Τομές στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών, του αιρετού Κώστα Ανθόπουλου

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}

Του ΚΩΣΤΑ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ
Εκπαιδευτικού
Αιρετού ΑΠΥΣΠΕ Κεντρικής Μακεδονίας

Οι καταστατικές αλλαγές ως πολιτική αναγκαιότητα, για την αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπ/σης
Προβληματισμοί για ένα νέο μοντέλο συνδικαλιστικής οργάνωσης των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ΜΕΡΟΣ Α΄
Σκέψεις και προβληματισμοί για τις καταστατικές αλλαγές
Στο χρονικό διάστημα που μας πέρασε, το οποίο συνέπεσε με προεκλογικές δραστηριότητες και με συνθήκες έντονης πολιτικής ρευστότητας και ανακατατάξεων στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, πραγματοποιήθηκαν οι Γενικές Συνελεύσεις των εκπαιδευτικών Συλλόγων Α/θμιας Εκπ/σης.
Στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων, βρίσκονταν θέματα με ξεχωριστή κρισιμότητα και προκάλεσαν όπως ήταν διαμορφωμένα, το άμεσο ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών της βάσης (οικονομικές διεκδικήσεις, μισθολόγιο, προσχολική αγωγή, μετεκπαίδευση, αξιολόγηση κλπ.). Είναι αλήθεια ότι οι πολιτικές εξελίξεις μετά την 17η Ιουνίου, θα καθορίσουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία της εκπαιδευτικής πολιτικής στην πατρίδα μας.
Εξίσου αλήθεια όμως, είναι και το γεγονός ότι επιβάλλεται να επέλθουν μια σειρά από σημαντικές οργανωτικές αλλαγές στη φυσιογνωμία, το χαρακτήρα και τη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών, με βάση τις ακόλουθες προϋποθέσεις και αποφάσεις, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κοινωνικοπολιτικής συγκυρίας και να ξεπεραστούν οι διαχρονικές παθολογίες, που έχουν εμφανιστεί στα εσωτερικά χαρακτηριστικά του κινήματος.
Πιο συγκεκριμένα κατά την εκτίμησή μας, απαιτούνται αλλαγές:

1. Στη θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΟΕ

Με βάση το Καταστατικό της ΔΟΕ (2008), η θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου είναι διετής. Ο χρόνος αυτός κατά τη γνώμη μας θεωρείται μη επαρκής για την ποιοτική και πολιτική αποτίμηση της στάσης, συμπεριφοράς και δραστηριότητας κάθε μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου και συνολικής εκτίμησης της πολιτικής προσφοράς των συνδικαλιστικών παρατάξεων, εξαιτίας των εκλογικών διαδικασιών που διεξάγονται για την ανάδειξη Διοικητικών Συμβουλίων στους Συλλόγους ανά τη χώρα.
Έτσι μοιραία ο παραταξιακός ανταγωνισμός, δημιουργεί άλλοθι για μεταφορά ευθυνών για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο από τη μια παράταξη στην άλλη, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να υποβαθμίσει και να ακυρώσει ή ακόμα χειρότερα να καταστήσει αναξιόπιστη την εικόνα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, στα μάτια των συναδέλφων. Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνουμε να διευρυνθεί η θητεία από δύο σε τρία χρόνια.
Είναι αυτονόητο επίσης, ότι η διεύρυνση της θητείας, συνδέεται με την ανάπτυξη των ικανοτήτων, την αποτελεσματικότητα των λειτουργιών, μέσα από ανοιχτές συνεχείς διαδικασίες ελέγχου και αποτίμησης κάθε μορφής δραστηριότητας, που αναπτύσσεται