Η αληθινά ιστορική 3η Σεπτεμβρίου

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί!...
‘Η… Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις
Οι λεζάντες εναλλάσσονται στην ίδια κατάσταση αφού το μυαλό δεν ξεχνά τις φιέστες, τις συγκεντρώσεις, τις παρελάσεις, το «Κάρμινα Μπουράνα», τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» και το πλήθος να τρέχει να τα ρουφήξει και σε πολλές περιπτώσεις με το αζημίωτο. Εξ ου και του απάντησε του πλήθους ο εκ των στελεχών του κάποτε Κινήματος πως μαζί τα φάγανε. Και το πλήθος το βούλωσε. Αλλά σαν πληγωμένο, φρόντισε την εκδίκησή του, που ως πιάτο είναι γνωστό πως σερβίρεται κρύο.
Σήμερα, 2013, 3η Σεπτέμβρη, μια ημερίδα σε ένα θέατρο και μετά σιωπή. Και γύρω σιωπή. Αυτό είναι το «ό,τι από σένα τώρα έχει μείνει».
Ολοι σκόρπισαν δεξιά κι αριστερά, άλλοι για να σωθούν σε κυβερνητικές θέσεις, μια και δεν καταλαβαίνουν ότι θα πρέπει να μάθουν να ζουν και χωρίς εξουσία επιχείρησαν να προσεταιριστούν τη Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση (ως τι άλλο;), άλλοι μεταγράφονται προς τα αριστερά, άλλοι δεν βολεύονται με την πρώτη μεταγραφή και σκέπτονται μια επόμενη, όπου κάτσει η προς τα αριστερά μπίλια, όλοι, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, τρέχουν να σωθούν.
Αυτή είναι η φετινή επέτειος. Δεν γλιτώνει πια κανένας. Εκείνοι που γέμιζαν στάδια σε συναυλίες υπό τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ τώρα αποδοκιμάζονται, μερικοί τρέμουν το γιαουρτοπόλεμο, ως και τη Μελίνα περιέλαβαν στο Διαδίκτυο κι ανακαλύπτουν πως δεν είναι τόσο καλή ηθοποιός όσο νόμιζαν… Πάει κι η Ηγερία των Καννών, πάει κι η Πρέσβειρα του Πολιτισμού, πάνε κι οι μαυροφόρες της Κοκκινιάς που την κλάψανε, πάνε και τα στάδια που είχαν το όνομά της λες κι ήταν ολυμπιονίκης αθλήτρια, πάνε όμως κι οι επιτυχίες της στο θέατρο και στο σινεμά κι οι ρόλοι της με τον Κάρολο Κουν... Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ κι ανήμπορο να την υπερασπιστεί, αφού με ένα σμπάρο χτυπάνε δύο τρυγόνια.. Τώρα παίζεται το «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» του Γκοντάρ. Το ρεπερτόριο έχει αλλάξει προ πολλού.
Εκείνο, όμως, που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί την 3η Σεπτέμβρη εξακολουθούμε να τη θεωρούμε ημέρα ΠΑΣΟΚ κι όχι ημέρα ελληνικού Συντάγματος. Ας στραφούμε προς την αληθινά ιστορική ημερομηνία, την πραγματική επέτειο, σε εκείνο που συνέβη για λογαριασμό της νεοσύστατης Ελλάδας σε κράτος, στη δημιουργία Συντάγματος, στους πρωτεργάτες εκείνης της νύχτας, κι ας σταθούμε με ευλάβεια, τώρα που εκείνο το Σύνταγμα της 3ης Σεπτέμβρη έμεινε ανυπεράσπιστο εξαιτίας του Κινήματος της άλλης 3ης του Σεπτέμβρη…