Παρέμβαση εκπαιδευτικών Κέρκυρας: Για ένα κίνημα αντάξιο των καιρών μας

Ανακοινώσεις

Παρέμβαση Εκπαιδευτικών Κέρκυρας

Για ένα κινημα ανταξιο των καιρων

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας της. Οι δυνάμεις της οικονομικής ολιγαρχίας και οι κυβερνήσεις που λειτουργούν ως υπάλληλοί της σε αγαστή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο επιδιώκουν τη συντριβή των δυνάμεων της εργασίας, ώστε να ρίξουν στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων όλα τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης.

Τρία χρόνια αγώνων του εργατικού και λαϊκού κινήματος στη χώρα μας έχουν αφήσει πολύτιμη

παρακαταθήκη και εμπειρία, πρόσφορη για αξιοποίηση στις παρούσες συνθήκες σύγχυσης και αποθάρρυνσης. Παρά την ύπαρξη δυσμενών συσχετισμών εις βάρος μας (προπαγάνδα κυβέρνησης και μέσων ενημέρωσης) και με δεδομένο ότι και οι ιθύνοντες ακροβατούν σε τεντωμένο σκοινί, παρά το γεγονός ότι τα ηγετικά κλιμάκια του συνδικαλιστικού κινήματος ούτε θέλουν ούτε μπορούν να εμπνεύσουν και να οργανώσουν την πάλη μας, εμείς θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες, όχι για την τιμή των όπλων αλλά για να νικήσουμε, όχι με τρόπο τυφλό και απελπισμένο αλλά με έλλογο σχέδιο και συνείδηση των πράξεών μας. Έχει εξαιρετική σημασία τόσο μέσα στα πλαίσια του κλάδου μας, μέσα στους συλλόγους διδασκόντων, στην επαφή μας με μαθητές και γονείς, στους κοινούς μας αγώνες με τους άλλους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, να εξυψώσουμε την ατομική και συλλογική μας συνείδηση, ώστε να μπορέσουμε σύντομα να περάσουμε στην αντεπίθεση από καλύτερες θέσεις.

Το γενικότερο σχέδιο των κρατούντων είναι όλα να υποταχθούν στην αγορά (παιδεία, δημόσιος πλούτος, υγεία, κατοικία, μόρφωση), να διαλυθεί καθετί που θυμίζει εργασιακές-κοινωνικές κατακτήσεις και δημοκρατικές ελευθερίες. Ειδικά στον εκπαιδευτικό χώρο η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού, εφόσον εφαρμοστούν στην πράξη, θα ακυρώσουν ακόμα και τα ψήγματα του συστήματος δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης που έχουν απομείνει. Η αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων θα κατοχυρώσει ότι το κράτος δεν έχει την υποχρέωση να εξασφαλίζει οικονομικούς πόρους, εκπαιδευτικό προσωπικό και ενιαία προγράμματα σπουδών για όλα τα σχολεία. Η κάθε σχολική μονάδα θα οφείλει να επιβιώσει ανταγωνιζόμενη τις άλλες και εξασφαλίζοντας πόρους με αγοραίους τρόπους – χορηγίες, δωρεάν εργασία υπέρ των επιχειρήσεων, κ.α. Από την άλλη πλευρά η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα καταστείλει τις όποιες δυνατότητες κριτικής αντιμετώπισης της εργασίας και του ρόλου του από τον εκπαιδευτικό, θα τυποποιεί την εκπαιδευτική διαδικασία καθιστώντας την μετρήσιμη (για την αγορά) και θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των εκπαιδευτικών με καταστροφικές συνέπειες για τη δυνατότητα ανάπτυξης συλλογικών αντιστάσεων. Ο γονέας – πελάτης θα αυταπατάται ότι έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το «καλύτερο» για το παιδί του, δυνατότητα που εκ των πραγμάτων θα εξαρτάται άμεσα από την ταξική του θέση και την οικονομική του άνεση.

Σε μια συγκυρία όπου πρόκειται να κριθεί ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση και την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, επομένως και ενάντια στη μετατροπή του σχολείου σε αγοραίο χώρο, οπωσδήποτε είναι απαραίτητη η αλλαγή των συσχετισμών στο επίπεδο της ΟΛΜΕ. Ωστόσο, οι συσχετισμοί σε κεντρικό συνδικαλιστικό επίπεδο είναι πάντοτε η μία όψη του νομίσματος, ενώ η άλλη όψη – που είναι και η νευραλγική – είναι το επίπεδο συνείδησης, πολιτικοποίησης και αυτοοργάνωσης των εργαζομένων.

Η μεγάλη ελπίδα για το λαό μας βρίσκεται στη σύμπηξη ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου που θα ενοποιεί τις εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις στη βάση ενός πολιτικού προγράμματος, το οποίο θα στοχεύει στη άμεση επιβίωση του λαού με παράλληλη πραγματοποίηση βαθιών ριζοσπαστικών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό), ώστε να τροποποιηθεί ο συσχετισμός δυνάμεων υπέρ του κόσμου της εργασίας. Αυτά δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν, αν δεν αρνηθεί ο λαός το βραχνά του χρέους, του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι κινήσεις αυτές δεν είναι η λύση των προβλημάτων αλλά η απαραίτητη προϋπόθεση για να συζητήσει κανείς σοβαρά για μια άλλη προοπτική. Οπωσδήποτε με όρους ύπαρξης ισχυρής λαϊκής πάλης «από τα κάτω και από τα αριστερά». Θα είναι μια διαδικασία δύσκολη, ενδεχομένως μακρόχρονη, που δεν έχει καμία σχέση με μαγικές και εύκολες λύσεις και λογικές ανάθεσης – κυβερνητισμού.

Εκ των πραγμάτων η δημιουργία αυτού του μετώπου (που έχει ήδη καθυστερήσει) δεν είναι έργο ενός μόνο συνδικαλιστικού ή πολιτικού χώρου: θα μοιάζει με πολλά ρυάκια του κόσμου της εργασίας, της επισφάλειας και της ανεργίας, που από διαφορετικές αφετηρίες και με βάση διαφορετικές εμπειρίες θα καταλήγουν στην κοίτη ενός ποταμού ανατροπής. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η συνειδητή ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική στράτευση να συναντιέται με γόνιμο τρόπο με τις λαϊκές ανάγκες και αντιστάσεις, που γεννιούνται μέσα στη συγκυρία της κρίσης, να συνυφαίνεται μαζί τους σε ένα κίνημα ανατροπής και να εξουδετερώνει την επιρροή των λογικών της διαχείρισης και της ενσωμάτωσης. Η Παρέμβαση Εκπαιδευτικών θα συνεχίσει να συμβάλει με τις δυνάμεις της μέσα στο σωματείο και μέσα από την ΟΛΜΕ στην πραγματοποίηση αυτού του στόχου.

Κέρκυρα, 1.4.2013

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ

Γκουλιούμης Νίκος ΠΕ13 2ο Λύκειο

Ζάγουρα Ελένη ΠΕ11 7ο Γυμνάσιο

Κούδα Λίνα ΠΕ02 3ο Λύκειο

Κωνσταντίνου Γρηγόρης ΠΕ17 Γυμνάσιο Κασσιόπης

Μαυροζούμης Σπύρος ΠΕ01 Εσπερινό Γυμνάσιο

Μποζίκης Σίμος ΠΕ18 ΕΠΑΛ Κορακιάνας

Παπαϊωάννου Κώστας ΠΕ11 1ο Λύκειο

Πρίφτης Γιώργος ΠΕ16 Μουσικό Σχολείο

Ράπτη Μαρίνα ΠΕ02 Μουσικό Σχολείο

Σαμοϊλη Νικολέτα ΠΕ02 Λύκειο Λευκίμμης

Τσιλιμπάρη Όλγα ΠΕ02 1ο Λύκειο

Τσιλιούκας Στέλιος ΠΕ04 Γυμνάσιο Κασσιόπης

Tags: Παρέμβαση Εκπαιδευτικών Κέρκυρας