Σχετικά με το συνταξιοδοτικό - Μία απάντηση στο άρθρο του Χρ. Κάτσικα, του Σάκη Τσεχπενάκη

Τελικά ποιους εξυπηρετούν οι συνδικαλιστές μας;

Διάβασα έκπληκτος χτες το πρωί, στο alfavita, το άρθρο του συναδέλφου Χρήστου Κάτσικα, σχετικά με την αδικία που υφίστανται οι συνταξιοδοτούμενοι συνάδελφοι μας, που υποχρεούνται να δηλώσουν την πρόθεση τους για συνταξιοδότηση, μέχρι τις 30 Απριλίου έκαστου έτους. Πρόκειται για μια διάταξη που εισήχθη επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου και κατά την άποψη μου, είναι από τις εξυπνότερες κινήσεις που έγιναν σε οργανωτικό επίπεδο στο υπουργείο κατά τα τελευταία

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Διορίστηκα το 2008, και ερχόμενος πρώτη φορά στην εκπαίδευση ήρθα σε επαφή με όρους όπως: “λειτουργικό κενό” , οργανικό κενό”, “σε διάθεση”, “απόσπαση”, “μετάθεση”, “απόσπαση εντός ΠΥΣΔΕ” κλπ. Από την αρχή μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η ποικιλία των όρων, η ποικιλία των οργάνων προκειμένου να διεκπεραιωθούν όλες αυτές οι υπηρεσιακές μεταβολές και γενικά το χρονοβόρο όλων αυτών των διαδικασιών. Μιλάμε για μία εποχή όπου όταν έπαιρνες απόσπαση σε κάποιο φορέα, σου έδιναν τα μόρια της οργανικής σου θέσης κλπ!!! Μεγάλες ομορφιές!!!!

Ένα άλλο σημείο που μου έκανε εντύπωση είναι το γιατί κάθε Σεπτέμβριο, στο σχολείο στις Κυκλάδες όπου υπηρετώ, γινόταν ένας αγώνας δρόμου προκειμένου να βρεθούν όλοι οι καθηγητές για όλες τις ειδικότητες. Αναρωτιόμουν: “μα καλά, τόσο δύσκολο είναι πια, να έχεις τους ανθρώπους που χρειάζεσαι, στις θέσεις που τους χρειάζεσαι όταν πρέπει;” Άκουγα αποσπάσεις Α΄ φάσης, αποσπάσεις σε φορείς, σε διευθύνσεις, σε γραφεία εκπαίδευσης, προσλήψεις αναπληρωτών Α΄ φάση, Β΄φάση κλπ. Οργασμός δραστηριότητας δηλαδή!!! Λέω: Μωρέ μπράβο υπουργείο!!! Εδώ γίνεται τιτάνιος αγώνας να τοποθετηθεί όλος αυτός ο κόσμος!!! Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Σιγά-σιγά συνειδητοποίησα την αλληλουχία των υπηρεσιακών μεταβολών ώστε τα σχολεία, κάθε Σεπτέμβριο να βρίσκονται αρκούντως επανδρωμένα με εκπαιδευτικούς. Κατ' αρχήν έχουμε τις αιτήσεις συνταξιοδότησης. Αυτές γίνονταν μέχρι τις 31 Αυγούστου κάθε χρονιάς. Βασισμένες στις αιτήσεις συνταξιοδότησης είναι οι μεταθέσεις των μονίμων εκπαιδευτικών. Θεωρητικά “ανοίγει” μια οργανική θέση σε ένα ΠΥΣΔΕ/ΠΥΣΠΕ, όταν ένας συνάδελφος συνταξιοδοτείται, συλλέγεται ο αριθμός των οργανικών κενών ανά διεύθυνση και ειδικότητα, και δίνεται στο υπολογιστικό σύστημα για να γίνουν οι μεταθέσεις. Επειδή όμως οι συνταξιοδοτήσεις γίνονταν τόσο αργά, τα οργανικά κενά που προέκυπταν, θεωρούνταν λειτουργικά κενά για την επόμενη σχολική χρονιά και δίνονταν για μεταθέσεις από την μεθεπόμενη. Δηλαδή έστω ότι εγώ φεύγω από τη θέση μου τον Αύγουστο του 2010. Τη σχολική χρονιά 2010-11 το κενό αυτό δινόταν ως λειτουργικό κενό (για αποσπάσεις και αναπληρωτές) και “έβγαινε¨για μετάθεση στις μεταθέσεις το Μάιο του 2012!! Ακολουθούν οι αποσπάσεις από Διεύθυνση σε Διεύθυνση για κενά που προεκύπταν μέσα στο καλοκαίρι. Όλα τα έξτρα κενά, που μπορεί να προκύψουν μέσα στη σχολική χρονιά καλύπτονται με τις διάφορες φάσεις πρόσληψης αναπληρωτών. Κάπως έτσι, χονδροειδώς, δουλεύει το σύστημα. Για όλες αυτές τις υπηρεσιακές μεταβολές πρέπει να συνεδριάσουν τα αντίστοιχα όργανα, απαρτιζόμενα από υπηρεσιακούς παράγοντες και αιρετούς, τηλέφωνα αγωνίες κλπ.

Για να είμαι ειλικρινής, ενώ με έπιανε απελπισία στην πολυπλοκότητα όλων αυτών των υπηρεσιακών μεταβολών, δεν είχα ποτέ σκεφτεί μια κάποια λύση. Έτσι, όταν επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου, προτάθηκε η διάταξη που αναγκάζει τους συναδέλφους που σκέπτονται να συνταξιοδοτηθούν, να το κάνουν μέχρι τις 30 Απριλίου, του κάθε έτους (ώστε να τεθούν οριστικά εκτός υπηρεσίας από 1ης Ιουλίου, εξεπλάγην ευχάριστα!!! Τελικά ήταν τόσο απλό! Γνωρίζει το υπουργείο μέσα στον Μάιο τις προθέσεις για συνταξιοδότηση, ανά διεύθυνση και ειδικότητα και με βάση αυτές εκτελεί τις μεταθέσεις μεταξύ των διευθύνσεων μέσα στον Μάιο/ Ιούνιο. ΄Έτσι ο κάθε εκπαιδευτικός με το πέρας της σχολικής χρονιάς (30 Ιουνίου) γνωρίζει την διεύθυνση στην οποία θα ανήκει την ερχόμενη χρονιά. Στη συνέχεια, μέσα στον Ιούλιο/ Αύγουστο γίνονται οι τοποθετήσεις σε σχολεία, στέλνεις και ανθρώπους σε φορείς, κάνεις τις αποσπάσεις μεταξύ των διευθύνσεων, και από 1η Σεπτεμβρίου έχεις να ασχοληθείς μόνο με λειτουργικά κενά και πλήρωση τους από τους αναπληρωτές. Και πώς έγινε αυτό; Απλά αλλάζοντας την τελική ημερομηνία υποβολής παραίτησης για συνταξιοδότηση από την 31 Αυγούστου, στις 30 Απριλίου. Μια αλλαγή στην ημερομηνία και το σύστημα ξεμπλόκαρε σημαντικά!!!

Η συγκεκριμένη διάταξη μπήκε σε εφαρμογή την προηγούμενη σχολική χρονιά 2013-14, και εξορθολόγησε ένα κομμάτι του αντιπαραγωγικού συστήματος υπηρεσιακών μεταβολών.

Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη μου, όταν διάβασα το άρθρο του κ. Κάτσικα!!!! Πάλι στα ίδια, μην αλλάξουμε τίποτα από τις παλιές γνώριμες και χρονοβόρες διαδικασίες!!! Επιστροφή στο παρελθόν ολοταχώς!!! Και γιατί; Για να μην χαθούν για τους μόλις συνταξιοδοτηθέντες εκπαιδευτικούς οι μισθοί Ιουλίου – Αυγούστου (που ούτως ή άλλως καθόμαστε!!!) και γιατί κάποιοι πρώτη φορά διοριζόμενοι Σεπτέμβριο, δεν συμπληρώνουν τα χρόνια υπηρεσίας που χρειάζονται αν φύγουν από την υπηρεσία τον Ιούλιο! Έτσι πιθανώς να αναγκαστούν να εργαστούν μια χρονιά ακόμη.

Δεν παραγνωρίζω πως ειδικά το τελευταίο, ενέχει κάποια αδικία (κι εγώ πρωτοδιορισμένος Σεπτέμβριο είμαι, κι εγώ δεν θα συμπληρώνω τα χρόνια υπηρεσίας, τον όποιο Ιούλιο βγω εκτός!!). Όμως αν σκεφτεί κανείς τα οφέλη που συνεπάγεται η διάταξη αυτή στη λειτουργία του καραβιού που λέγεται ελληνικό σχολείο, δεν θα το σκεφτεί δεύτερη φορά!!

Ας κάνω και ένα ερώτημα εργασίας. Τι θα γίνει αυτή τη χρονιά, αν γίνει δεκτή η πρόταση που κομίζει ο κ. Κάτσικας; Οι περσινές μεταθέσεις του 2013-14 έγιναν στηριγμένες στις αποχωρήσεις των σχολικών ετών 2012-13 και 2013-14. Επομένως, αν οι αποχωρήσεις αυτής της χρονιάς γίνουν γνωστές τον Αύγουστο, τότε είτε οι μεταθέσεις θα ανακοινωθούν τον Σεπτέμβριο (πολύ αργά προφανώς!!!) είτε θα αναβληθούν για το 2016!!! Καλό;;; Δεν πειράζει νέοι συνάδελφοι, που είστε καμιά δεκαετία στην παραμεθόριο!! Επειδή δεν βολεύει για ένα δίμηνο τους συνταξιοδοτούμενους, καθίστε μια χρονιά ακόμη έξω!!! Έχετε συνηθίσει άλλωστε!!

Τελικά, ποιους εξυπηρετούν οι συνδικαλιστές και οι αρθρογράφοι περί της εκπαίδευσης; Την εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία των διαδικασιών; Την έγκαιρη επάνδρωση των σχολικών μονάδων ήδη από την 1η Σεπτεμβρίου; Την αγωνία των νέων συναδέλφων (αλήθεια πόσο νέων πλέον;) που περιμένουν κάθε χρόνο την απαγκίστρωση από τις μονάδες τις παραμεθορίου; Ή μήπως τη διατήρηση των υπηρεσιακών συμβουλίων σε διαρκή ενεργοποίηση για διεκπεραίωση των αέναων διαδικασιών των υπηρεσιακών μεταβολών; Εγώ μάλλον έχω καταλήξει σε απάντηση! Εσείς;

Υ.Γ. Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε και για το ενιαίο μισθολόγιο! Την κλιμάκωση των αμοιβών ανά βαθμό, την τοποθέτηση ανά βαθμό ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας και το πάγωμα των μισθολογικών ωριμάνσεων (προαγωγών από βαθμό σε βαθμό) που θα ισχύσει και με τη νέα κυβέρνηση. Αλήθεια, δεν είδα κάποιο άρθρο όψιμου ενδιαφέροντος για το θέμα αυτό!!

Σάκης Τσεχπενάκης

Χημικός- Γυμνάσιο Μυκόνου