Ωρες ευθύνης

Είναι σαφές ότι ο Α. Σαμαράς, με τη χθεσινή παρέμβασή του για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, ξεκαθαρίζει καταρχάς ότι εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια πιέσεων και χρόνου και επιτεύχθηκαν σημαντικές βελτιώσεις ακόμα και την τελευταία στιγμή. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός θέτει προ των ευθυνών τους τα κόμματα και τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση και προειδοποιεί για τις δραματικές συνέπειες που θα είχε για την Ελλάδα και την παραμονή της στο ευρώ το -απευκταίο- ενδεχόμενο να μην περάσει η συμφωνία και να οδηγηθεί η χώρα στο χάος. Την ίδια στιγμή, παρουσιάζεται το παράδοξο φαινόμενο οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των δύο κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση να στυλώνουν τα πόδια για ορισμένες, πράγματι σημαντικές, ρυθμίσεις στα εργασιακά ή απλώς διαδικαστικού χαρακτήρα για τις αποκρατικοποιήσεις. Κι αυτό ενώ έχουν ήδη συμφωνήσει στο βασικό πακέτο των δημοσιονομικών και φορολογικών μέτρων των 13,5 δισ. ευρώ, τα οποία είναι επώδυνα και θα πλήξουν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Η συγκεκριμένη στάση, όπως γίνεται αντιληπτό, θέτει σε κίνδυνο την ψήφιση του όλου πακέτου μέτρων και, κατά συνέπεια, τη συμφωνία, η οποία θα εξασφαλίσει στη χώρα μας την αναγκαία ένεση ρευστότητας. Είναι, όμως, προφανές ότι, ακόμα και μια επικύρωση των μέτρων από τη Βουλή με περιορισμένη πλειοψηφία λόγω της άρνησης κάποιων κομμάτων ή βουλευτών να τα ψηφίσουν, δεν διασπά μόνο την κυβερνητική συνοχή, αλλά, το κυριότερο, αποδυναμώνει τη δυνατότητα της κυβέρνησης να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση πέραν των 31,5 δισ. ευρώ και να εξασφαλίσει τις αναγκαίες αναπτυξιακές προοπτικές για την ανάκαμψη της οικονομίας. Στο οριακό σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, θα πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αποφασίσουν εάν θα υλοποιήσουν τη συμφωνία με την Τρόικα, με βαρύ κόστος για την κοινωνία, αλλά διασφαλίζοντας την προοπτική της χώρας, ή θα οδηγήσουν τη χώρα σε πολιτικές και οικονομικές περιπέτειες.