την ισορροπία του πολιτικού συστήματος και τη θεμελίωση της Νέας Ελλάδας. Κατόρθωσε να ανατρέψει τη διεθνώς παγιωμένη εικόνα της ανεύθυνης και αναξιόπιστης Ελλάδας, καλλιεργώντας συστηματικά τις προσωπικές του σχέσεις με την ευρωπαϊκή ηγεσία. Από την άσκηση προσωπικής διπλωματίας, απέσπασε τα θετικά μηνύματα για την πρόοδο της Ελλάδας, που απαιτούν τα διεθνή οικονομικά συμφέροντα.
Κάτω από αυτό το πρίσμα η συνάντησή του με τον πρόεδρο Ομπάμα δεν πρόκειται να αλλάξει... το μέλλον της Ελλάδας, θεραπεύοντας πάσαν νόσον και πάσαν ελληνική μαλακία. Ο Σαμαράς απέδειξε ότι το δόγμα που ακολουθεί εντός και εκτός συνόρων πως «το πρόσωπο είναι σπαθί», και ότι «οι καθαρές κουβέντες κάνουν τους καλούς φίλους» έχει μόνον θετικά αποτελέσματα. Το ίδιο θα ακολουθήσει και την Πέμπτη κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Ομπάμα. Ούτε μεγάλες προσδοκίες καλλιεργεί, ούτε τα πάντα περιμένει.