Άνω - κάτω το Κοινοβούλιο με... ανύπαρκτη αφορμή

Και το έλεγε ο Απόστολος, ποιος τον άκουγε όμως. Η Βουλή έγινε μύλος άνευ λόγου και αιτίας. Και τώρα θα πρέπει να ξανάρθει τροπολογία, η οποία πράγματι να αφορά στα κόμματα. Γιατί, ο πρώην πρόεδρος της βουλής είχε απόλυτο δίκιο, η τροπολογία που έκανε μύλο το κοινοβούλιο δεν τα αφορούσε. Αφετηρία όλης της αναστάτωσης ήταν μια δήλωση του Δημήτρη Παπαδημούλη τη Δευτέρα, με την οποία έβγαζε καπνούς για μια τροπολογία που κατέθεσαν στον επενδυτικό νόμο οι βουλευτές Τσουμάνης, Σταμενίτης και Χριστογιάννης η οποία πρόεβλεπε ότι δεν διαπράττουν απιστία «τα όργανα της Τράπεζας (πρόεδρος, μέλη ΔΣ κ.τ.λ.) που εισηγούνται, αποφασίζουν, εγκρίνουν και χορηγούν δάνεια σε νομικά πρόσωπα είτε δημοσίου είτε ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα». «Απαλλάσσονται από την ενδεχόμενη δίωξη τα μέλη της διοίκησης τραπεζών που έδωσαν δάνεια σε νομικά πρόσωπα, όπως είναι τα κόμματα. Απαλλάσσονται δηλαδή όσοι έδωσαν θαλασσοδάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς εγγυήσεις σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ . Αυτή η σκανδαλώδης κυβερνητική μεθόδευση επιδιώκει να ακυρώσει τη διερεύνηση της τραπεζικής δανειοδότησης του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έχει ήδη ξεκινήσει από τους οικονομικούς εισαγγελείς κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη», εφρύαξε ο Παπαδημούλης. Και έγινε μύλος… Ας ήταν λίγο πιο προσεκτικοί. Γιατί όπως σωστά επισήμανε ο Απόστολος Κακλαμάνης τα κόμματα δεν ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ούτε βέβαια στον στενό, είναι ιδιωτικές οργανώσεις, σωματεία. Έχοντας σύμπασα την πολιτική σκηνή της χώρας να επαναλαμβάνει αυτήν την ανοησία επί δύο ημέρες, πάλι καλά που δεν τηλεφώνησε η Eurostat στο Γεωργίου να του ζητήσει να βάλει τα χρέη των κομμάτων στο δημόσιο χρέος, σε τέτοιο βαθμό είχαν πεισθεί όλοι οι πολιτικοί ότι είναι κατά κάποιο τρόπο ευρύτεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Άσχετο βέβαια, ότι ο ίδιος ο Απόστολος κατακεραύνωσε την τροπολογία επειδή ήρθε άσχετη και εκπρόθεσμη και επειδή ο ίδιος είχε πρωτοστατήσει στο να μην έρχονται άσχετες τροπολογίες σε νομοσχέδια. Για να λέμε πάντως και του στραβού το δίκιο, άδικο επί της ουσίας ο Παπαδημούλης δεν είχε. Γιατί η αρχική ιδέα πίσω από την τροπολογία ήταν να απαλλαγούν οι Τράπεζες, αλλά και εξ΄αντανακλάσεως και οι αρχηγοί που υπέγραψαν για να συνάψουν τα δάνεια τα κόμματα, δηλαδή ο Σημίτης, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς… Στην εφαρμογή χάλασε το πράγμα. Γιατί ζητήθηκε από τον Προκόπη Παυλόπουλο να συντάξει την τροπολογία (σε συνεργασία με τον Τάκη Μπαλτάκο) και εκείνος την αποδυνάμωσε σε τέτοιο βαθμό ώστε έθεσε τα κόμματα εκτός της εμβέλειας της. Ο Κουβέλης τη φοβήθηκε πάντως ακόμα και όταν είδε την τελική της μορφή και έβγαλε όπως πάντα την ουρά του απέξω, ενώ ο Βενιζέλος πήρε τηλέφωνο τον Παυλόπουλο για να του ζητήσει εξηγήσεις. Σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ , όπου υιοθέτησαν χωρίς δεύτερη ανάγνωση την άποψη Παπαδημούλη έγιναν μύλος. Οι μισοί ήθελαν να την καταψηφίσουν, ο Παυλόπουλος γύριζε στη βουλή και τους έλεγε ψηφίστε, γιατί θα κυνηγήσουν τους αρχηγούς, ο Σαχινίδης, που είχε αναλάβει την ίδια δουλειά για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ έλεγε το ίδιο, ενώ το μισό ΠΑΣΟΚ πίεζε το Βενιζέλο να διαφοροποιηθεί, γιατί ως αρχηγός δεν έχει υπογράψει δάνεια. Ματαίως υπεδείκνυε ο Κακλαμάνης, ότι έτσι όπως ήταν γραμμένη η τροπολογία δεν αφορούσε στα κόμματα, κανείς δεν άκουγε… Στην ολομέλεια ο μύλος συνεχίστηκε, αυτή τη φορά ανάμεσα στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Το απόγευμα της Τρίτης, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων κατέθεσαν από κοινού αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας για την τροπολογία, που ενσωματώθηκε ως άρθρο στο νομοσχέδιο, εκπρόσθεσμα βέβαια καθώς η ψηφοφορία κατ’ άρθρο είχε γίνει από την προηγούμενη Πέμπτη. Επί τούτου ο προεδρεύων Γιάννης Τραγάκης επισήμανε κ. Παπαδημούλη ότι δεν μπορεί να γίνει ονομαστική σε ψηφισμένο άρθρο και ότι η ονομαστική θα πρέπει να γίνει επί του συνόλου, κάτι στο οποίο ο Παπαδημούλης συμφώνησε. Όταν όμως χθες ο κ. Τραγάκης ξεκίνησε τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διαφώνησε έντονα υποστηρίζοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ονομαστική μόνο για το συγκεκριμένο άρθρο». Ο κ. Παπαδημούλης, αιφνιδιάστηκε και προσπάθησε να τα μπαλώσει λέγοντας ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο για το συγκεκριμένο άρθρο και ότι η κυβέρνηση πρέπει να πάρει την ευθύνη για ψηφοφορία επί του συνόλου, προσθέτοντας όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετάσχει σε αυτήν. Ωστόσο ο Λαφαζάνης συνέχισε να φωνάζει και ο κ. Τραγάκης αντιλαμβανόμενος ότι υπάρχει διάσταση έθεσε στο ΣΥΡΙΖΑ το δίλλημα, αν «Αν θέλει ο να μετατρέψει την ψηφοφορία επί του συνόλου σε ονομαστική αλλιώς για το προεδρείο δεν υπάρχει θέμα ονομαστικής ψηφοφορίας». Καθώς Λαφαζάνης και Παπαδημούλης δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν, η ονομαστική ακυρώθηκε. Το νομοσχέδιο πέρασε, όλοι έγιναν κουλουβάχατα, και το θέμα της απαλλαγής σύμφωνα με όλους τους νομικούς παραμένει εκκρεμές, χρειάζεται νέα τροπολογία. Και ακόμα, δεν ξεκίνησαν οι ζέστες… Θέμης Δαγκλής