«Διαπραγμάτευση με την τρόικα για τα πραγματικά οφέλη και όχι για τις δόσεις - Το μέλλον εξαρτάται από τους Έλληνες»

Στην Άρτεμη Παραδείσου Εργάζεται τα τελευταία 20 χρόνια στην Παγκόσμια Τράπεζα. Είναι οικονομολόγος, ειδικός σε θέματα δημόσιας διοίκησης και θεσμικών μεταρρυθμίσεων. Ο Γκάρι Ράιντ , βρέθηκε στη χώρα μας και μίλησε στο Newpost, για το πώς οι μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για την έξοδο της χώρας από την κρίση. «Οι Έλληνες έχουν την μοίρα τους στα χέρια τους» είπε ενώ απάντησε στο αν ο «παρανομαστής» του ΔΝΤ ήταν το λάθος «συστατικό» στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης. -Στα 20 και πλέον χρόνια που εργάζεστε στην Παγκόσμια Τράπεζα, ως ειδικός οικονομολόγος στις θεσμικές μεταρρυθμίσεις έχετε εργαστεί και στις χώρες των Βαλκανίων (Αλβανία, Βουλγαρία, Κροατία, Τουρκία). Έχετε αναφέρει ότι η Αλβανία έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στη μεταρρύθμιση του Δημόσιου Τομέα; Γιατί η Ελλάδα, μία οικονομία και ένα κράτος κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον πιο ανεπτυγμένο, δεν τα έχει καταφέρει; Είμαι σίγουρος πως γνωρίζετε καλύτερα από μένα το λόγο που η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει ακόμα σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα. Η πρόοδος της Αλβανίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ευρεία στήριξη που έχουν οι μεταρρυθμίσεις τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τους πολίτες Εξάλλου η Αλβανία βρίσκεται ένα βήμα πριν από την ένταξή της στην Ε.Ε. γεγονός που καθιστά κάποιες από αυτές τις αλλαγές απαραίτητες για να ξεκινήσει η διαδικασία. Αυτό το κίνητρο προήλθε από μια πιο θεμελιώδη πεποίθηση ότι η ένταξη στην ΕΕ θα ενισχύσει σημαντικά τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης τους. Υποψιάζομαι πως ένας σημαντικός λόγος που η Ελλάδα έχει αποτύχει να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις του δημόσιου τομέα της είναι ότι μέχρι τη στιγμή που η κρίση χτύπησε την πόρτα της, οι Έλληνες δεν είχαν πειστεί πως χρειάζονταν τέτοιου είδους θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα. Σήμερα φαίνεται ότι υπάρχει ευρεία αναγνώριση ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο στις προοπτικές για την οικονομική ευημερία, του σήμερα και του αύριο. Αλλά δεν βλέπω, ακόμα, ένα σημαντικό μέρος των πολιτών, οι οποίοι έχουν μια ξεκάθαρη άποψη για το τι μεταρρυθμίσεις απαιτούνται, να προωθούν τις βασικές θεσμικές αλλαγές. -Για τις χώρες των… μνημονίων το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα είναι οι «μπαμπούλες» των λαών. Είναι αλήθεια ότι η Παγκόσμια Τράπεζα επιβάλλει πολιτικές σε χώρες που καλείται να προσφέρει τεχνογνωσία; Οι Έλληνες, τόσο οι πολίτες όσο και οι κυβερνώντες, πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την μοίρα τους. Στην περίπτωση του προγράμματος στήριξης από την Τρόικα, αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες θα πρέπει είτε να διαπραγματευτούν ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων με την Τρόικα, το οποίο πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο και το οποίο σκοπεύουν να φέρουν εις πέρας λόγω του οφέλους που θα αποκομίσουν (και ως όφελος δεν εννοούνται τα χρήματα που προσωρινά διαθέτει η Τρόικα) είτε θα πρέπει να αποχωρήσουν από την Τρόικα. -Στην υπόθεση της Ελλάδας κάτι έγινε λάθος. Ποιος έχει τελικά το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης; Ο παρονομαστής του ΔΝΤ, η πολιτική του Βερολίνου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οι κυβερνήσεις της χώρας; Πιστεύω πως δεν είναι καλό οι Έλληνες να αναλώνονται στο να αναζητούν τον «ένοχο». Θα ήταν καλύτερο να αφιερώσουν την ενέργειά τους στο να καταλάβουν τι μπορούν μόνοι τους να κάνουν για να αντιμετωπίσουν τις βαθύτερες προκλήσεις. Αν κάποιοι άλλοι καταφέρουν να τους βοηθήσουν ακόμα καλύτερα. Αλλά τα κέρδη θα είναι λιγοστά είτε αναζητώντας ενόχους είτε περιμένοντας από άλλους να «βγάλουν» την Ελλάδα από τη σημερινή δύσκολη κατάσταση. - Αν για λογαριασμό της Παγκόσμιας Τράπεζας είχατε κληθεί να εργαστείτε για την Ελλάδα πως θα αντιμετωπίζατε το θέμα; Με σκληρά μέτρα λιτότητας; Οι ξένοι μπορούν να προσφέρουν ιδέες, συμβουλές, γνώση από τις εμπειρίες των άλλων χωρών. Το έργο όμως του ακριβούς προσδιορισμού των μεταρρυθμίσεων που αξίζουν να γίνουν στην Ελλάδα, πρέπει να το αναλάβουν οι Έλληνες και οι κυβερνώντες τους. -Πως βλέπετε το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων; Το μέλλον εξαρτάται από το αν οι Έλληνες είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε βαθιές τομές στο δημόσιο τομέα.