Όλα ήρεμα λοιπόν; Κι όμως η εκπαίδευση βράζει! του Κώστα Μιχαλάκη
Όλα ήρεμα λοιπόν; Κι όμως η εκπαίδευση βράζει!
Θυμάμαι ότι πολλοί, κυρίως κυβερνητικοί, που δεν ήθελαν να γίνει απεργία τον Σεπτέμβρη έλεγαν ότι πρέπει να οργανωθεί καλά μια απεργία πριν ξεσπάσει και ότι δεν αντέχουμε οικονομικά. Για να δούμε λοιπόν τα στοιχεία, τα οποία λένε ότι η απεργία της 6ης Νοεμβρίου, η
Για να δούμε λοιπόν πώς έχει η κατάσταση στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μετά τα φαεινά μέτρα του υπουργείου Παιδείας στα σχολεία.
Το περίφημο δίωρο (θυμάστε που διάφοροι υπαλληλίσκοι της κυβέρνησης έλεγαν ότι δεν είναι τίποτα ένα δίωρο παραπάνω εργασίας;) έχει πέσει πολύ βαρύ, καθώς τα παιδιά έχουν αυξηθεί κατά 54 στον κάθε εκπαιδευτικό, πηγαίνουν «από σχολείου εις σχολείον» για να καλυφτούν οι ώρες, σε πολλά σχολεία ακόμη δεν έχει καταρτιστεί οριστικό πρόγραμμα…
Να μην πούμε για τα προγράμματα σπουδών και τα μαθήματα που προστίθενται και αφαιρούνται εν μία νυκτί, χωρίς καμιά δικαιολογία ή έστω οδηγία, να μην πούμε για τη νευρική κρίση καθηγητών και μαθητών στην Α’ Λυκείου που ακόμη δεν ξέρουν σε ποια ύλη και με ποιον τρόπο θα δώσουν εξετάσεις.
Τι έγινε αλήθεια με την περίφημη διαθεσιμότητα του Ιουλίου, με την οποία 2000 συνάδελφοι μας πετάχτηκαν στον δρόμο και άλλοι 500 εξαναγκάστηκαν να γίνουν διοικητικοί υπάλληλοι; Το υπουργείο Παιδείας έχει χάσει ΟΛΕΣ τις δίκες που έχουν γίνει, με αποτέλεσμα πολλές δεκάδες εκπαιδευτικών να επιστρέψουν στις τάξεις, να μην υπάρχουν καθηγητές για να γίνουν τα μαθήματα των ΕΠΑΛ και να έχουν χαθεί χιλιάδες εκπαιδευτικές ώρες. Ειδικά στον νομό μας, τα μαθήματα κάνουν κυρίως εκπαιδευτικοί που έγιναν διοικητικοί υπάλληλοι, αλλά για φέτος ΔΕΝ είναι διοικητικοί αλλά ακόμα εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με την διοίκηση! Η ανοησία στο απόγειο της…Και οι θέσεις που είχε εξαγγείλει το υπουργείο, στις οποίες θα τοποθετούνταν οι εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα; Ακόμα τις περιμένουμε…
Και φυσικά τα τμήματα είναι 27 ατόμων, κάτι τελείως αντιπαιδαγωγικό, αλλά που εξυπηρετεί την τακτική εφεύρεσης υπεραριθμών εκπαιδευτικών, έλλειψης διορισμών και τις εντολές της Τρόικας. Καταστάσεις όπως αυτή που συνέβη στο 3ο Λύκειο, όπου τα τμήματα μειώνονταν και αυξάνονταν στη μέση της χρονιάς επειδή έφευγε ή ερχόταν ένας μαθητής, εκτός από τραγελαφικές και αντιεκπαιδευτικές, απλά επιβεβαιώνουν ότι τα νούμερα ελέγχουν τη ζωή μας…
Κι εμείς; Τι να κάνουμε λοιπόν; Η πρώτη λύση είναι να μην κάνουμε τίποτα και να περιμένουμε τα νέα θύματα να έρθουν ανάμεσα μας. Η δεύτερη λύση είναι να περιμένουμε τις…εθνικές εκλογές οι οποίες θα φέρουν νέους σωτήρες. Η άλλη λύση είναι να εμπιστευτούμε τις ηγεσίες της ΕΛΜΕ, της ΟΛΜΕ και τους αιρετούς μας. Τι κι αν μας έχουν πουλήσει επανειλημμένα τον τελευταίο καιρό, τι κι αν μας έχουν αφήσει μόνους μας, τι κι αν πολλές φορές έχουν συνταχθεί με την ηγεσία, τις πρακτικές και τις τακτικές του υπουργείου παιδείας; Αυτοί θα ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε…
Υπάρχει όμως και η λύση του αγώνα, η λύση που δειλά άρχισε να κατακτά έδαφος από τον προηγούμενο Μάιο: Ο δρόμος του αγώνα και της συλλογικής πάλης. Το ότι τον φοβάται η κυβέρνηση φάνηκε από την επιστράτευση που επέβαλε, την αγωνία της να πέσει το εκπληκτικό 90% των απεργών εκπαιδευτικών, ότι όλο το καλοκαίρι καθηγητές βρίσκονταν σε δρόμους και πλατείες ενάντια στη διαθεσιμότητα, ερχόμενοι σε επαφή με την ΕΡΤ και άλλα τμήματα του λαού που πλήττονται από αυτή την πολιτική. Υπάρχει ο δρόμος της Κοινής Δράσης!
Ο δρόμος τον οποίον βαδίζουν μαζί καθηγητές από πολλά διαφορετικά ρεύματα και αφετηρίες, ο δρόμος που έχει απέναντι του όχι πολιτικές σκοπιμότητες, κάλπες και δεύτερες σκέψεις, αλλά να αντιπαλέψει μια πολιτική, η οποία πετάει καθηγητές και μαθητές στο καλάθι των αχρήστων, που διαλύει κάθε έννοια αυτού που ξέραμε ως Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση.
Όσο δεν αναδεικνύουμε τα προβλήματα, τόσο θα θεωρείται ότι όλα στην εκπαίδευση κυλούν ήρεμα και ομαλά. Κυλούν όμως; Μήπως πρέπει να συζητήσουμε τα προβλήματα μας; Πρέπει η ΕΛΜΕ Τρικάλων να γίνει όργανο δημιουργίας, συσπείρωσης και πάλης των καθηγητών και να μην είναι απλά ένα σωματείο που υπάρχει, χωρίς ουσιαστικά να παρεμβαίνει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Πρέπει να καταδείξουμε το γεγονός ότι δεν είναι όλα ήρεμα!
Κώστας Μιχαλάκης, φιλόλογος, μέλος της Αγωνιστικής Κίνησης Εκπαιδευτικών Τρικάλων.
Tags: Κώστας ΜιχαλάκηςΤρίκαλα Tweet Share onView the discussion thread.
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- Γνωρίζετε τι συμβαίνει στα αρχεία που διαγράφουμε από τον υπολογιστή μας;
- Αυτοκτόνησε για να μην ταλαιπωρείται από τον καρκίνο
- Ίμπρα: Μη δείτε Μουντιάλ
- Έφη Κυριακού: Πού τα ’κρυβες αυτά τα προσόντα;! (φωτό)
- «Εκκαθάριση» του ΕΟΠΥΥ
- Πεταλούδες στα σημεία που έχουν γίνει τροχαία δυστυχήματα
- Πέθανε η κόρη του Γουόλτ Ντίσνεϊ
- Η Εφορία θα κατασχέσει επιστροφές φόρου και αγροτικές επιδοτήσεις για χρέη στο Δημόσιο
- Ο ξένος Τύπος για την παγκόσμια Ελλάδα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Alfa Vita
- Τελευταία Νέα Alfa Vita
- Όλα ήρεμα λοιπόν; Κι όμως η εκπαίδευση βράζει! του Κώστα Μιχαλάκη
- ΔΑΚΕ Π.Ε Πειραιά: κ. Αρβανιτόπουλε είστε ανεπιθύμητος στον Πειραιά
- Εφάπαξ σε… δέκα χρόνια!
- Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Χάθηκε το εξάμηνο γιατί δεν υπάρχει διδακτικό προσωπικό
- Το υπουργείο Παιδείας ΑΚΥΡΩΣΕ σεμινάριο με θέμα το ρατσισμό και τη βία!
- ΜySchool: Ο «μεγάλος αδελφός» στα σχολεία!
- Διευκρινιστική οδηγία σχετικά με τις αναθέσεις μαθημάτων στους μόνιμους εκπαιδευτικούς κλάδου ΤΕ01
- Τα κενά στα σχολεία της Α ΕΛΜΕ Αθήνας
- Υπ.Παιδείας: Εγκύκλιος για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις 2014 - Τα εξεταζόμενα μαθήματα
- «Νόμιμες» προσαγωγές ΑΘΩΩΝ ΝΕΑΡΩΝ στη Λάρισα
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- Όταν συνάντησα τον Steve Jobs...
- Εντείνεται το αδιέξοδο στα πανεπιστήμια
- ΗΠΑ: Ανεστάλη η εκτέλεση φιλοναζιστή που είχε πυροβολήσει τον Λάρι Φλιντ
- Κυκλοφοριακά προβλήματα λόγω της κακοκαιρίας
- JP Morgan: Διακανονισμός-μαμούθ με το αμερικανικό Δημόσιο
- Κλειδώνουν οι απολύσεις 1.300 υπαλλήλων από το Δημόσιο
- Πλήρες αδιέξοδο στα ΑΕΙ -Βήμα πίσω δεν κάνουν οι διοικητικοί υπάλληλοι
- Συλλήψεις παράνομων αλλοδαπών στο λιμάνι της Πάτρας
- EΛΛΑΔΑ - Διήμερο με καταιγίδες
- «Περί αποστασίας και άλλων πανικών». Της Μαρίας Τριαντοπούλου