Το «τέλος» της εργασίας και η αρχή της «δουλείας»

Tweet

Το λιγότερο φαντασιόπληκτοι, κινδυνολόγοι και λαϊκιστές θα χαρακτηρίζονταν, όσοι τολμούσαν να κάνουν, τα τελευταία 20 χρόνια, πολιτική προπαγάνδα ή συνδικαλιστική παρέμβαση με το επιχείρημα ότι «το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι δουλεία, σκλαβιά και εργασιακός μεσαίωνας».

Λίγοι άκουγαν, τότε, τους ψίθυρους που έβγαιναν από τους ηγέτες της ΕΕ και τα think tank, που τους συμβούλευαν να αρθρώνουν όρους όπως απελευθέρωση, ελαστικοποίηση, ελεύθερη διακίνηση εργατικού δυναμικού . Πιο

μετά, στην περίοδο της «ανάπτυξης» στρουθοκαμήλιζαν, όσοι έκαναν ότι δεν άκουγαν τις φωνές πλέον, για ένα ευέλικτο εργασιακό μοντέλο στην παραγωγή. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν αυτοί, οι οποίοι κωφεύουν η μένουν σιωπηλοί, στον αργό θάνατο των εργασιακών σχέσεων, που φέρνει το μοντέλο των Γερμανικών minijobs για τη νεολαία και των παγωμένων εδώ και μια δεκαετία, μισθών στις βιομηχανίες του Βερολίνου. Κωφεύουν όχι επειδή δεν το αναγνωρίζουν, αλλά επειδή δυσκολεύονται να καταδείξουν τον αρχιτέκτονά τους, την ΕΕ.

Τι έλεγαν τότε όμως οι φαντασιόπληκτοι και κινδυνολόγοι, που τώρα, γίνονται πρότασεις και μετά νόμοι;

Έλεγαν, ότι θα έρθουν προτάσεις σαν αυτές του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ):

Κατάργηση του κατώτατου μισθού για νέους έως ένα έτος από την πρόσληψή τους

Αλλαγή των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ (με κατάργηση ή περιορισμό της υποχρέωσης των επιχειρήσεων να διατηρούν, για ένα χρονικό διάστημα μετά τη λήξη, όσους έχουν προσλάβει)

Διακρατικές συμφωνίες (με ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Νορβηγία) για την απορρόφηση ανέργων που μεταναστεύουν.

Επαναλειτουργία επιχειρήσεων που έχουν βάλει «λουκέτο» με τη συμμετοχή ομάδων εργαζομένων και ανέργων (με καταβολή εφάπαξ του ποσού των επιδομάτων ανεργίας).

Φορολογικές ελαφρύνσεις, παραχωρήσεις εκτάσεων για ξένες επενδύσεις που δημιουργούν απασχόληση.

Έλεγαν, ότι θα απελευθερώσουν ολοκληρωτικά τις απολύσεις, όπως ακριβώς, το λέει και η χθεσινή απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας.

Σύμφωνα με αυτή, η έγκριση ενός σχεδίου ομαδικών απολύσεων θα συνοδεύεται από την παροχή οικονομικών στοιχείων της εταιρείας (ισολογισμοί, ασφαλιστική ενημερότητα, ανταγωνιστικότητα εταιρείας κ.λπ.), καθώς και στοιχεία για τον αριθμό των εργαζομένων στην επιχείρηση και την κατανομή του προσωπικού ανά κατηγορία και ειδικότητα.

Έλεγαν, ότι οι νέοι θα δουλεύουν με προγράμματα ανεργίας και με μισθούς για 427 ευρώ, 8 με 4, όπως οι 30.000 των προγραμμάτων voucher στον ιδιωτικό τομέα.

Έλεγαν, ότι ακόμα και στην εκπαίδευση και στο δημόσιο θα δουλεύουν με μισθούς για 427 ευρώ, οχτάωρο, με τον τίτλο του «Ωφελούμενου» όπως ακριβώς διαπιστώνει και το άρθρο του Χ. Κάτσικα στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 22/1.

Έλεγαν ότι το τέλος της εργασίας δεν θα έρθει ποτέ, αλλά αν έρθει θα είναι για να ξεκινήσει η «δουλεία»

Κάποιοι, θα συνεχίσουν να τα λένε, παρ’ όλο που θα τους κατηγορούν για κινδυνολογία, λαϊκισμό, στείρο αρνητισμό και άλλα πολλά. Θα συνεχίσουν, μέχρι τα αυτιά όσων δεν θέλουν να ιδρώσουν, να κουφαθούν από την οργισμένη κραυγή των πεινασμένων, αλλά και όσων πραγματικά ιδρώνουν να ενωθούν για να τους τσακίσουν.

Tags: εργασίαΧρήστος Κωστόπουλοςεργασιακά δικαιώματα Tweet

View the discussion thread.