Πρόταση ανεξαρτήτων αντιπροσώπων στην 82 ΓΣ του κλάδου

Ανακοινώσεις

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΣΤΗΝ 82 Γ.Σ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ

Τριάμισι χρόνια τώρα διαδοχικές κυβερνήσεις- μαριονέτες του ΔΝΤ, της ΕΕ και των διεθνών τοκογλύφων, με «πιασμένα» τα ΜΜΕ, το πολιτικό προσωπικό και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, ρημάζουν τη χώρα, ξεπουλούν τους εργαζόμενους, μας βυθίζουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, καίνε το μέλλον.

Μέχρι σήμερα η επίθεση στο δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς έχει φέρει: 70% περικοπές στα κονδύλια για τα

λειτουργικά έξοδα των σχολείων, 2000 καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, κατάργηση της ενισχυτικής και πρόσθετης διδασκαλίας, έως και 45% μείωση των αποδοχών μας, κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και των επιδομάτων άδειας και γάμου, μείωση των παροχών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, μείωση συντάξεων, εφάπαξ κ.α.

Η σχολική χρονιά που τελείωσε ήταν η χρονιά που ο μνημονιακός εφιάλτης βρέθηκε, ως εισβολέας πια, σε κάθε σχολείο, σε κάθε τάξη, σε κάθε σπίτι εκπαιδευτικού, ξεθεμελιώνοντας όλα τα μορφωτικά και όλα τα εργασιακά δικαιώματα στη δημόσια εκπαίδευση. Αλλάζουν το κλίμα σε κάθε σχολείο και φέρνουν τρόμο, φόβο, ομηρία. Με το πολυνομοσχέδιο που πέρασε, σε ένα άρθρο, πριν το Πάσχα ετοιμάζονται συστηματικά εκτεταμένες απολύσεις στην εκπαίδευση, που θα καταστεί έτσι ο κύριος αιμοδότης στο Μινώταυρο των απολύσεων και των ανθρωποθυσιών, που ζητά η Τρόικα!

0 κατεστημένος συνδικαλισμός στα πιο κρίσιμα χρόνια για την τύχη των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών, στα χρόνια που κρύφτηκε το φως από τα βέλη του αντίπαλου, αποδείχτηκε ρίψασπις, παρατάσσοντας αμετανόητα τριάντα 24ωρες και μερικές 48ωρες απεργίες κυριολεκτικά στο γάμο του Καραγκιόζη. Κι ενώ οι πρασινογάλαζες ηγεσίες των συνδικάτων αλλά και των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, εξυπηρέτησαν συνειδητά τα σχέδια για την υποταγή των εργαζομένων στο μνημονιακό εφιάλτη και άλλες δυνάμεις στα συνδικάτα συνηγόρησαν με τη στάση τους στην αγωνιστική και απεργιακή άπνοια, στον ευτελισμό των αγώνων, στην αποδοχή των στημένων και απαξιωμένων μορφών «πάλης» του κυβερνητικού συνδικαλισμού, τελικά στην ήττα που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα .

Αυτή η διαχειριστική λογική, που αντί να οδηγείται από τις ανάγκες του κινήματος, λοξοκοίταζε διαρκώς στις πολιτικές και συνδικαλιστικές εκλογικές ανάγκες, εκφράστηκε με διάφορα επιχειρήματα και δικαιολογίες: Συκοφάντησε κάθε απεργιακή σπίθα που εκδηλώθηκε τα τρία αυτά χρόνια, κάθε κλαδική αιχμή που μπορούσε να ανάψει και να γενικέψει τη φωτιά. «Απαγόρεψε» στην εκπαίδευση την ιδέα της απεργίας διαρκείας, απομάκρυνε τη σύγκρουση και τη ρήξη από την ατζέντα της συλλογικής συζήτησης. Παρέπεμψε τη σύγκρουση σε ένα μακρινό μέλλον βάζοντας λεόντειες προυποθέσεις και όρους ενθαρρύνοντας έτσι τον αέναο και δογματικό κύκλο των 24ωρων, ως τάχα τον παρατεταμένο αγώνα που έχουμε ανάγκη, σαν το «αγιασμένο νερό» που πρέπει να κρατάμε μπροστά στην ξηρασία που μας περιμένει. Εξάντλησε έτσι τον κόσμο του αγώνα και εκφύλισε την έννοια της απεργίας! Μας οδήγησε στην ήττα.

Η απεργία των καθηγητών, παρά την αφασία και τη συνένοχη σιωπή τριών χρόνων του κατεστημένου συνδικαλισμού, έστω και με τον τρόπο που τέθηκε στο τραπέζι μέσα στο Πάσχα, ήταν μια απεργία που μπορούσε να γίνει πολιτικά επικίνδυνη. Μπορούσε να ανάψει τη φωτιά στον κάμπο, να κάνει την οργή της χειμαζόμενης εκπαίδευσης, ελπίδα όλου του κόσμου της εργασίας, να πάρει πίσω, ως απεργός λαός, την κλεμμένη μας ζωή και να ανατρέψει το τυραννικό καθεστώς που κυβερνά με επιτάξεις και διατάγματα. Γι αυτό την έθαψαν με λυσσώδεις επιθέσεις οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι του καθεστώτος, αλλά και ψάλτες εκ Περισσού, γι αυτό επιστράτευσαν με χουντικό τρόπο τους καθηγητές πριν καν την αποφασίσουν, γι αυτό έσπειραν τον τρόμο, γι αυτό έβαλαν την ΑΔΕΔΥ, σε ρόλο πέμπτης φάλαγγας και προβοκάτορα, να την καταστείλει. Η χαριστική βολή ήρθε από τον Εφιάλτη του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού στην ίδια την ΟΛΜΕ, που επιστρατεύθηκε για να καθαρίσει το τοπίο τις επόμενες ώρες από τη συντριπτική ετυμηγορία των καθηγητών. Τότε που τον αγώνα τον πήρε στην πλάτη της η βάση των εκπαιδευτικών και την ίδια ώρα τον μίσησαν οι ίδιοι εκείνοι που τον πρότειναν. Και τον στραγγάλισαν, σε μια ολομέλεια προέδρων των ΕΛΜΕ που αντί να λειτουργήσει ως τυπικό σώμα επικύρωσης μιας σαφούς απεργιακής απόφασης της βάσης των καθηγητών, την έπνιξαν πραξικοπηματικά, εκεί μέσα, πριν γεννηθεί, πριν γίνει επικίνδυνη.

Στις μέρες μας, που η βαρβαρότητα επελαύνει πάνω από τις ζωές μας, χωρίς να εκδηλώνεται σοβαρή αντίσταση, η εκφρασμένη αντίληψη συλλογικοτήτων και αγωνιστών για πραγματικούς αγώνες σύγκρουσης, για αυτοοργάνωση στο κίνημα, καμιά εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και για έναν ανεξάρτητο συνδικαλισμό των εκπαιδευτικών και των αναγκών τους, δικαιώνεται!

Την ώρα όμως του μεγάλου χαμού και μπροστά στον πιο σκληρό Σεπτέμβρη της εκπαιδευτικής μας ζωής, το Σεπτέμβρη των απολύσεων, των μετακινήσεων, της τρομοκρατίας και της αξιολόγησης, οι Γ.Σ που έγιναν, η ζωντανή εμπειρία από την απεργία των καθηγητών, η εκφρασμένη θέληση χιλιάδων εκπαιδευτικών και η πανθομολογούμενη αναγκαιότητα ρήξης και σύγκρουσης με το μνημονιακό εφιάλτη δε μπορούν να σφραγίσουν την 82η ΓΣ του κλάδου με την απόλυτη σιωπή ή με μισόλογα, απέναντι στην ανάγκη για ένα πραγματικό σχέδιο αντίστασης και ξεσηκωμού του κλάδου.

Η μαχόμενη εκπαίδευση όλο και περισσότερο αναγνωρίζει την ανάγκη για αυτοοργάνωση μέσα από τις ΓΣ, τους συλλόγους μας και τις επιτροπές αγώνα, την ανάγκη για το δικό μας συνδικαλισμό, της χειραφέτησης και των πραγματικών αναγκών. Ένα τέτοιο κίνημα ανεξάρτητο, ανατρεπτικό, είναι που μπορεί να ξεπεράσει την κομματική δυσκινησία και τον επαγγελματικό συνδικαλισμό και να θέσει τους όρους για μια πανεκπαιδευτική εξέγερση το Σεπτέμβρη με λουκέτο παντού, στο δρόμο του κοινωνικού ξεσηκωμού, για τη ρήξη και την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής Κυβέρνησης- ΕΕ -ΔΝΤ.

Aυτός ο αγώνας προτείνουμε να ξεκινήσει το Σεπτέμβρη να βάλει λουκέτο στα σχολεία, ώστε να μην ανοίξουν για τη νέα σχολική χρονιά. Με ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ στην εκπαίδευση, που θα πάρει τη μορφή των πενθήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιών. Την πρώτη πενθήμερη να την κηρύξει η Γ.Σ του κλάδου και οι Γ.Σ των συλλόγων που θα συγκληθούν στο τέλος της πρώτης απεργιακής εβδομάδας, τη συνέχιση με την ίδια μορφή.

Με κάλεσμα από τώρα σε όλους τους χώρους εργαζομένων να κάνουν το ίδιο, να συντονιστούν, ώστε να δημιουργηθεί το ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΠΟΤΑΜΙ που θα διώξει το καθεστώς που κυβερνά, θα ανατρέψει τη βάρβαρη πολιτική και δυναστεύει ολόκληρη την κοινωνία!

Για να μην απολυθεί κανείς αναπληρωτής, να μην αυξηθεί το ωράριο, να μην συμπτυχθεί κανένα τμήμα, να μην χαθεί καμιά οργανική θέση, να μη μετακινηθεί κανείς εκπαιδευτικός, να μην προχωρήσει η αξιολόγηση, να μην απολυθεί κανένας συνάδελφος, να μην καταρρεύσει η δημόσια εκπαίδευση.

Για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας άρπαξαν: μέσα από την ανατροπή της κυβέρνησης, την εκδίωξη της Τρόικα και την ακύρωση όλων των συνθηκών και των συμβάσεων που υπογράφτηκαν μαζί της, την έξοδο από την ΕΕ και την ΟΝΕ, τη μη αναγνώριση-διαγραφή του Χρέους, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών, τη φορολόγηση του Κεφαλαίου, την απόδοση στο λαό της εκκλησιαστικής περιουσίας. ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ: για να δοθούν χρήματα σε όλο το κοινωνικό πεδίο για μισθούς – συντάξεις – Υγεία – Πρόνοια - Ασφάλιση, Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, κοινωνικές υποδομές, για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους.

Απευθύνουμε σε όλους τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους, τους αγωνιστές και τις δυνάμεις του κινήματος κάλεσμα για συσπείρωση σε μια τέτοια προοπτική, για μια πολύμορφη σύγκρουση από την οποία δεν έχουμε πια τίποτα να χάσουμε! Αντίθετα, έχουμε να κερδίσουμε την αξιοπρέπεια και τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας! Δεν έχουμε άλλη επιλογή: να νικήσουμε!

Σκαρτσίλας Σωτήρης, σύλλογος Αθηνά

Κρατημένος Δημήτρης, σύλλογος Κορυδαλλού –Αγ. Βαρβάρας

Αρβανίτης Βασίλης, σύλλογος Κορυδαλλού- Αγ.Βαρβάρας

Παζάλος Γιώργος, σύλλογος Αθηνά

Καπλάνη Μαρία, σύλλογος Κορυδαλλού- Αγ. Βαρβάρας

Tags: 82η ΓΣ ΔΟΕ