Παγκόσμια ανησυχία για τον ιό του Νείλου: "Συναγερμός" από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας - Αύξηση των κρουσμάτων στην Ελλάδα - Μέτρα προστασίας

Συναγερμό σήμανε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) για τον ιό του Δυτικού Νείλου σε ανακοίνωση που εκδόθηκε την Τετάρτη.

Ο ΠΟΥ εκφράζει έντονες ανησυχίες για τον αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων σε ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα, η Ελλάδα είναι η τρίτη σε κρούσματα στην Ε.Ε. χώρα (75 στον αριθμό).

Από τις αρχές του καλοκαιριού έως και τη Δευτέρα 20 Αυγούστου μολυσμένα κουνούπια έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε τουλάχιστον 39 δήμους –έναντι 10 δήμων πέρυσι–, ενώ η περιοχή η οποία έχει καταγράψει τα περισσότερα

κρούσματα σε ανθρώπους είναι η Δυτική Αττική. Ειδικότερα, στις επηρεαζόμενες περιοχές από τον ιό του Δυτικού Νείλου, όπως αυτές καθορίστηκαν από την ειδική ομάδα εργασίας της επιτροπής για την πρόληψη και αντιμετώπιση των τροπικών νοσημάτων του υπουργείου Υγείας, περιλαμβάνονται από το Λεκανοπέδιο οι Δήμοι Μεγαρέων, Ελευσίνας, Ασπροπύργου, Μάνδρας, Ηλιουπόλεως, Αθήνας (2ο δημοτικό διαμέρισμα), Καλλιθέας, Ηρακλείου, Αγίας Βαρβάρας, Αιγάλεω, Ωρωπού, Σαλαμίνας, Κορυδαλλού, Νίκαιας-Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Τροιζηνίας-Μεθάνων, Περάματος και Πειραιώς. Από τη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης οι επηρεαζόμενοι δήμοι είναι οι Χαλκηδόνος, Ωραιοκάστρου, Κορδελιού-Ευόσμου, Βόλβης, Θεσσαλονίκης, Δέλτα, Θερμαϊκού και Παύλου Μελά. Κρούσματα έχουν δηλωθεί και από τους Δήμους Λουτρακίου, Χαλκίδας, Τανάγρας, Θηβαίων, Αλιάρτου (Βοιωτία), Αλεξάνδρειας, Βέροιας, Νάουσας (Ημαθία), Πέλλας, Σκύδρας, Παιονίας (Κιλκίς), Κομοτηνής, Κασσάνδρας (Χαλκιδική) και Μυλοποτάμου (Ρέθυμνο).

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι λοιμώξεις από τον ιό παρουσιάζουν έξαρση στη νότια και κεντρική Ευρώπη και ο αριθμός των κρουσμάτων για το 2018 είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί την τελευταία τετραετία.

Όπως εξηγεί ο Οργανισμός, η έξαρση του ιού οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι η περίοδος μετάδοσης του ιού στην Ευρώπη ξεκίνησε φέτος αρκετά νωρίς, ενώ συνήθως διαρκεί από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο. Οι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες και οι μεγάλης διάρκειας βροχοπτώσεις, οι οποίες ακολουθήθηκαν από περιόδους ξηρασίας, λειτούργησαν ευνοϊκά για την αναπαραγωγή και την εξάπλωση των κουνουπιών, προσθέτει ο ΠΟΥ.

Από τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (περίοδος αναφοράς έως και τις 16 Αυγούστου) προκύπτει ότι οι λοιμώξεις από τον ιό του Δυτικού Νείλου στην Ευρώπη έχουν φτάσει τις 401 και έχουν οδηγήσει σε 22 θανάτους.

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται και πώς θα προστατευτείτε

Μια ηλικιωμένη γυναίκα από την Αργολίδα κατέληξε από εγκεφαλίτιδα λόγω λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου, ενώ δύο ακόμη άτομα από τον νομό Αργολίδας νοσηλεύονται, εκ των οποίων ο ένας σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) με εγκεφαλίτιδα, ανακοίνωσε εχθές το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).

Όπως επισημαίνει το Κέντρο, δεν αποκλείεται να εμφανιστούν κρούσματα και σε άλλες περιοχές.

Τι πρέπει να γνωρίζετε λοιπόν για τον επικίνδυνο ιό του Δυτικού Νείλου; Πώς μεταδίδεται, πώς εκδηλώνεται και πώς μπορείτε να προστατευτείτε; Δείτε παρακάτω όλες τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζετε.
Τι είναι η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;

Η λοίµωξη από τον ιό του ∆υτικού Νείλου (West Nile virus, WNV) είναι νόσηµα που µεταδίδεται κυρίως από τσίµπηµα κουνουπιού και προσβάλλει ζώα (άγρια πτηνά, άλογα) και τον άνθρωπο.
Πώς µεταδίδεται η λοίµωξη από ιό του ∆υτικού Νείλου;

- Μολυσµένα κουνούπια: Ο κύριος τρόπος µετάδοσης είναι µέσω τσιµπήµατος µολυσµένου κουνουπιού (συνήθως το κοινό κουνούπι). Τα κουνούπια µολύνονται από άρρωστα πτηνά.

- Μεταγγίσεις, µεταµοσχεύσεις: Σε πολύ µικρό αριθµό περιπτώσεων έχει αναφερθεί µετάδοση του ιού από µεταµόσχευση οργάνου, µετάγγιση αίµατος και σπάνια από τη µητέρα στο έµβρυο (συγγενής λοίµωξη).

- Ο ιός δεν µεταδίδεται από άτοµο σε άτοµο. ∆εν µεταδίδεται µέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγµα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.

Ποια είναι τα συµπτώµατα της λοίµωξης από ιό του ∆υτικού Νείλου;

Το 80% των ατόµων που µολύνονται παραµένουν ασυµπτωµατικοί, το 20% εµφανίζουν ήπια νόσο, ενώ λιγότεροι από 1 στα 100 ασθενείς (