Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα

Tweet

Ενώ το σοκ από το δολοφονικό ρατσιστικό έγκλημα στο Φαρμακονήσι ακόμη συγκλονίζει, ενώ η δημόσια υγεία καταρρέει, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να απολύσει 15.000 επιπλέον δημόσιους υπαλλήλους και να αφήσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ακόμη νοικοκυριά χωρίς ρεύμα με το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ...

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και άλλα τόσα που δεν έχει ξαναζήσει κοινωνία του λεγόμενου "αναπτυγμένου" κόσμου σε καιρό ειρήνης,

τα καθεστωτικά ΜΜΕ έχουν καταφέρει να μετατρέψουν στην είδηση της ημέρας τα παρασκήνια και τα παραπολιτικά γύρω από τα πολιτικά κουρέλια της κεντροαριστεράς και την περιθωριακή Πρωτοβουλία των 58.

Ένας πανικός σηκώθηκε μέσα σε ένα 24ωρο από δηλώσεις, αντιδηλώσεις, retweets με μπηχτές και εξυπνακίστικα προφίλ στο facebook, ανάμεσα στα ίδια πρόσωπα και δυνάμεις που είναι υπεύθυνα για την είσοδο της Ελλάδας στην μνημονιακή δικτατορία ή και την συνέχιση της.

Και μερικούς μαϊντανούς, βεβαίως βεβαίως. Παραδόξως, το θέμα τους πάντα φαίνεται να είναι το ποιος είναι πιο σοβαρός και λιγότερο λαϊκιστής! Αφορμή για όλα αυτά; Μια ακόμη εκδήλωση της περίφημης Πρωτοβουλίας των 58, απ' αυτές που δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα και καμία σχέση με την κοινωνική πραγματικότητα, απ' αυτές που παρελαύνουν τα αιώνια στελέχη του πεθαμένου εκσυγχρονισμού και της μπαρόκ - αλλά πάντα "υπεύθυνης" - ανανέωσης (εκείνης που έχει ξεχάσει χρόνια τώρα τι υποτίθεται ότι ανανεώνει, εκτός από την επιβίωσή της). Πέρα από το έμφυτο κωμικό στοιχείο της υπόθεσης, υπάρχει και το τραγικό ταυτόχρονα. Γιατί μιλάμε για τις ίδιες δυνάμεις, τις δυνάμεις της πάλαι ποτέ κραταιάς σοσιαλδημοκρατίας, που αποδείχθηκαν οι πιο σφοδροί και οι πιο αποτελεσματικοί ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Είναι η παλιά σοσιαλδημοκρατία, που μεταλλάχτηκε σε μια πληθώρα από καρικατούρες, όπως του εκσυγχρονισμού ή του Τρίτου δρόμου, είναι αυτή που σε πολλές περιπτώσεις, εκεί που η Δεξιά δεν είχε επαρκή κοινωνικά ερείσματα, άνοιξε τον δρόμο για τις ιδιωτικοποιήσεις, για την περιοριστική δημοσιονομική πολιτική, τις όλο και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων, την διόγκωση του δημόσιου χρέους. Είναι αυτή που ήταν, ειδικά στην εκσυγχρονιστική εκδοχή της, φορέας των αντιλήψεων του τεχνοκρατισμού, των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων για τα δημόσια οικονομικά και το κοινωνικό κράτος, της κοινωνικής συναίνεσης, της αξιολογικά ουδέτερης ανάπτυξης και του εμμονικού ευρωκεντρισμού. Με μια λέξη, όλο το οικοδόμημα που άρχισε να καταρρέει στα τέλη της περασμένης δεκαετίας και που στην πενταετία της καπιταλιστικής κρίσης, στα χρόνια δηλαδή της μεγάλης ταξικής πόλωσης και της αποσάθρωσης του πολιτικού κέντρου. Και σήμερα αναζητεί εναγωνίως να κρατηθεί και να επιστρέψει, ως πολιτικό βαμπίρ, με την μάσκα του νέου, με όποια πιθανή μορφή. Παίζοντας, έτσι, τον ρόλο της «επί το προοδευτικότερον» στήριξης του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού, των μνημονίων και πολιτικού συμπαραστάτη του ελληνικής και ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ. «Είμαστε παράταξη των πολιτών. Των απλών ψηφοφόρων που αισθάνονται αδικημένοι», δήλωσε στην ομιλία του προχθές ένας από τους 58, ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα – λίγο ανυπόμονα ίσως – την κοινή εκλογική κάθοδο με το ΠΑΣΟΚ. Την υποστήριξη από τον Βούδα του εκσυγχρονισμού Κ. Σημίτη, άλλωστε, την είχαν εξασφαλίσει από την αρχή. Με τα παλιότερα όλων των υλικών δεν φτιάχνεις το νέο. Γι' αυτό οι ανακατατάξεις, οι συζητήσεις και οι συγκολλήσεις ανάμεσα στα αποφόρια της κεντροαριστεράς, μπας και γλυτώσουν τα χειρότερα. Ή, όπως πιο ειλικρινά το είπε, σε μια από τις δεκάδες χθεσινές δηλώσεις ο πρώην εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ, Ανδρέας Παπαδόπουλος, «με την λογική του καθένας μόνος τελικά θα βρεθούμε όλοι εκτός Βουλής». ΠΗΓΗ : http://www.brigada.gr/Tags: brigada Tweet

View the discussion thread.