Εκτός πραγματικότητας

Ακούμε και διαβάζουμε τα των μελλοντικών φορολογικών μας υποχρεώσεων και μας κόβει, με τριάντα πέντε βαθμούς υπό σκιά μέσα στον Ιούλιο, κρύος ιδρώτας. Μα, πού νομίζουν οι αρμόδιοι -επί της φοροεπιδρομής- ότι μπορούμε μισθωτοί, συνταξιούχοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι να βρούμε τόσα χρήματα, που να φτάνουν να καλύπτουν και τις υποχρεώσεις, που έχουμε αναλάβει στο παρελθόν και να ζούμε στοιχειωδώς και να πληρώνουμε τόσους φόρους, όσους δεν πληρώνει κανείς άλλος Ευρωπαίος πολίτης; Νομίζω ότι κανείς στο υπουργείο Οικονομικών, από την ομάδα των λεγόμενων ειδικών, που είναι επιφορτισμένος με τη φοροείσπραξη δεν πρέπει να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Οταν ως το 2009 οι τράπεζες έδιναν αφειδώς δάνεια, ακόμη και για τη λαμπάδα του Πάσχα, κανείς δεν προειδοποίησε τον πολίτη για τις σκοτεινές μέρες που έρχονταν, καθότι «λεφτά υπήρχαν». Κι όταν ο κάθε πολίτης κανόνισε τις υποχρεώσεις του ανάλογα με τον μισθό ή τις αμοιβές του κανείς από εκείνους που έπρεπε δεν του είπε ευθαρσώς ότι θα έφτανε τέσσερα χρόνια μετά να εισπράττει τα μισά -αν όχι το ένα τρίτο- του μισθού του αλλά με τις ίδιες υποχρεώσεις απαιτητές στο σύνολό τους και την κάλυψη των αναγκών της καθημερινότητας στα ύψη! Κι όταν οι τράπεζες χορηγούσαν δάνεια στεγαστικά, χωρίς πολλές διατυπώσεις, διαφημίζοντας ότι η δόση της αποπληρωμής θα ισούται με το ενοίκιο, κανείς δεν είπε στον πολίτη ότι θα βρισκόταν μετά από τέσσερα χρόνια στον δρόμο χωρίς δουλειά και με το δάνειο σκοινί γύρω από το λαιμό του. Κι όταν το επίσημο κράτος καλούσε τον πολίτη, με ειδικές προσφορές και διευκολύνσεις και επιβραβεύσεις, να πάρει μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο για τη δική του ασφάλεια και των παιδιών του και για λιγότερη ρύπανση του περιβάλλοντος, πώς έρχεται τώρα το ίδιο επίσημο κράτος και τον τσακίζει στη φορολογία λέγοντάς του ότι τα μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα που καθ’ υπόδειξή του αγόρασε είναι απόδειξη πολυτελούς διαβίωσης; Και γιατί ένας που έφτιαξε στο εξοχικό του μια πισίνα, που δεν κόστισε πριν από δέκα χρόνια, ούτε δύο μισθούς του, θεωρείται σήμερα ως οφθαλμοφανή απόδειξη ότι διαβιοί πολυτελώς; Σε ποια χώρα του κόσμου φορολογούνται οι πισίνες; Σε ποια χώρα του κόσμου πράγματα αποκτηθέντα, κάτω από άλλες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, φορολογούνται μετά από δεκαετία και εικοσαετία ως απόδειξη πλούτου, ενώ τα τωρινά εισοδήματα αποδεικνύουν ότι ο κάτοχός τους βρίσκεται σε αδυναμία ακόμη και να τα συντηρήσει; Και να μην έρθουν οι έξυπνοι της φοροαρπαγής και μας πουν «πουλήστε τα» γιατί η παραίνεσή τους θα είναι η πρόσθετη απόδειξη ότι μετοίκησαν οριστικά και αμετάκλητα στη Νεφελοκοκκυγία. Αν βγουν στην αγορά ακινήτων και πουλήσουν, έστω κι ένα δυάρι, ας βγάλουν επίσημη ανακοίνωση και με φαρδιά πλατιά υπογραφή Γιάννη Στουρνάρα. Είναι πιθανότατα ο τελευταίος λογικός που έχει μείνει εκεί μέσα.