Αλ. Τσίπρας/Θεσσαλονίκη: Κάντε την 6η Μαΐου ορόσημο για την Αριστερά

Η ομιλία του Πρόεδρου της Κ.Ο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ κ. Αλ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη: "Πολίτες της Θεσσαλονίκης, Πολίτες της Ελλάδας, Αυτό είναι το προμήνυμα της νίκης. Αυτό είναι το προμήνυμα της ανατροπής. Αυτή η μεγάλη σημερινή συγκέντρωσή σου. Αυτός ο πρωτοφανής όγκος και παλμός για τη νίκη, για την ανατροπή. Για τον ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Αυτή είναι η ισχυρή εντολή για το νέο συνασπισμό εξουσίας της Αριστεράς τη Δευτέρα. Για κυβέρνηση αριστερής συνεργασίας στις 7 Μαΐου. Ψήφο διακυβέρνησης, ψήφο εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο στις 6 Μαΐου. Πολίτες της Θεσσαλονίκης, Τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν ήθελε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου να μας παραχωρήσει την πλατεία Αριστοτέλους. Γιατί σε αυτή την πλατεία, στις πλατείες όλης της Ελλάδας, μόνο η αριστερά μπορεί να βγει δημόσια, πρόσωπο με πρόσωπο, να μιλήσει στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Γιατί μόνο η αριστερά μπορεί πια να γεμίζει την πλατεία Αριστοτέλους. Για να το καταφέρει αυτό όμως, τρία χρόνια τώρα δεν άφησε κανέναν μόνο του στην κρίση, υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία, το Σύνταγμα, υπερασπίστηκε τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών, που δέχτηκαν την πιο βάρβαρη επίθεση του δικομματισμού, των προθύμων και της ντόπιας διαπλοκής, με την υψηλή εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Δεν είναι παράνομες οι συγκεντρώσεις. Ούτε οι διαδηλώσεις. Δεν δικαιούται κανείς να το λέει αυτό την παραμονή της επετείου της εργατικής πρωτομαγιάτικης εξέγερσης του 1936. Της πιο λαμπρής σελίδας της ιστορίας του εργατικού κινήματος και της Θεσσαλονίκης. Όποιον πραγματικά τον ενδιαφέρει το κάλλος και η ιστορική σημασία για την πόλη της πλατείας Αριστοτέλους, οφείλει να δείξει το ίδιο ενδιαφέρον επιτέλους για την διπλανή πλατεία. Την μαρτυρική πλατεία Ελευθερίας, τον τόπο που συγκεντρώθηκαν και ξεκίνησε το μαρτύριο των δεκάδων χιλιάδων Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Φίλες και φίλοι Αυτή είναι η πραγματική ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης. Είναι η Φεντερασιόν το 1909. Είναι η προσφυγιά. Είναι ο Μάης του 36. Είναι η πόλη που έπεσε ο Λαμπράκης. Είναι η αγκαλιά του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος. Είναι η Θεσσαλονίκη του 2003 και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Πώς φτάσαμε εδώ; Σε αυτή την προπτωχευτική φάση, όπου πουλιέται το λιμάνι της πόλης με τις απέραντες εκτάσεις και εγκαταστάσεις του, σε τιμή με την οποία αγοράζεις λίγες πολυκατοικίες; Που πωλείται και η ΕΥΑΘ, το αναπαλλοτρίωτο για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο αγαθό, το νερό, για λίγα εκατομμύρια; Βγαίνουν στο σφυρί, το αεροδρόμιο, η Έκθεση με το οικόπεδό της, τα οικόπεδα του ΟΣΕ, τα στρατόπεδα. Δεν είναι η Θεσσαλονίκη οικόπεδα προς αντιπαροχή για να σώσουν τα λεφτά τους οι τοκογλύφοι και να συνεχίσουν το πάρτι τους οι εργολάβοι των μεγάλων έργων και των μεγάλων καναλιών! Ρωτήστε τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο πως φτάσαμε ως εδώ. Ας απαντήσουν. Ας μη μας πουν για το ποιος φταίει για την κρίση, ας μην ζητήσουν συγνώμη από τις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές, Απλά να μας πουν για το τσιμέντ