Σαν βγεις στον πηγαιμό για…πού; της Δανάης Σπανού

Tweet

Διαβάζαμε κάποτε καθισμένοι νωχελικά στο θρανίο ενός λυκείου-ανόθευτου ακόμα από το «μεγαλειώδες» όραμα του κ.Αρβανιτόπουλου- και σπεύδαμε να συμφωνήσουμε με τον ποιητή, ανυπομονώντας για τις περιπέτειες και τις γνώσεις που μας επεφύλασσε το ταξίδι. Περνώντας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, παραμείναμε υπερήφανοι για την επιλογή μας, παρά τα σύννεφα που είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται δυσοίωνα, χωρίς να εγκαταλείψουμε την απαντοχή για έναν άμεσο διορισμό, ο οποίος θα μας επέτρεπε να ασχοληθούμε με το επάγγελμα που ασμένως

ξεχωρίσαμε ανάμεσα σε τόσα άλλα.

Και τώρα; Τώρα αποδεικνύεται πως οι ελπίδες ήταν φρούδες. Και ο δρόμος; Ένα ατελείωτο, στενό, κακοτράχηλο μονοπάτι που φιλοξενεί όλους τους «Λαιστρυγόνας» και τους «Κύκλωπας», τους οποίους αν και είχαμε αποδιώξει από την υψηλή μας σκέψη, σύμφωνα με την παραίνεση του ποιητή, τους παραθέτουν μπροστά μας οι ιθύνοντες της ίδιας μας της πατρίδας. Η Ιθάκη δεν φαντάζει πλέον ως σκόπιμος προορισμός, αλλά ως ουτοπία προσβάσιμη μόνο σε αιθεροβάμονες και φαντασιοκόπους. Η εκπαίδευση πλήττεται σε όλες τις βαθμίδες της και η χίμαιρα του διορισμού συνιστά λυδία λίθο για κάθε νέο παιδαγωγό.

Ωστόσο, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε πως το μέλλον της Ελλάδας είναι τα παιδιά, οι έφηβοι, οι νέοι. Έτσι, παρά τις όποιες αντιξοότητες και δυσκολίες θα παραμείνουμε ετοιμοπόλεμοι στην εκπαιδευτική κονίστρα προκειμένου να εξασφαλίσουμε στους μαθητές μας μια Ιθάκη που εμείς δεν θα γνωρίσουμε ποτέ… Tags: Δανάη Σπανού Tweet Share on

View the discussion thread.