Κοινωνική αποσύνθεση

Οι Ελληνες πολίτες παρατηρούν με έκδηλη αγωνία το τελευταίο διάστημα ότι στο έδαφος που καλλιέργησε το Μνημόνιο φυτρώνουν, και μάλιστα με αυξανόμενη γεωμετρική πρόοδο, φαινόμενα έξαρσης της εγκληματικότητας, αλλά και φασιστικών επιθέσεων ακόμα και μέσω τηλεοπτικών δεκτών. Είναι γεγονός ότι η αδιέξοδη μνημονιακή πολιτική που επιβλήθηκε την τελευταία διετία στη χώρα μας είχε ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, τη διάλυση του συστήματος Υγείας, την πλήρη αποδιοργάνωση της δημόσιας τάξης, την ουσιαστική κατάργηση της πρόνοιας και γενικότερα του κοινωνικού κράτους. Ο πολίτης διαπιστώνει καθημερινά, με δραματικό τρόπο, ότι ο ίδιος και η οικογένειά του είναι καταδικασμένοι στη φτώχεια και την εξαθλίωση και αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, ότι δεν μπορούν να βρουν γιατρούς και φάρμακα και, την ίδια ώρα, ότι η Αστυνομία δεν είναι σε θέση να επιτελέσει το καθήκον της και να τους προστατεύσει, αφήνοντάς τους στο έλεος της εγκληματικότητας και υποχρεώνοντάς τους με την κραυγαλέα απουσία της να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους. Με άλλα λόγια, οι τραγικές συνέπειες του Μνημονίου, που επέτειναν την οικονομική ανέχεια, βάθυναν την ύφεση και εκτόξευσαν την ανεργία σε πρωτοφανή ύψη, έχουν διαταράξει πλήρως την κοινωνική συνοχή, αυξάνοντας τα κρούσματα βίας και δημιουργώντας προϋποθέσεις για ανεξέλεγκτες καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε εθνικούς διχασμούς και αιματοκυλίσματα. Υπό το πρίσμα των δραματικών αλλαγών που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία, γίνεται, έτσι, αντιληπτό ότι αποτελεί σημαντικό διακύβευμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου η ψήφος για τη συγκρότηση μιας σταθερής νέας διακυβέρνησης, με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, η οποία θα διασφαλίσει τη συνοχή του κοινωνικού ιστού και θα παλέψει για την αναστροφή του αρνητικού κλίματος που γεννά τα φαινόμενα σήψης και κοινωνικής αποσύνθεσης. Το βέβαιο είναι ότι η Υγεία και η κοινωνική πρόνοια, καθώς και η δημόσια ασφάλεια βρίσκονται ψηλά στις προτεραιότητες των πολιτών εν όψει της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης.