Σύλλογος ΠΕ Αμαρουσίου: Απαιτούμε την άμεση κατάργηση όλου του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση

08:24 16/2/2015 - Πηγή: Alfa Vita

Μαρούσι 15 – 2 – 2015

Αρ. Πρ.: 32

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π. Ε.

ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

Ταχ. Δ/νση: Ιερού Λόχου 3 – 5

Τ. Κ. 15124 Μαρούσι

Τηλ. & Fax: 210 8020788

Πληροφ. Καββαδία Φ.

[email protected]

www.syllogosekpaideutikonpeamarousiou.gr

Προς: Υπουργείο Παιδείας

ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, Σύλλογοι Εκπ/κών Π.Ε., ΕΛΜΕ

Κοιν.: Μέλη Συλλόγου μας

Θέμα: «Απαιτούμε την άμεση κατάργηση όλου του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση

και όχι μόνο την αναστολή των τρεχουσών διαδικασιών – ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη όλων των εκπαιδευτικών».
Το Δ. Σ. του Συλλόγου Εκπ/κών Π. Ε. Αμαρουσίου χαιρετίζει και συγχαίρει τα μέλη του Συλλόγου μας, αλλά και όλους τους συναδέλφους (μέλη του κλάδου) που συμμετείχαν στη μάχη που έδωσε ο κλάδος ενάντια στην επιβολή της «αξιολόγησης» - χειραγώγησης για την εξαίρετη και αξιοπρεπή στάση τους και την επιμονή και εμμονή τους να προασπίσουμε όλοι μαζί τις κατακτήσεις και τα εργασιακά μας δικαιώματα ενάντια σε όσους τα επιβουλεύονται.

Η νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος και η αναστολή της εφαρμογής της αξιολόγησης από την κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 είναι αποτέλεσμα αυτών των αγώνων του κλάδου μας και των κινητοποιήσεων μας των δύο τελευταίων χρόνων ενάντια στην εφαρμογή της αξιολόγησης – χειραγώγησης που προσπάθησε να μας επιβάλλει η προηγούμενη κυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ).

Δεν ξεχνάμε ότι στον αγώνα μας αυτό αρκετοί βρέθηκαν απέναντί μας (Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπ/σης, Διευθυντές Δ/νσεων Π. Ε. και Σχολικοί Σύμβουλοι) επιλέγοντας να παίξουν το ρόλο των «πραιτοριανών» της εξουσίας γυρίζοντας την πλάτη στον κλάδο τους και στις αποφάσεις των συλλογικών του οργάνων. ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΑΥΤΟΙ/-ΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Π. Ε. ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ 83ης Γ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε και ούτε πρόκειται να επανέλθουν όσες κωλοτούμπες κι αν κάνουν και όσες δηλώσεις μετανοίας, ύστερα και από την πρόσφατη κυβερνητική αλλαγή, που στόχο έχουν να περισώσουν την κατοχή των θέσεων τους με την «παροχή υπηρεσιών» στη νέα κυβέρνηση (τώρα που άλλαξε το αφεντικό) για να μη γυρίσουν στις τάξεις και στα σχολεία.

Στις 28 – 2 – 2015 λήγει και επισήμως η απεργία – αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία που έχει προκηρυχθεί από το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. στην οποία ο κλάδος συμμετείχε ενεργά και μαχητικά καταφέρνοντας να ακυρώσει στην πράξη την αξιολόγηση – χειραγώγηση. Ύστερα από την αναστολή των διαδικασιών της αξιολόγησης και το κλείσιμο της ιστοσελίδας του ΥΠΟΠΑΙΘ για την αξιολόγηση των Διευθυντών Σχολικών μονάδων, αλλά και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης περί κατάργησης του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση – χειραγώγηση θεωρούμε απαραίτητο να καταθέσουμε ως σωματείο τα ακόλουθα:

Οι εκπαιδευτικοί που δίνουν καθημερινό αγώνα να κρατήσουν όρθιο το δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά, νίκησαν την τρομοκρατία των υπουργών της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και του διοικητικού μηχανισμού στην εκπαίδευση, τις επιστρατεύσεις που επέβαλαν, το κλίμα φόβου, απειλών και εκβιασμών για να επιβάλλουν την αξιολόγηση. Στηρίχτηκαν στις συλλογικές τους αποφάσεις, στο συλλογικό τους αγώνα. Το μπλοκάρισμα και η αναστολή σήμερα όλων αυτών των διαδικασιών είναι αποτέλεσμα αυτών των αγώνων.

Απαιτούμε την πλήρη και καθολική ικανοποίηση των αιτημάτων μας που σημαίνει κατάργηση όλου του νομοθετικού οπλοστασίου που αφορά την αξιολόγηση των νόμων 4024/11, 4142/13, ΠΔ 152/13, 3848/10, 3679/10, 2525/1997 και 2986/2002, καθώς και όλων των εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων που τους συνοδεύουν. Η αναστολή αντί της κατάργησης, αφήνει ανοιχτή την πόρτα σε απόπειρες επαναφοράς της αξιολόγησης με βάση τις πολιτικές εξελίξεις. Επιτρέπει να παραμένει ενεργό ένα ηφαίστειο που το εκπαιδευτικό κίνημα αντιπάλεψε μαχητικά. Μπορεί να λειτουργήσει εκβιαστικά για να γίνουν αποδεκτές άλλες λύσεις σχετικά με υποτιθέμενη «καλή» αξιολόγηση. Γι’ αυτό και ζητάμε τώρα κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου! Κάθε προσπάθεια εφαρμογής οποιασδήποτε αξιολογικής διαδικασίας, από οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα μας βρει απέναντί της. Μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες θα αποτρέψουμε την εφαρμογή της.

Απαιτούμε η κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου που αφορά την αξιολόγηση να συνοδεύεται και από τη χορήγηση της ακώλυτης βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης για όλους τους εκπαιδευτικούς, όπως ακριβώς υπήρχε πριν την ψήφιση και εφαρμογή του υπάρχοντος νομικού πλαισίου (αξιολόγηση – μισθολόγιο).

Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση δε δόθηκε από συντεχνιακές θέσεις! Ήταν και παραμένει αγώνας για την υπεράσπιση και προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του σχολείου, για το σχολείο των όλων και των ίσων, για την προστασία της εργασιακής θέσης των εκπαιδευτικών σε αυτό. Η αξιολόγηση δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Εκπορεύεται από την εκπαιδευτική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ, αποδεικνύοντας, και από τη διεθνή εμπειρία, ότι δεν μπορεί να διαχωριστεί σε καλή και κακή, «παιδαγωγική» ή τιμωρητική, εσωτερική ή εξωτερική, αλλά ότι σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί παρά να είναι μοχλός ιδεολογικής χειραγώγησης και υποταγής, μισθολογικής καθήλωσης και απόλυσης. Άλλωστε η αξιολόγηση αποτελεί βασικό συστατικό της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση στην Ελλάδα. Και δεν τα λέμε εμείς, τα λένε τα ίδια τα ντοκουμέντα του ΟΟΣΑ! Αποτελεί ένα απ’ τα βασικότερα εργαλεία για τη συρρίκνωση της δημόσιας εκπαίδευσης και την προώθηση του σχολείου της αγοράς, τον εγκλωβισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των μετρήσιμων δεικτών που αυτές επιβάλλουν καθώς και στην κατάρτιση, μαθητεία, φτηνή εργασία για τους μαθητές μας, για τη διαθεσιμότητα-κινητικότητα-απόλυση των εκπαιδευτικών, με στόχο τη δουλεία των ελαστικών-ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Ταυτόχρονα μετατρέπει το σχολείο σε κάτεργο ανταγωνισμού και εκδουλεύσεων στην κάθε εξουσία, καταστρέφει το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό μας καθήκον απέναντι στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.

Η Αξιολόγηση και το ενδιαφέρον για το δημόσιο σχολείο είναι δυο έννοιες ανταγωνιστικές!

Τα τελευταία χρόνια, κάτω από τη μέγγενη της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων, η εκπαίδευση βίωσε από τις κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις της τελευταίας 5ετίας, μια τεραστίου εύρους όξυνση της αντιεκπαιδευτικής επίθεσης που διέλυσε ότι είχε απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Τα συντρίμμια του δημόσιου σχολείου ονομάστηκαν «νέο σχολείο». Αυτό το «νέο σχολείο» της αγοράς βιώνουμε σήμερα. Το σημερινό σχολείο είναι το σχολείο των χιλιάδων συγχωνεύσεων-καταργήσεων και υποβιβασμών… Το σχολείο όπου λείπουν χιλιάδες δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, καθηγητές… Με εκατοντάδες συγχωνευμένα τμήματα, 25άρια και 30άρια, με πολλά ολοήμερα να λειτουργούν περιορισμένα, με εκατοντάδες τμήματα ένταξης να μη λειτουργούν, γιατί δεν έχει προσληφθεί το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό, με δεκάδες ειδικά σχολεία να υπολειτουργούν, με τρομακτικές περικοπές έως και ανυπαρξία αντισταθμιστικής αγωγής, με κτήρια που παραμένουν ασυντήρητα για χρόνια και είναι ακόμα και επικίνδυνα για την ασφάλεια των μαθητών, ενώ βρίσκονται μακριά από τις σύγχρονες απαιτήσεις για υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, με σχολεία που δεν έχουν δεκάρα τσακιστή στα ταμεία τους…

Το «νέο σχολείο» που βιώνουμε σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την ολόπλευρη μόρφωση και γνώση, προετοιμάζει τα παιδιά σε πληροφορίες και δεξιότητες για να στηθούν στην ουρά των υποψήφιων ανέργων… Τους δίνει όσες και όποιες γνώσεις ζητάει η αγορά, τα προετοιμάζει να γίνουν φτηνοί εργαζόμενοι, που θα δουλεύουν όταν και για όσο θέλουν οι εργοδότες, τζάμπα εργαζόμενοι μέσω της μαθητείας ή «ωφελούμενοι» των 300 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, περίθαλψη, εκπαίδευση, χωρίς κανένα δικαίωμα…

Το «νέο» σχολείο της αγοράς που βιώνουμε σήμερα έχει χιλιάδες εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους, να γυρνούν από σχολείο σε σχολείο σε όλη την Ελλάδα για 400 και 700 ευρώ, να απολύονται κάθε Ιούνιο και να προσλαμβάνονται όποτε λάχει… Έχει χιλιάδες εκπαιδευτικούς με χαμηλούς μισθούς και εργασιακά δικαιώματα που καταπατούνται κάθε μέρα, με το φόβο της απόλυσης, που η υποταγή στις άνωθεν εντολές είναι νόμος και η αντίσταση θεωρείται αδίκημα…

Αυτό το σχολείο βιώνουν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, η εργαζόμενη και άνεργη πλειοψηφία!

Οι εκπαιδευτικοί αντιπαλέψαμε την αξιολόγηση γιατί αντιπαλεύουμε όλο το οικοδόμημα του «νέου» σχολείου που συνθλίβει μαθητές και εκπαιδευτικούς!

Αυτά είναι τα μέγιστα και επείγοντα της εκπαίδευσης. Με αυτά οφείλει να ασχοληθεί και αυτά οφείλει να λύσει η ηγεσία του ΥΠΟΠΑΙΘ!

Το σχολείο θα γίνει χειρότερο με την αξιολόγηση. Κάθε συζήτηση περί «καλής» αξιολόγησης επαναφέρει από το παράθυρο το ζήτημα της χειραγώγησης και της υποταγής των εκπαιδευτικών. Όποιος ενδιαφέρεται για το καλό των μαθητών και της εκπαίδευσης, για ένα καλύτερο σχολείο, δεν έχει παρά να ικανοποιήσει τα διατυπωμένα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος!

Το σχολείο θα γίνει καλύτερο…,

όταν θα έχει στόχο να μορφώσει ολόπλευρα όλα τα παιδιά αμβλύνοντας και αντιμετωπίζοντας τις κοινωνικές ανισότητες και όχι να τα κατατάξει και να τα κατηγοριοποιήσει,

όταν θα δίνει βάρος στην κριτική σκέψη και στην ανάπτυξη της και όχι στις δεξιότητες, τις πληροφορίες, την αποστήθιση και την ανταπόκριση στις εξετάσεις,

όταν θα διδάσκει με βάση τον πλούτο της ανθρώπινης κουλτούρας και του πολιτισμού και όχι αυτά που θέλει η αγορά,

όταν οι δάσκαλοι και οι μαθητές του θα μπορούν να δουλεύουν συλλογικά, σε πνεύμα παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας,

όταν η πολιτική εξουσία θα το ενισχύσει ουσιαστικά με χρήματα, εκπαιδευτικό προσωπικό και κατάλληλη υποδομή,

όταν θα πάψει να λειτουργεί με τα κριτήρια της αγοράς και του κέρδους,

όταν θα πάψει να θεωρεί τη γνώση εμπόρευμα αλλά ελευθερία,

όταν θα είναι πραγματικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν.

Σε ένα τέτοιο σχολείο, ο δάσκαλος γίνεται καλύτερος…,

όταν μορφώνεται και επιμορφώνεται ουσιαστικά,

όταν λειτουργεί συλλογικά και σε κλίμα παιδαγωγικής ελευθερίας, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους διδασκαλίας ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών του,

όταν του παρέχονται οι κατάλληλες συνθήκες για τη δουλειά του,

όταν ξέρει ότι το δικαίωμά του στην εργασία είναι εξασφαλισμένο και η αμοιβή του είναι αξιοπρεπής.

Η Πρόεδρος