Για τη ζωή και το θάνατο

Για τη ζωή και το θάνατο

Προς τους βουλευτές που στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση

Η ώρα είναι 2.30 το πρωί. Ξημερώνει Κυριακή 22 Μάρτη. Δεν ξέρω που σας βρίσκω. Θα μου επιτρέψετε να σας κλέψω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας για να σας μιλήσω για μια περίπτωση που εύχομαι να μη σας τύχει, και φαντάζομαι ότι δεν θα σας τύχει γιατί βέβαια ο καθένας από σας έχει τον τρόπο του.
Σας γράφω από ένα κοινό τρίκλινο θάλαμο ενός από τα πιο νευραλγικά νοσοκομεία της Αθήνας

Μια απότομη άνοδος ενός ηλεκτρολύτη που δε διαγνώστηκε έγκαιρα, γεγονός όχι άσχετο με τα 400 ραντεβού το μήνα των γιατρών των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ μετά το κλείσιμο των ιατρείων του ΙΚΑ (για φανταστείτε, με βάση τις ώρες που δέχεται ο δικός μου γιατρός και χωρίς να υπολογίσω τους εκτός ΕΟΠΠΥ αντιστοιχούν 7,2 λεπτά για κάθε επίσκεψη . Από γιατροί έχουν γίνει φαρμακογραφοι), ο σχετικός χαμός στα επείγοντα, μια απροσδόκητη ανακοπή έξω από την πόρτα του νευρολογικού.

Και μετά ένας γιατρός που δε σκέφτηκε την ηλικία της αλλά τον όρκο του, ίσως και το γεγονός πως της μίλαγε πριν 15 λεπτά, έπεσε πάνω της και την επανέφερε στη ζωή. Διασωληνωμενη για αιμοκάθαρση με το Δ/ντη παρόντα. "Δύσκολα τα πράγματα αλλά αν επιζήσει στην αιμοκάθαρση έχει ελπίδες". Και επέζησε η κυρά Χρυσούλα στην ταλαιπωρία της αιμοκάθαρσης παρά τον ένα νεφρό καθώς τον άλλο "της τον έφαγα εγώ όταν μ είχε στην κοιλιά" (το μακρινό 1961), και τον άλλο θα της τον έτρωγα απ’ έξω, όπως συνήθιζε να μου λέει, όταν τη ζόριζα πολύ ως παιδί. Επέζησε. Γιατί έχει μάθει να τα βγάζει πέρα στα δύσκολα. Και πέσαν πάλι πάνω της γιατροί και νοσηλευτές της μονάδας τεχνητού νεφρού και επανέφεραν οτι εξαρτιόταν από αυτούς. "Αύριο (Τρίτη) πρέπει να πάει σε εντατική για αποσωληνωση ".

Και εδώ άρχισαν τα πολύ δύσκολα.

Δεν υπάρχει κρεβάτι σε εντατική. Την Τετάρτη μάθαμε από το ΕΚΑΒ ότι υπήρχαν 35 σε λίστα αναμονής για την Αττική. Και η κυρά Χρυσούλα είναι 85 χρόνων. Πώς να διεκδικήσει θέση από ένα 25αρη πολυτραυματια από ατύχημά; από μια σαραντάχρονη με γρίπη των χοίρων ;

Για σταθείτε, γιατί το πιάσαμε στραβά. Γιατί δεν υπάρχουν κρεβάτια; Δεν είναι χιόνι να πούμε "δεν είμαστε Σκανδιναβία, δεν μπορούμε να έχουμε πολλά εκχιονιστικά". Είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη σε τροχαία. Στην Ελλάδα της κρίσης έχουμε δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας με κάποιους "τυχερούς" να επιβιώνουν και να χρειάζονται άμεση φροντίδα . Τώρα έχουμε και τη γρίπη.

Αλλά αυτό τον καιρό η κυβέρνηση των Σαμαρά/Βενιζέλου, την οποία στηρίζετε αξιότιμοι κ.κ. βουλευτές, δεν "προκάνει " να αγοράσει εμβόλια γιατί πρέπει να αντιμετωπίσει την αντίδραση κάποιων, ευάριθμων είναι αλήθεια, από εσάς για το γάλα.

Έπειτα θα χαλούσε τους πανηγυρισμούς για το πρωτογενές πλεόνασμα που θα μοιράσει. Και βέβαια δε θέλει να δημιουργήσει αδικαιολόγητο πανικό, το κλίμα ευφορίας έχει μεγάλη σημασία για τις αγορές. Τι κρίμα να μην το ξέρει αυτό το κάλλιο σου μάνα και να ανεβαίνει ξαφνικά, σαν κοινός προβοκάτορας, σαμποτάροντας τις φιλότιμες προσπάθειες του υπουργού υγείας (η μήπως θανάτου;) τον οποίο "ουκ εα καθεύδειν" το τρόπαιο του συνυπουργου του της Παιδείας και θέλει κι αυτός, αλίμονο, να "εξορθολογήσει" το σύστημά περίθαλψης;

Το δημόσιο εννοείται, γιατί το ιδιωτικό είναι "εξορθολογισμενο", πολύ "εξορθολογισμενο". Αλλά, σε αυτές τις περιπτώσεις ειδικά, για λίγους, για απελπιστικά λίγους. Και έτσι κι εμείς και η κυρά Χρυσούλα, η μάνα μας ,"δειλοί(;), μοιραίοι(;) κι άβουλοι(;) αντάμα προσμένουμε ίσως ένα θάμα".

Γιατί θαύμα θα είναι να σκεφτείτε και κάτι άλλο πέρα από το προσωπικό σας πολιτικό παρόν, γιατί μέλλον δεν έχετε και το ξέρετε . Κι εγώ έχω πάψει προ πολλού να πιστεύω στα θαύματα. Αλλά για να πω την αλήθεια ποιος νοιάζεται για εσάς.

Η κυρά Χρυσούλα με νοιάζει που δεν της αξίζει αυτό που περνάει να πεθάνει έτσι, (και σε ποιον αξίζει άλλωστε;) αλλά και όλοι όσοι αφήνονται να πεθάνουν αβοήθητοι χωρίς να γίνονται πρώτο θέμα για να μη χαλάσουν οι αστέρες των ειδήσεων των 8 το success story των αφεντικών τους.

("Επιμένω να διηγούμαι και μάλιστα πολύ ωμά, πράγματα που τα ξέρετε όλοι.

Που τάπαν και τα ξανάπαν κι άλλοι πιο πριν καλύτερά από μένα

Πράγματα ανιαρά, που δεν κινούν πια διόλου το ενδιαφέρον σας

Όπως η δολοφονία της Σάρον Τεητ π.χ.

ή οι γάμοι της Τζακυ ή το ψυγείο κελβινειτορ)" Μ. Αναγνωστάκης

Δ. Παπαθεοδωρου, φιλόλογος

Υ.Γ. 1. Να ευχαριστήσω δημόσια όλους αυτούς που ενδιαφέρθηκαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο και κυρίως γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό που προσπαθούν ακόμη

Υ.Γ. 2 Εδώ δεν πρόκειται για αυτοκτονία για να το ρίξετε στα ... ψυχολογικά του αυτόχειρα. Για φόνο εκ προμελέτης πρόκειται. Ελπίζω να πληρώσετε κάποτε γι αυτό με όποιο νόμισμά σας πονάει περισσότερο. Και δεν εννοώ βέβαια τα προσφιλή σας πρόσωπα, δε θα γίνω ποτέ σαν εσάς . Εξάλλου δεν πιστεύω ότι αυτά σας ενδιαφέρουν περισσότερο από τα βουλευτικά έδρανα.

Υ.Γ. 3 Δεν απευθύνομαι στον πρωθυπουργό ή στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ( ή μήπως αναπληρωτή πρωθυπουργό κατά δήλωσή του;) ή στον ανεκδιήγητο φον Δημητράκη της Υγείας. Παρά την ανύπαρκτη μόρφωσή της η κυρά Χρυσούλα ήξερε ποιον έπρεπε να στείλει στον αγύριστο κάθε φορά που πλήρωνε όλο και πιο μεγάλο μέρος της γλισχρας σύνταξής της σε φάρμακα και δεν θα καταδεχόταν ούτε καν να τους απευθύνει το λόγο.

Υ.Γ. 4. Η Αριστερά να φέρει το θέμα των ΜΕΘ τώρα στη Βουλή και να δεσμευτεί ότι θα το αντιμετωπίσει, όπως και συνολικά το θέμα της Ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, με κάθε κόστος.

View the discussion thread.