Ο μαγικός κόσμος του Τζέιμς Τιερρέε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Σόουμαν, ακροβάτης, μάγος, μίμος και σκηνοθέτης, ο πληθωρικός εγγονός του Τσάρλι Τσάπλιν, Τζέιμς Τιερρέε, επανέρχεται στην χώρα μας, αυτή την φορά με την παράσταση «Tabac Rouge», στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, από την ερχόμενη Παρασκευή 22 έως την Κυριακή 24 Νοεμβρίου.

Ο Τιερέε, σκηνοθετεί και χορογραφεί την ιστορία ενός απογοητευμένου και κακομαθημένου βασιλιά, που έχει βαρεθεί το σύστημα που εξουσιάζει, όμως οι υπήκοοί του δεν τον αφήνουν να παραιτηθεί. Σε ένα θεαματικό σκηνικό, όπου μια μηχανή από καθρέφτες κινείται διαρκώς και πολλαπλασιάζει το χώρο, εκτυλίσσεται η υπόθεση με τον βασιλιά περιστοιχισμένο από χορευτές και ακροβάτες, παγιδευμένους σ' έναν χορό τελετουργικό, με τον οποίο προσπαθούν να ξορκίσουν την απόγνωση της μικρής κοινωνίας τους που προσπαθεί να οραματιστεί ένα μέλλον.

Ο Τιερρέε δημιουργεί ένα χορόδραμα για το τέλος και την φθορά της εξουσίας, με τα συστατικά του δικού του θεάτρου : τσίρκο, μπουρλέσκ, χορό, μουσική και θεαματικά σκηνικά

Ο 39χρονος Τζέημς Τιερρέε πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα πριν τρία χρόνια με την παράσταση «Ραούλ» (Φεστιβάλ Αθηνών), σαγηνεύοντας το κοινό με το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό του σύμπαν, που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους.

Ο Τζέιμς Σπένσερ Χένρι Εντμοντ Μαρσέλ Τιερρέε, γιος του Ζαν Μπατίστ Τιερρέε και της Βικτόρια Τσάπλιν, βρίσκεται από παιδί στη σκηνή ακολουθώντας τους γονείς του στις περιοδείες του «Αόρατου Τσίρκου» .

Πέρασε την παιδική του ηλικία ανάμεσα στα τροχόσπιτα του καραβανιού του τσίρκου και τις μεγάλες σκηνές του κόσμου. Το 1998 ίδρυσε τη δική του ομάδα, La Compagnie du Hanneton, με την οποία έχει παρουσιάσει τέσσερις παραγωγές τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια περιοδεύοντας σε όλο τον κόσμο.

Έχει εμφανιστεί ως ηθοποιός σε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων: «Τα βιβλία του Πρόσπερο» του Πήτερ Γκρήναγουει (1989), τις «Γενεαλογίες ενός εγκλήματος» του Ραούλ Ρουίζ (1996), το «Korkoro» (Liberté) του Τονί Γκατλίφ (2008), καθώς και την ταινία «Mr Bojangles Memories» του Ρόμπερτ Ουίλσον (1989), γυρισμένη ειδικά για το αφιέρωμα του Κέντρου Πομπιντού πάνω στις θεατρικές παραστάσεις που είχε σκηνοθετήσει μέχρι τότε ο Ουίλσον.