Η θεωρία της σκοπιμότητας και η θεωρία... του μπάχαλου

Ήταν πραγματικά αστείο και ανεπάντεχο. Πριν από 6 μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία για δύο άρθρα του νομοσχεδίου για τα αποθέματα αργού πετρελαίου και ιδιαίτερα για εκείνο, που σε εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας επιτρέπει στις εταιρίες να διατηρούν ως το 30% των αποθεμάτων τους στο εξωτερικό. Χθες το βράδυ η ώρα της ονομαστικής ψηφοφορίας έφτασε. Ως είθισται από τον κανονισμό, ο προεδρεύων Λεωνίδας Γρηγοράκος κάλεσε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να δώσουν παρουσίες ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός των 15 που ήταν απαραίτητος για να διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία. Οι βουλευτές δεν ήταν εκεί, ή δεν ήταν όλοι εκεί. Ο αριθμός δεν βγήκε και το αίτημα απορρίφθηκε. Αυτό δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ ως τώρα . Άπειροι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, το κόμμα τους έχει ζητήσει ουκ λίγες ονομαστικές ψηφοφορίες. Όσοι ήταν μέσα στην αίθουσα, ήταν ενοχλημένοι και εξαιρετικά νευρικοί, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Πολλοί παρέπεμψαν για να εξηγήσουν αυτό που είχε συμβεί το γνωστό συριζαιίκο μπάχαλο. Ωστόσο κάποιοι θεώρησαν το μπάχαλο μέθοδο, έναν εύσχημο τρόπο για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να αποφύγει την ονομαστική ψηφοφορία χωρίς να φαίνεται ότι υπαναχωρεί. Αργά χθες το βράδυ με ανακοίνωση της η αξιωματική αντιπολίτευση επέρριψε όλη την ευθύνη στο προεδρείο και την αντιδημοκρατική του συμπεριφορά: «Ενώ εισέρχονταν οι βουλευτές εντός της αίθουσας, ο πρόεδρος περαίωσε την εκφώνηση χωρίς να δώσει την ελάχιστη δυνατότητα για την έγκαιρη παρουσία τους ή και να προχωρήσει σε ελάχιστη χρονική διακοπή, όπως είθισται», αναφέρει η ανακοίνωση. Παρόντες βουλευτές διαβεβαιώνουν πάντως, ότι όλα αυτά είναι προφάσεις, όσο και να περίμενε ο Γρηγοράκος δεκαπέντε βουλευτές δεν θα μαζεύονταν. Είναι πιθανόν λοιπόν, πράγματι κάποιοι να μην πήγαν σκοπίμως. Οι διατάξεις για την αποθήκευση των αποθεματικών άλλωστε δεν είναι ακίνδυνες και τα συμφέροντα που εμπλέκονται στην αποθήκευση πετρελαιοειδών ισχυρά και μεγαλόσχημα. Κάποια από τα συμφέροντα αυτά τάσσονταν κατά της δυνατότητας αποθήκευσης στο εξωτερικό, όπως μάλιστα ανέφερε μάλιστα στην εισήγηση της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ουζουνίδου «η MOTOR OIL στη διαβούλευση έθεσε θέμα -μάλιστα για λόγους εθνικού συμφέροντος- να τηρούνται εντός Ελλάδας τα αποθέματα», για να προσθέσει στην αμέσως επόμενη φράση: «Εκτός αν κατηγορείτε τώρα το ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι υπέρ και της MOTOR OIL». Αυτό πράγματι έγινε, τουλάχιστον υπό μορφή αιχμών στη συζήτηση επί της αρχής, πριν από μια εβδομάδα, μάλιστα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β. Κεγκέρογλου αυτό υπαινίχθηκε απαντώντας στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παπαδημούλη: «Δεν κατάλαβα αυτά που είπε ο κ. Παπαδημούλης για τους άλλους με τα αλισβερίσια. Δεν καταλάβατε. Έχετε εκτεθεί σ’ αυτό το νομοσχέδιο με τη θέση σας. Σας το είπα με όμορφο τρόπο. Όχι ότι το έχετε σκοπό. Αλλά εκ των πραγμάτων ταυτιστήκατε μ’ αυτά τα συμφέροντα. Αν είχε πέσει σε αυτό το ολίσθημα άλλος θα είχατε βγει εδώ και θα πηδούσατε, θα φωνάζατε «τσιράκια του Βαρδινογιάννη, του Λάτση» και όλων των άλλων. Κάνατε αυτό το πολιτικό λάθος. Δεν κάνατε απ’ την αρχή σωστή εκτίμηση για το νομοσχέδιο. Αναγνωρίστε το. Διορθώστε το. Υπάρχει χρόνος». Υπάρχει σε κάποιους λοιπόν η άποψη, ότι η διόρθωση, που δεν έγινε ούτε στη συζήτηση επί της αρχής, αλλά ούτε και επί των άρθρων, ήρθε τελικά με αυτόν τον περίεργο τρόπο, γιατί σε νομοσχέδια όπου τα διακυβεύματα είναι επιχειρηματικά, κινδυνεύεις να κατηγορηθείς ότι ευνοείς τον ένα σε βάρος του άλλου, Ωστόσο βουλευτές που ξέρουν λίγο καλύτερα το ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν στην θεωρία του μπαχαλου. Μπορεί να έχουν δίκιο. Θέμης Δαγκλής