Το παρασκήνιο της αυριανής επίσκεψης του Αντώνη Σαμαρά στη Βαυαρία

Την Κυριακή, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θα επισκεφτεί επισήμως τη Βαυαρία , όπου θα γίνει δεκτός με όλες τις τιμές από τον Πρωθυπουργό του κρατιδίο υ Χορστ Ζεεχόφερ . Τηρουμένων των αναλογιών θα ήταν σαν ο Πρωθυπουργός της Εσθονίας να επισκεπτόταν την Πελοπόννησο και να γινόταν δεκτός με τιμές από τον Πέτρο Τατούλη στην Τρίπολη.  Όμως ο Σαμαράς καλά κάνει και πάει, το πρόβλημα άλλωστε το έχουν οι Γερμανοί. Η συνάντηση έχει σημασία και μια ενδιαφέρουσα προϊστορία . Στην ψηφοφορία που έγινε στο Μπούντεσταγκ την περασμένη εβδομάδα για το νέο ελληνικό πακέτο, ο κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου πήρε 297 ψήφους, καλύτερα από ότι περίμεναν στο επιτελείο της Μέρκελ, αφού πέτυχε πλειοψηφία επί των παρόντων. Το μυστικό για αυτήν την εξέλιξη, ήταν η στάση των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CSU) που ψήφισαν συντεταγμένα υπέρ του νέου ελληνικού πακέτου. Αυτό δεν ήταν καθόλου αυτονόητο πριν από δύο μήνες. Από την αρχή της πολιτικής σεζόν, το CSU είχε αναγάγει την άρνηση σε ένα τρίτο ελληνικό πακέτο, στη «κόκκινη γραμμή» της πολιτικής του. « Δεν πρόκειται να υπάρξει τρίτο ελληνικό πακέτο », ξεκαθάριζε ο επικεφαλής της Κ.Ο του CSU στο Μπούντεσταγκ, Στέφεν Μύλλερ στα τέλη Σεπτεμβρίου. Τον πρώτο μήνα του Φθινοπώρου, τα στελέχη του κόμματος πρωτοστατούσαν στο κύμα των γερμανικών δηλώσεων, που ήθελαν την Ελλάδα έξω από το ευρώ. Οι Βαυαροί, που είναι πρώτα από όλα Βαυαροί και μετά Ευρωπαίοι ή Γερμανοί, δεν αστειεύονται, όταν η κοινή γνώμη ορίζει διαφορετικά. Στο συνέδριο τους, το Φθινόπωρο του 2011, αποφάσισαν ότι μια χώρα που δεν συμμορφώνεται με την δημοσιονομική πειθαρχία θα πρέπει να εκδιώκονται από την Ευρωζώνη χωρίς πολλές περικοκλάδες. Το καλοκαίρι του 2012 το CSU άρχισε να κερδίζει έδαφος στις δημοσκοπήσεις , φτάνοντας το 48% και πολύ κοντά στο να ξανακερδίσει στις εκλογές του 2013 για το κρατίδιο την απόλυτη πλειοψηφία, που είχε χάσει για πρώτη φορά μετά από 46 χρόνια το 2008. Οι Βαυαροί καβάλησαν το αντιελληνικό κύμα, κάθε μέρα υπήρχε μια κακή δήλωση για την Ελλάδα από κάποιο στέλεχος του κόμματος. Αυτό το παραλήρημα, το σταμάτησε η Μέρκελ με όχι και τόσο ευγενικό τρόπο και για τους δικούς της λόγους, δεν θα αφηνε τον επικεφαλής του CSU Ζεεχόφερ να της υπαγορεύσει την εξωτερική της πολιτική. Η διευθέτηση του ζητήματος πίσω από τις κλειστές πόρτες δεν αρκούσε όμως. Χρειαζόταν κάτι, ώστε το αδελφό κόμμα να μην φανει ότι κάνει μια κωλοτούμπα , ακατανόητη για τους ψηφοφόρους του, σε μια προεκλογική χρονιά. Δεν θα την συνέφερε άλλωστε αυτό, για την πρώτη θέση στις εκλογές το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα χρειάζεται ένα ισχυρό CSU. Στις 9 Οκτωβρίου η Μέρκελ ήρθε στην Αθήνα. Συζήτησε το θέμα με το Σαμαρά, ή μάλλον ζήτησε από το Σαμαρά να κάνει κάτι, που να δικαιολογεί  τη στροφή του CSU. Εκεί έπεσε η ιδέα, για την επίσκεψη στο Μόναχο. Στις 22 Οκτωβρίου, η βαυαρική πλευρά διέρρευσε πρώτη τις λεπτομέρειες του ντηλ που πλέχτηκε ανάμεσα σε Αθήνα Βερολίνο και Μόναχο στην Sueddeutsche Zeitung. Και ω του θαύματος οι τόνοι άλλαξαν. Στι