Μ-Λ ΚΚΕ: Κλιμακώνεται απειλητικά η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή

Η κυβέρνηση προστρέχει και εναποθέτει στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ την "εγγύηση" των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας

Ενώ άρχισε η τέταρτη αξιολόγηση με τα 88 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και ένα σαρωτικό κύμα πλειστηριασμών λαϊκών κατοικιών είναι προ των πυλών, ενώ ξεκίνησε η Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής

για το σκάνδαλο της Novartis προκαλώντας νέα πόλωση και τριγμούς στο ελληνικό αστικό πολιτικό σύστημα, οξύνοντας την κρίση του και μεγαλώνοντας την απαξίωσή του από το λαό, ενώ μεγάλος καυγάς έχει ξεσπάσει -εσωτερικά- γύρω από την "αναγκαιότητα" της περιβόητης προληπτικής γραμμής πιστωτικής στήριξης με τους επικυρίαρχους δανειστές να διαψεύδουν την κυβερνητική εκδοχή περί "καθαρής εξόδου" και να υπενθυμίζουν εμφατικά την ελληνική δέσμευση για επιτροπεία μέχρι την αποπληρωμή του 75% του χρέους (το 2059!), ενώ στο λεγόμενο μακεδονικό οι εξελίξεις "τρέχουν" με την ισχυρή ιμπεριαλιστική παρέμβαση χωρίς να μπορεί να προδικαστεί η οποιαδήποτε έκβαση, η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ενισχύεται επικίνδυνα.

Νέα αφορμή ένα γεγονός συνηθισμένο και ασήμαντο υπό κανονικές συνθήκες. Η κατά λάθος είσοδος δυο Ελλήνων στρατιωτικών σε τουρκικό έδαφος, αντί να διευθετηθεί κατά το συνήθη ανεπίσημο τρόπο, αντιμετωπίστηκε με τη σύλληψή τους από τουρκική περίπολο και την παράταση της προφυλάκισής τους, για άγνωστο χρονικό διάστημα, σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, με το κατηγορητήριο ανοικτό, και το ενδεχόμενο να διωχθούν για κατασκοπεία να μην αποκλείεται και να χρησιμοποιείται για άσκηση ποικίλων πιέσεων και εκβιασμών.

Είχαν προηγηθεί ο προκλητικός εμβολισμός ελληνικού σκάφους του Λιμενικού από ακταιωρό της τουρκικής Ακτοφυλακής στα Ίμια και η στρατιωτική παρεμπόδιση του γεωτρύπανου της ιταλικής ΕΝΙ -από τουρκικά πολεμικά πλοία- να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.

Όλα δείχνουν πως διανύουμε μια νέα φάση αυξημένης επίδειξης της τουρκικής στρατιωτικής ισχύος και σημαντικής κλιμάκωσης των τουρκικών προκλήσεων. Οι συνήθεις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου και οι παραβάσεις του ελληνικού FIR έχουν αυξηθεί σε συχνότητα, ένταση και προκλητικότητα. Σύσσωμη η τουρκική ολιγαρχία χαρακτηρίζει τουρκικά εδάφη και διεκδικεί 152 νησιά, νησίδες, βραχονησίδες και μικρά νησιωτικά συμπλέγματα -μεταξύ αυτών και αρκετά κατοικημένα- του Αιγαίου και του Κρητικού Πελάγους.

Ο εθνικιστικός παροξυσμός της γειτονικής χώρας δεν αρκείται πλέον στις επαναλαμβανόμενες εμπρηστικές διακηρύξεις περί αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης. Παίρνει τη μορφή της έμπρακτης -στρατιωτικού τύπου- επιβολής και καταπάτησης ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων, "κατοχυρώνοντας" τετελεσμένα. Τα Ίμια από το καθεστώς "όχι σημαίες, όχι στρατοί", που επιβλήθηκε το 1996, τελούν υπό τουρκική πολιορκία, ως τουρκικό έδαφος. Και με όσα εξελίχθηκαν στο οικόπεδο "3", η κυριαρχία της μη κατεχόμενης Κυπριακής Δημοκρατίας -εκεί, κατ' αρχάς- δοκιμάστηκε και καταλύθηκε από τη φερόμενη ως "συνιδιοκτήτρια" κατοχική δύναμη Τουρκία.

Εντωμεταξύ, καθώς πλησιάζει ο χρόνος για τις προγραμματισμένες γεωτρήσεις της_ExxonMobil_στο_οικόπεδο "10" της κυπριακής ΑΟΖ, παρατηρείται μεγάλη ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή. Εκτός από τα ήδη γνωστά τρία πλοία του αμερικανικού ναυτικού, αναχώρησε από τη Σούδα το USNS Carson City του αμερικανικού στόλου. Σύμφωνα με τον αμερικανό Πρέσβη, Τζέρφι Πάιατ, πρόκειται για πλοίο "αιχμή του δόρατος" της εκστρατευτικής μεταγωγικής δύναμης του αμερικανικού στόλου!

Η περίφημη "γεωστρατηγική αναβάθμιση"

Το Αιγαίο και η Κύπρος -τμήμα της ευρύτερης περιοχής όπου συσσωρεύονται και εκδηλώνονται με μεγάλη σφοδρότητα οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, ιδιαίτερα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, συγκεντρώνονται στόλοι και στρατοί, μαίνονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι, διαλύονται κράτη, σφαγιάζονται λαοί και επαναχαράσσονται σύνορα- αποτελούν κρίσιμο πεδίο εκδήλωσης και δοκιμής της ιμπεριαλιστικής διαπάλης.

Οι πυκνές και ανησυχητικές εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις λαμβάνουν χώρα στο σύνθετο, εύφλεκτο και αναδιατασσόμενο αυτό γεωπολιτικό περιβάλλον που καθορίζεται από τη συνεχή και έντονη ιμπεριαλιστική παρέμβαση, με μια Τουρκία απρόβλεπτη, επιθετική και τυχοδιωκτική, που διατυμπανίζει προκλητικά το δόγμα "των 2,5 πολέμων". Γι αυτό μπορούν -ανά πάσα στιγμή- να προσ­λάβουν επικίνδυνες διαστάσεις και τροπή, μη απο­κλει­όμενων των "αθέλητων περιστατικών", του "θερμού επει­σοδίου" και της πολεμικής εμπλοκής, για τα οποία επα­ναλαμβανόμενα "προειδοποιούν"(!) ο Τζέρφι Πάιατ και άλλοι αμερικανονατοϊκοί παράγοντες.

Σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσδένεται όλο και πιο ασφυκτικά στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, έχοντας επιλέξει το ρόλο του πειθήνιου διεκπεραιωτή των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων, εμπλέκοντας τη χώρα στους επιθετικούς τους σχεδιασμούς και βάζοντας σε διαρκή κίνδυνο το λαό μας. Παρουσιάζει, μάλιστα, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως παράγοντες που μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή, αναπαράγοντας την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και προσπαθώντας να καθησυχάσει το λαό με την αντιστροφή της πραγματικότητας. Και προστρέχει σε αυτούς, εναποθέτοντάς τους την "εγγύηση" των συμφερόντων της ελληνικής ολιγαρχίας, όπως έπραξαν όλες οι κυβερνήσεις της ντόπιας άρχουσας τάξης, εκστομίζοντας πάντα τα υποτελή, ξεδιάντροπα “ευχαριστώ” στους δυτικούς προστάτες τους.

Αυτή είναι η περίφημη "γεωστρατηγική αναβάθμιση" της Ελλάδας που αποτελεί "πυλώνα σταθερότητας" στην περιοχή, για τα οποία κομπάζουν συνεχώς ο πρωθυπουργός και όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες. Να εκλιπαρούν, περιδεείς, τους ισχυρούς για βοήθεια και στήριξη, σαν "αναγνώριση" των πολύτιμων "υπηρεσιών" τους - υποταγής και εκτέλεσης των ιμπεριαλιστικών εντολών. Για να εισπρά­ξουν την "κατανόηση", τις συστάσεις για "ψυχραιμία" και τις "ευχές" για "επίλυση των διαφορών" από τους προστάτες τους, που τηρούν τη συνήθη στάση των "ίσων αποστάσεων" και δεν διακινδυνεύουν βεβαίως τις σχέσεις τους με την «κρίσιμης» γεωπολιτικής σημασίας Τουρκία, παρά τις κινήσεις έντονης αντιπαράθεσης και σχετικής αυτονόμησης της τελευταίας από τη "δυτική συμμαχία".

Ενεργώντας σαν όργανο των ιμπεριαλιστών και για την προώθηση των γενικότερων επεμβατικών σχεδίων τους στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θέτει μπροστά σε μεγάλο κίνδυνο τα συμφέροντα του λαού μας και την ειρήνη στην περιοχή. Με τον τρόπο αυτό, προσπαθεί να εξασφαλίσει μερίδιο του υποθαλάσσιου πλούτου στη ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέ­ροντα των λαϊκών μαζών.

Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν

Η ελληνική ολιγαρχία και οι κυβερνήσεις της, διαχρονικά, από την κρίση στα Ίμια και την παραδοχή των "γκρίζων ζωνών", την άτακτη φυγάδευση των S-300 στην Κρήτη, τη συμφωνία της Μαδρίτης και την αναγνώριση των τουρκικών "ζωτικών συμφερόντων", τη Σύνοδο Κορυφής στο Ελσίνκι και την ανάληψη της υποχρέωσης να διευθετηθούν οι "συνοριακές και άλλες συναφείς διαφορές", μέχρι σήμερα, ακολούθησαν μια πολιτική συνεχούς υποχωρητικότητας απέναντι στη στρατηγική κλιμάκωσης των επεκτατικών διεκδικήσεων της τουρκικής ολιγαρχίας απέναντι στην Ελλάδα, ισχυροποιώντας τις αξιώσεις της και βάζοντας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων "αδιαπραγμάτευτα", μέχρι πρότινος, ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Και το πλέον επικίνδυνο για το λαό μας και τη χώρα, έχουν εγκλωβίσει τη "διευθέτηση" της ελληνοτουρκικής κρίσης κάτω από την "υψηλή εποπτεία" των αμερικανονατοϊκών "συμμάχων".

Η αποσιώπηση και πολύ περισσότερο η άρνηση των πραγματικών δεδομένων και εξελίξεων, με άλλοθι την εθνικιστική, πατριδοκάπηλη και φασιστική προπαγάνδα, λιπαίνει στην πραγματικότητα το έδαφος για την ενίσχυση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των πάσης φύσεως φασιστοειδών, για την εξάπλωση της εθνικιστικής υστερίας και την υποδαύλιση του εθνικού μίσους ανάμεσα στους δυο λαούς. Φέρνει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν. Δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από την ένταση και τον ανταγωνισμό των κυρίαρχων τάξεων. Η ελληνοτουρκική φιλία, όμως, δεν οικοδομείται με την αποσιώπηση και την υποχωρητικότητα απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και, πολύ περισσότερο, με την πειθήνια υπακοή στα ιμπεριαλιστικά προστάγματα. Μόνο η συνεπής αντιιμπεριαλιστική πάλη, ενάντια στην πολιτική της υποτέλειας και της υποταγής, η κοινή πάλη του ελληνικού και τούρκικου λαού ενάντια στην πολιτική των κυρίαρχων τάξεων και τον εθνικισμό, και η αποφασιστική καταγγελία επεκτατικών βλέψεων και αλλαγής συνόρων, μπορεί να αποτρέψει επικίνδυνες εξελίξεις και να μετατρέψει το Αιγαίο από θάλασσα έντασης και πολεμικών επεισοδίων σε θάλασσα ειρήνης και φιλίας των λαών της.

Μ-Λ ΚΚΕ