Η Γερμανία στις κάλπες: Χαμηλές προσδοκίες στις Βρυξέλλες για αλλαγή οικονομικής πολιτικής

Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών ασφαλώς και αναμένεται με ενδιαφέρον στις Βρυξέλλες και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, γιατί η Γερμανία είναι σήμερα οικονομικά και πολιτικά η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή δύναμη και επηρεάζει σημαντικά την Ε.Ε. και κυρίως την ευρωζώνη.
Διάχυτη είναι σήμερα η άποψη στην Ευρώπη ότι η κυβέρνηση Μέρκελ έχει ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για την κακή οικονομική κατάσταση σε ορισμένα κράτη-μέλη. Οι παλινωδίες της Γερμανίδας καγκελαρίου στην αρχή της ελληνικής κρίσης επιδείνωσαν δραματικά τη θέση της χώρας μας με τα γνωστά αποτελέσματα για το σύνολο της ευρωζώνης.
Η γερμανικής επινόησης σκληρή δημοσιονομική πολιτική, που επιβλήθηκε σε πολλά κράτη-μέλη και βασίζεται στη «λογική» ότι η μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους θα φέρει περίπου αυτόματα την ανάπτυξη, στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και την Ισπανία.
Ωστόσο, το δόγμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας είναι κυρίαρχο στη συντριπτική πλειονότητα του πολιτικού κόσμου της Γερμανίας και για το λόγο αυτό δεν θα πρέπει να καλλιεργούνται μεγάλες προσδοκίες ότι ενδεχόμενη επιστροφή των Σοσιαλδημοκρατών στη νέα κυβέρνηση θα οδηγήσει σε μια θεαματική στροφή της γερμανικής πολιτικής.
Αλλωστε, ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ ήταν αυτός που στη δεύτερη θητεία του ξεκίνησε τη σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία από την ίδια τη χώρα του με παράλληλη αποδόμηση της εργατικής νομοθεσίας. Το σημερινό γερμανικό«θαύμα» στον τομέα της απασχόλησης το πλήρωσαν ακριβά οι Γερμανοί εργαζόμενοι. Η Γερμανία εμφανίζει το μικρότερο ποσοστό ανεργίας στην ευρωζώνη (μαζί με την Αυστρία) με 5%, ωστόσο τουλάχιστον 4 εκατ. Γερμανοί εργάζονται 20-30 ώρες το μήνα με μισθό 300-400 ευρώ και θεωρούνται ενεργοί!
Ο Σοσιαλδημοκράτης αντίπαλος της Μέρκελ στις σημερινές εκλογές, Περ Στάινμπρουκ, ήταν ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας στην κυβέρνηση συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών μέχρι το 2005. Μαζί με τη σημερινή καγκελάριο συνέχισαν τη σκληρή δημοσιονομική πολιτική που ξεκίνησε ο Γκέρχαρντ Σρέντερ στο δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1990.
Σήμερα ο κ. Στάινμπρουκ υποστηρίζει ότι η δημοσιονομική πειθαρχία που επιβλήθηκε στις χώρες του Νότου της ευρωζώνης ήταν μονόπλευρη και οδήγησε σε έκρηξη της ανεργίας, ενώ θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθούν κίνητρα με στόχο την επιστροφή τους στην ανάπτυξη. Ωστόσο, δεν παρουσίασε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο στήριξης των «προβληματικών» χωρών και αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό σημάδι.
Κατηγορεί, και δικαιολογημένα, την κ. Μέρκελ ότι σε όλη τη διάρκεια της κρίσης εκείνο που έκανε σε επίπεδο ευρωζώνης ήταν η επιβολή σκληρής νομοθεσίας στον τομέα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, παραμερίζοντας προτάσεις των εταίρων της για κοινοτικές δράσεις υπέρ της ανάπτυξης. Ομως, ούτε στον τομέα αυτό προτείνει κάτι συγκεκριμένο, ώστε να μπορεί κανείς να το συγκρίνει με την πολιτική της σημερινής καγκελαρίου.
Ενας μεγάλος συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών σίγουρα δεν θα αποτελέσει κακή εξέλιξη για την ευρωζώνη. Ωστόσο, δεν αναμένεται να υπάρξουν τέτοιες εξελίξεις που θα άλλαζαν ραγδαία τη σημερινή οικονομική πολιτική στην ευρωζώνη.
Με βάση τις δημοσκοπήσεις η Ανγκελα Μέρκελ θα συνεχίσει να είναι καγκελάριος για μία ακόμη θητεία, αυτό που δεν γνωρίζει είναι με ποιον θα συγκυβερνήσει. Το βέβαιο είναι ότι, εάν οι Φιλελεύθεροι πιάσουν το 5% και μπουν στη Βουλή, τότε θα κυβερνήσει μαζί τους. Εάν αυτό δεν καταστεί δυνατό, τότε υποχρεωτικά θα οδηγηθεί σε κυβέρνηση συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες.

Μονόδρομος για το Βερολίνο η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους

Την προσεχή άνοιξη η νέα γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει αποφάσεις που θα βγάλουν τη χώρα μας οριστικά από το «τούνελ» της κρίσης

Για τη χώρα μας που έχει ταλαιπωρηθεί όσο κανένας άλλος εταίρος τα τελευταία χρόνια και γι’ αυτό οι ευθύνες της σημερινής γερμανικής κυβέρνησης είναι τεράστιες, μια αλλαγή των πολιτικών ισορροπιών στη Γερμανία θα ήταν επιθυμητή. Με τον τρόπο αυτό θα διαπιστώσουμε και στην πράξη εάν αυτά που υπόσχεται σήμερα ο κ. Στάινμπρουκ περί ανάπτυξης θα λάβουν συγκεκριμένη μορφή ή όχι.
Το βέβαιο είναι οι Βρυξέλλες και οι εταίροι, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι στην περίπτωση της Ελλάδας η μοναδική λύση περνάει μέσα από την περαιτέρω ελάφρυνση του δημόσιου χρέους. Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι και Σοσιαλδημοκράτες ξέρουν ότι, εάν δεν μειωθεί το χρέος, δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη στην Ελλάδα. Κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν πρόκειται να επενδύσει στη χώρα μας εάν δεν είναι βέβαιος για την παραμονή της στο ευρώ, η οποία σήμερα αμφισβητείται από τις αγορές εξαιτίας του μη βιώσιμου χρέους.
Συνεπώς, την προσεχή άνοιξη η νέα γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει θέση είτε υπέρ μιας δραστικής απόφασης για τη μείωση του χρέους που θα βγάλει την Ελλάδα οριστικά από το «τούνελ» και θα επαναφέρει την ομαλότητα στην ευρωζώνη είτε υπέρ της συνέχισης των ημίμετρων που θα διαιωνίσουν το πρόβλημα για όλους.
Η ουσιαστική διαφορά για τη χώρα μας σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι η κυβέρνηση έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, κανείς δεν μπορεί πλέον να της προσάψει τίποτα. Τώρα οι εταίροι πρέπει να τηρήσουν τη δική τους δέσμευση που ανέλαβαν πέρσι για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους. Αλλωστε, τα εύσημα που απέσπασε δημόσια την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες από τους κορυφαίους κοινοτικούς αξιωματούχους επιβεβαιώνουν ότι εμείς τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής