Μην πυροβολείτε τον Μεϊμαράκη

20:25 1/4/2014 - Πηγή: E-Typos

Η Κυριακή 30 Μαρτίου 2014 και η Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014 θα πρέπει να καταγραφούν στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ ως λίαν ατυχείς και αναμφισβήτητα με επιπτώσεις στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Και μπορώ να πω ότι το να καταψηφίζει η αξιωματική αντιπολίτευση ένα νομοσχέδιο, όσο σημαντικό κι αν είναι για το μέλλον της οικονομίας, στο οποίο όμως έχει δομικές και ιδεολογικές αντιρρήσεις, δεν είναι η πρώτη ούτε -φοβάμαι- και η τελευταία, ακόμη κι αν η φωνή της λογικής υπαγορεύει ότι είναι προς όφελος της χώρας.

Εντέλει, ο πατριωτισμός

δεν είναι πεδίο προνομιακό κανενός και όλοι εκ των πράξεών τους κρίνονται. Ακόμη και το να μετέρχεται η αξιωματική «κόλπα» για να αναστείλει μια κοινοβουλευτική διαδικασία, που το αποτέλεσμά της έχει άμεση σχέση με το εθνικό συμφέρον, ίσως και να μη βρίσκει όλους τους Πολίτες ενάντιους.

Αυτό όμως που μας βρίσκει όλους κάθετα απέναντί της είναι το να οδηγεί την κοινωνία σε ένα διχασμό, με τεχνική πόλωση στη Βουλή. Και ένα τέτοιο τέχνασμα, όπως η πρόταση μομφής κατά του -μη πολιτικού- υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, αποδείχθηκε ότι είχε ως βάση του την άγνοια του Συντάγματος. Αλλά άγνοια του Συντάγματος δεν νοείται από το κόμμα που φιλοδοξεί να αναλάβει την εξουσία. Ούτε στα άρθρα του Συντάγματος χωρούν «ερμηνείες» του τύπου «τρεις το λάδι, δυο το ξίδι», γιατί γελοιοποιούνται και οι εισηγητές.

Φυσικά, όπως έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης, «τρεις η αλεπού και πέντε το αλεπόπουλο» δεν γίνεται. Είδαμε, επομένως, την Κυριακή το βράδυ στη Βουλή τον καθηγητή Β. Βενιζέλο να συντρίβει το φιλόδοξο μαθητή του Κ. Χρυσόγονο -γιατί αυτός ήταν ο αρχιτέκτων της χρονοκαθυστέρησης- κατά τρόπο που δεν χωρούσε καμία επιστημονική αμφισβήτηση στη συνταγματική ερμηνεία. Η χθεσινή μέρα ήρθε και συμπλήρωσε την αστοχία της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

Η πρόταση αποδοκιμασίας κατά του Προέδρου της Βουλής αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στα κοινοβουλευτικά χρονικά και τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση μέχρι χθες ποτέ κανένα κόμμα -ούτε και η Νέα Δημοκρατία με την «αλευρωμένη ψήφο» του αείμνηστου Γιάννη Αλευρά για την εκλογή Σαρτζετάκη-δεν επιχείρησε. Ο λόγος είναι απλός, διαυγής και σαφής: Ο Πρόεδρος της Βουλής, από όποια πλειοψηφία κι αν προέρχεται, είναι το ενωτικό στοιχείο όλων των πτερύγων της. Είναι ο εγγυητής της κοινοβουλευτικής ομαλότητας και της νομιμοποίησης των διαδικασιών.

Ολα αυτά συντρέχουν στο μεγαλύτερο βαθμό στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, πολιτικού ανδρός με μεγάλη εμπειρία και σεβαστή παρουσία στο πολιτικό σύστημα, που η θητεία του στο προεδρείο της Βουλής όχι μόνον δεν έχει δώσει κανένα δείγμα φαβοριτισμού προς τον ιδεολογικό χώρο από τον οποίο προέρχεται, αλλά λειτουργεί συναινετικά και συνεκτικά, κατευναστικά. Ας μείνει, λοιπόν, το προεδρείο της Βουλής έξω από την ψηφοθηρική πολιτική των κομμάτων. Με τους θεσμούς της Δημοκρατίας δεν δικαιούται να παίζει κανείς…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords