Πώς θέλω μετά θανάτου να είμαι: Κείμενο του Ηλία Μεταλλίδη που έφυγε από τη ζωή

Κείμενο του Ηλία Μεταλλίδη του 2007, που έφυγε χθες από τη ζωή. Στη φωτογραφία το καλοκαίρι 1949 ο 24χρονος Ηλίας Μεταλλίδης παραλαμβάνει δύο μεταλλεία ανδρείας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας για τον ηρωισμό που επέδειξε στις μάχες στο Κάντσικο (Δροσοπηγή) και Πατώματα του Γράμμου.

Πώς θέλω μετά θανάτου να είμαι

Δεν θέλω εγώ το μνήμα μου βαθιά στης γης την σκοτεινή αγκαλιά.

Δεν θέλω εγώ το μνήμα μου κάτω

Δεν θέλω πλάκες βαριές επάνω μου, μάρμαρα και τσιμέντα, ούτε πέτρινους σταυρούς και πράσινα κλαδιά να μου πλακώνουν την καρδιά.

Ούτε και μνήμα ακριβό και χρυσοστολισμένο για να θαυμάζουν οι περαστικοί και να χαίρονται οι δικοί μου συγγενείς για τη γενναιοδωρία τους και το κατόρθωμά τους. Θα αγαπώ τη φαμίλια, συγγενείς και φίλους, και ιδιαίτερα τους αγωνιστές επαναστάτες που με το όπλο στα χέρια τους έκαναν το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα για την απελευθέρωση του λαού από τους τρεις κατακτητές.

Δεν θέλω να έρχονται να κλαίνε, να θρηνούν, να δακρύζουν και να ανάβουν κεριά. Θέλω όμως να έρθουν στο στερνό αντίο στον αγωνιστή τους που από μικρά του χρόνια μέχρι που έφυγε από τη ζωή έκανε το καθήκον του απέναντι στο λαό του.

Δεν θέλω τα μεγαλύτερα της γης τα πιο σιχαμερά θεριά που μύρια θα πλακώσουν επάνω στο κουφάρι μου να καταβροχθίσουν το κορμί μου.

Ακόμα, δεν με νοιάζουν οι συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα, μα ούτε κι εκκλησίες, ούτε και ο κόσμος τι θα πει.

Κανείς δεν έχει πάνω δικαίωμα, ούτε εξουσία, ούτε και είναι κτήμα κανενός το άψυχο κορμί μου.

Εγώ θέλω να είμαι ο άρχοντας που θα του δώσω λύση.

Το κουφάρι μου δεν το θέλω στα Τάρταρα, στον Άδη, αλλά πάνω ψηλά στον ουρανό μαζί με τον αέρα.

Κανένας πλάστης μα ούτε κανένας πηλοποιός δεν έπλασε το κορμί μου. Δεν είμαι από χώμα εγώ της γης και ούτε της ανήκω.

Είμαι από νάτριο, από άνθρακα, οξυγόνο, υδρογόνο, ήλιο και άλλα πολλά άγνωστα και γνωστά στοιχεία και υλικά.

Αυτά, άλλα τα δανείζεται να γίνει ο άνθρωπος, και τα άλλα ζωντανά της.

Ποτέ της δεν τα ξεπουλά μα ούτε τα δωρίζει, τα δίνει μόνο δανεικά για να τα ξαναπάρει.

Απ’ όλα τούτα είμαι εγώ, και όχι από χώμα.

Γι’ αυτό θερμοπαρακαλώ σαν έρθει η ώρα που ανθίζουν τα δέντρα και χαίρεται η φύση, τη ’βλογημένη αδερφή τη φλόγα να φωνάξετε, εσείς δικοί μου και φίλοι, να λύσει το κουφάρι μου.

Να κάψει τα κομμάτια του και όλα τα σωθικά μου.

Να γίνω καπνός στον ουρανό και πάχνη στον αέρα, να τρέχω με τον άνεμο ψηλά στα κορφοβούνια, στις ολοπράσινες πλαγιές και στα βαθιά λαγκάδια.

Να συναντηθώ με τις δεντροκορυφές, να παίξω με τα φύλλα και να παρηγορώ τα μαύρα κυπαρίσσια.

Θέλω σε κίνηση να βρίσκομαι και να γυρνώ αιώνια.

Να φεύγω όπως φεύγουνε τα’ ανάλαφρα μπαλόνια και όχι μνήμα βρόμικο μπηγμένο μεσ’ στο χώμα.

Αυτός θα είμαι μετά θανάτου.

--------------------------

Ανακοίνωση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ

Πέθανε ο σύντροφος Ηλίας Μεταλλίδης, ένας φλογερός κομμουνιστής

Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ ανακοινώνει με συγκίνηση πως πέθανε ο φλογερός κομμουνιστής, σύντροφος Ηλίας Μεταλλίδης στέλεχος του Μαρξιστικού – Λενινιστικού κινήματος και του Μ-Λ ΚΚΕ και κηδεύεται αύριο, Πέμπτη 15 Ιούνη, στις 5μμ στην ιδιαίτερη πατρίδα του, που τόσο αγαπούσε, την Ξηρόβρυση Κιλκίς.

Ο σ. Ηλίας Μεταλλίδης εκπροσωπώντας μια ολόκληρη γενιά επαναστατών, πάλεψε αταλάντευτα σε όλη τη ζωή του για το δίκιο του λαού μας, για τα μεγάλα ιδανικά του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού.

Μέσα από τις γραμμές του επαναστατικού ΚΚΕ, σε νεαρή ηλικία μαζί με χιλιάδες άλλους μαχητές εντάχθηκε στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ πολεμώντας ενάντια στους χιτλεροφασίστες κατακτητές και στη συνέχεια ξαναβγήκε στο βουνό για να πολεμήσει μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ τους νέους κατακτητές, τους αμερικανοεγγλέζους ιμπεριαλιστές. Μετά την υποχώρηση ο σ. Ηλίας πέρασε στις σοσιαλιστικές χώρες, στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης μαζί με χιλιάδες Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες.

Αντιτάχθηκε αποφασιστικά στο αντεπαναστατικό 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και στις αποφάσεις της περιβόητης 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ που ξεθεμελίωναν την επαναστατική ψυχή του κομμουνιστικού κινήματος και το μετέτρεπαν σε ένα ρεβιζιονιστικό κόμμα. Συνέχισε να βαδίζει σε όλη του τη ζωή ακλόνητα στο δρόμο του επαναστατικού αγώνα, μέσα από τις γραμμές του μ-λ κινήματος και του Μ-Λ ΚΚΕ υπηρετώντας με αφοσίωση τις ιδέες και τα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος.

Μέχρι το τέλος της ζωής του και παρά τα 93 χρόνια του, βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα κόντρα σε δεξιές και ψευτοαριστερές κυβερνήσεις, σαν ένα ζωντανό παράδειγμα για τη νέα γενιά του λαού μας, που καλείται σε δύσκολες συνθήκες να αντισταθεί στην ιμπεριαλιστική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και να αγωνιστεί για την Ειρήνη, τη Δημοκρατία, την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό.

Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια για το θάνατο του Ηλία στο γιο του Νίκο και σε όλους του δικούς του.

Αθάνατος!

Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ

14 Ιούνη 2017