Παζάρια με φόντο αναδιάταξη «συμμαχιών» και αλλαγή «μείγματος»

Οι τρόποι κάλυψης των «δανειακών αναγκών» που αφορούν στη διετία 2014 - 2015, σε συνδυασμό με τρόπους διαχείρισης του υπερσυσσωρευμένου κρατικού χρέους, είναι στην ατζέντα των διμερών επαφών ανάμεσα στην ελληνική και τη γερμανική κυβέρνηση, τραπεζίτες και άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες. Σε αυτό το πλαίσιο ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, μεταβαίνει αύριο, Πέμπτη, στη Φραγκφούρτη, όπου θα συναντηθεί με τις διοικήσεις της Bundesbank (Γερμανική Κεντρική

Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) βρίσκονται κοντά στην επίτευξη συμφωνίας για το ύψος του δημοσιονομικού κενού, το οποίο και μεταφράζεται σε νέα δάνεια ύψους μέχρι και 20 δισ. ευρώ, ενώ απόλυτα δεδομένη είναι η παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής με νέα μέτρα «διαρθρωτικού» και «δημοσιονομικού» χαρακτήρα.

Στα παζάρια για τους τρόπους «διευθέτησης» του κρατικού χρέους, η συγκυβέρνηση βάζει στο τραπέζι τη «λύση» της μετακύλισης ελληνικών κρατικών ομολόγων, που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των εθνικών Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωζώνης (5,6 δισ. ευρώ), οι οποίες όμως είναι εξαιρετικά αβέβαιο στο κατά πόσο θα συμφωνήσουν σε μια ενιαία στάση για το ζήτημα. Στα παζάρια μπαίνουν επίσης και ομόλογα ύψους 4,5 δισ. ευρώ που δόθηκαν ως κρατική στήριξη (αύξηση μετοχικών κεφαλαίων) το έτος 2008, στο πλαίσιο του πρώτου πακέτου με τα 28 δισ. ευρώ που δόθηκε στους τραπεζίτες. Να σημειωθεί ότι παρά τις νομοθετικές προβλέψεις, οι τραπεζίτες δεν πλήρωσαν δεκάρα τσακιστή για τόκους, ενώ πλέον προκρίνεται και η παράταση του προγράμματος, που λήγει το καλοκαίρι.

Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, το οποίο «διέρρευσε» τις προάλλες στον Τύπο, η κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού απαιτεί ένα «περιορισμένο συμπληρωματικό πρόγραμμα» δανειοδότησης ύψους 10 - 20 δισ. ευρώ. Το νέο πακέτο χρηματοδοτικής στήριξης «θα συνδέεται με τον όρο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υλοποιήσει πιο αποφασιστικά απ' ό,τι μέχρι τώρα τις μεταρρυθμίσεις» και θα χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (δηλαδή χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ). Ηδη έχουν ξεκινήσει παρασκηνιακές συζητήσεις για το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Παγκόσμια Τράπεζα. Σε αυτό το πλαίσιο χαρακτηριστικές είναι και οι δηλώσεις του Γερμανού αντικαγκελάριου, Ζ. Γκάμπριελ, σύμφωνα με τον οποίο η περίπτωση της Ελλάδας είναι ζήτημα που «αφορά περισσότερο την Παγκόσμια Τράπεζα, παρά το ΔΝΤ».

Στο πλαίσιο των «διαρθρωτικών» μεταρρυθμίσεων, η συγκυβέρνηση σχεδιάζει την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ και τα οποία αποσκοπούν στη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών σε μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα. Το ζήτημα συζητήθηκε εκ νέου στη χτεσινή συνάντηση του υπουργού Ανάπτυξης, Κ. Χατζηδάκη, με τον επικεφαλής της «Ομάδας Δράσης» της ΕΕ για την Ελλάδα, Χ. Ράιχενμπαχ, σύμφωνα με τον οποίο «κάποια οικονομικά συμφέροντα μπορεί να πληγούν βραχυπρόθεσμα, αλλά πιστεύουμε ότι έχοντας μεγαλύτερο ανταγωνισμό θα έχουμε καλύτερη λειτουργία της αγοράς και καλύτερα αποτελέσματα συνολικά».

Πτυχές των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή και της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, προκύπτουν από τς δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Μιλώντας σε συνέδριο του London School of Economics, απέδωσε τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο αρχικό μνημόνιο στη Γερμανίδα καγκελάριο, Α. Μέρκελ, που το «επέβαλε», επειδή η ίδια «δεν εμπιστευόταν την Κομισιόν». Ισχυρίστηκε, επίσης, πως «όταν οι αγορές έλεγαν ότι θα πτωχεύσουμε δεν είχα πού να πάω»...

Για να σπέρνονται φρούδες ελπίδες στο λαό αξιοποιείται η κυβερνητική επιχείρηση για τη φορολόγηση των καταθέσεων που οι μερίδες της ντόπιας πλουτοκρατίας φυγάδευσαν στις τράπεζες της Ελβετίας.

«Μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί στο παρελθόν για μη φορολογηθέντα χρήματα σε ελβετικές τράπεζες εμφανίζονται παρωχημένα, πρέπει να κινηθούμε προς άλλη κατεύθυνση και αυτό θα κάνουμε», δήλωσε η υπουργός Οικονομικών της Ελβετίας, Ε. Σλουμπφ, μετά από σχετική με το ζήτημα συνάντηση με τον Γ. Στουρνάρα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις της τελευταίας περιόδου παζάρευαν με τις ελβετικές αρχές για ρυθμίσεις αντίστοιχες με αυτές που απέσπασαν άλλα κράτη της Ευρωζώνης, στην πραγματικότητα για ελάχιστα ψίχουλα και κατά τρόπο που να διασφαλίζουν απόλυτα την ανωνυμία και τα συμφέροντα των αρπακτικών. Αλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος των συγκεκριμένων καταθέσεων είναι ποσά που, νομότυπα και με βάση τις συμφωνίες για ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, μπορούν να βρίσκονται σε τράπεζες της Ελβετίας, αλλά και οποιασδήποτε άλλης χώρας.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Tags: Ευρωπαϊκή Ένωσημέτραμνημόνιο Tweet

View the discussion thread.