Από τον αμερικανικό «γύρο του θανάτου» στο «τρίγωνο της αμαρτίας» της Θεσσαλονίκης

Τέχνη

Στο τέλος του δρόμου» (The Place Beyond the Pines) Σκηνοθεσία: Ντέρεκ ΣάιανφρανςΕρμηνεία: Ράιαν Γκόσλινγκ, Μπράντλεϊ Κούπερ, Ρόουζ Μπερν, Εύα Μέντες, Ρέι Λιότα, Μπεν Μέντελσον, Ντέιν Ντε Χάαν, Έμορι Κόεν Ο σκηνοθέτης του εξαιρετικού «Blue Valentine» επιστρέφει με μια ταινία που είναι ένα σύγχρονο δράμα με στοιχεία θρίλερ και νεο-νουάρ ατμόσφαιρα. «Κυριαρχεί» και εδώ ο πρωταγωνιστής του «Blue Valentine» Ράιαν Γκόσλινγκ, στον ρόλο ενός μοτοσικλετιστή κασκαντέρ, που

περιοδεύει από πόλη σε πόλη, με τον «γύρο του θανάτου». Στο πέρασμά του από μια πόλη βόρεια της Νέας Υόρκης, θα ξανασυναντήσει μια παλιά του αγάπη (Εύα Μέντες). Εκείνη θα του αποκαλύψει ότι όσο έλειπε, απέκτησε έναν γιο, τον Τζέισον. Αποφασίζει να εγκαταλείψει τη ζωή στους δρόμους και να βρει μια νέα δουλειά για να συντηρήσει την οικογένεια που μόλις ανακάλυψε ότι έχει. Ο νέος του εργοδότης θα τον μπλέξει με τραπεζικές ληστείες, υπό την «επίβλεψη» ενός διεφθαρμένου αστυνομικού (Μπράντλεϊ Κούπερ). Η αντιπαράθεση των δύο αυτών αντρών θα καθορίσει την εξέλιξη της ταινίας, με τον σκηνοθέτη να διαχειρίζεται έξυπνα τα αφηγηματικά κλισέ, και τελικά η διάρκεια των 140 λεπτών δεν «βαραίνει» καθόλου στο αποτέλεσμα επί της οθόνης. Ανοιχτές πληγές και «τρίγωνο της αμαρτίας» «Ένα βήμα μπροστά»Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αθυρίδης Ο Δημήτρης Αθυρίδης είναι ο Θεσσαλονικιός σκηνοθέτης που μας έδωσε πριν λίγα χρόνια το σπουδαίο ντοκιμαντέρ «T 4 Trouble and the Self Admiration Society - The life and music of Terry Papadinas» για τη ζωή ενός «χαμένου» του ελληνικού ροκ, του Τέρρυ Παπαντίνα. Εδώ το «θέμα» του είναι ο σημερινός δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, αλλά στην περίοδο της προεκλογικής εκστρατείας για τις δημοτικές εκλογές του 2010. Δικαιούμαι να υποθέσω ότι ο Αθυρίδης επέλεξε τότε το θέμα του με την αίσθηση ότι ο Μπουτάρης ήταν μάλλον το αουτσάιντερ παρά το φαβορί, γι' αυτό και μεγάλη έμφαση δίνεται στις ακόμα ανοιχτές πληγές αυτού του ανθρώπου, τη βαθιά, βασανιστική εξάρτησή του από το αλκοόλ, απ` όπου ξέφυγε με τεράστια προσπάθεια, τη συγκινητική σχέση με τη γυναίκα του, την οποία έχασε τελικά από καρκίνο, ενδεχομένως ως αποτέλεσμα της οδυνηρής εμπειρίας που πέρασε - «Όταν ερχόταν το ξημέρωμα στα μπουρδέλα και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, την έπαιρνα στο τηλέφωνο να έρθει να με μαζέψει... Ερχόταν, δεν έλεγε τίποτε, αλλά ακόμα θυμάμαι το βλέμμα της...». Φυσικά, και είναι ως ένα βαθμό λογικό, το ενδιαφέρον του θεατή στρέφεται περισσότερο στην πολιτική αρένα της Θεσσαλονίκης στην οποία κατέβηκε ο Μπουτάρης στα 68 του χρόνια: Η σύγκρουση με το διαπλεκόμενο «σύστημα» Παπαγεωργόπουλου - Ψωμιάδη - Ανθιμου - αλλά και εδώ ο Αθυρίδης αφήνει ένα περιθώριο ότι ο «άνθρωπος της πιάτσας» Μπουτάρης παγίδευσε έξυπνα τον άγιο Θεσσαλονίκης σε εξτρεμιστικές συμπεριφορές, ώστε να συσπειρώσει τελικά υπέρ του την ψήφο σημαντικής μερίδας αριστερών Θεσσαλονικιών. Ενδιαφέρον έχουν και οι συσκέψεις «στρατηγικής» του επιτελείου του Μπουτάρη με τον επικοινωνιολόγο Στράτο Φαναρά, που φαίνεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. «Ματζουράνα» Σκηνοθεσία: Όλγα ΜαλέαΕρμηνεία: Ναταλία Δραγούμη, Μαρία Ρισκάκη, Σήφης Πολυζωίδης, Γιούλικα Σκαφιδά Η 11χρονη Άννα είναι ένα «παιδί - θαύμα», που εκτός των άλλων συμμετέχει και σε έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό μαγειρικής, με μεγάλο χρηματικό έπαθλο. Όμως, πίσω από τις εντυπωσιακές επιδόσεις της βρίσκεται η καταπιεστική μητέρα της, που συνεχώς την πιέζει να «ξεπερνά τα όριά» της... Ξαφνικά η Άννα αρχίζει να συμπεριφέρεται περίεργα και να παθαίνει διάφορα ατυχήματα, που οδηγούν σε αδυναμία να συνεχίσει στον διαγωνισμό. Εδώ μπαίνει στην ιστορία η ψυχολόγος του τηλεοπτικού καναλιού, που προσπαθεί να διερευνήσει τι κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά της Άννας.... Η ταινία θα μπορούσε να είναι ένα σχετικά αξιοπρεπές ψυχολογικό θρίλερ, εάν στη «λύση» του δράματος η Μαλέα δεν επιστράτευε τα πιο τετριμμένα κλισέ που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Και φυσικά, όπως στις περισσότερες ταινίες της Μαλέα, όλο το «παιχνίδι» γίνεται από γυναικείους χαρακτήρες, οι άντρες είναι είτε «παρασιτικές» φιγούρες (π.χ. σύζυγος-πατέρας) είτε, ακόμη χειρότερα, εγκληματικές (ο βιαστής του παιδιού που «διέφυγε» στην Αμερική). Μοντέλο «γυναικείου» κινηματογράφου προς αποφυγή. «Κουαρτέτο» (Quartet) Σκηνοθεσία: Ντάστιν ΧόφμανΕρμηνεία: Μάγκι Σμιθ, Τομ Κόρτνεϊ, Μπιλ Κόνολι, Μάικλ Γκαμπόν, Πολίν Κόλινς Μια συγκινητική, τρυφερή ταινία έχουμε σε αυτή τη σκηνοθετική απόπειρα του Ντάστιν Χόφμαν, που παρουσιάζει τη ζωή σε έναν οίκο ευγηρίας συνταξιούχων καλλιτεχνών. Η παρέα τριών συγκάτοικων του περίφημου οίκου ευγηρίας του Μπίτσαμ μαθαίνει ότι πρόκειται να έρθει να μείνει μαζί τους μια παλιά ντίβα, η φοβερή και τρομερή Τζιν Χόρτον (Μάγκι Σμιθ). Η Τζιν δεν είναι απλώς γνωστή των τριών άλλων καλλιτεχνών, καθώς εκτός από στενή φίλη τους υπήρξε και πρώην σύζυγος ενός από την παρέα. Ο βασικός λόγος που ο γάμος τους, αλλά και η φιλική σχέση των τριών με τη Τζιν, δεν ευδοκίμησε ήταν η φοβερή εγωπάθεια της μεγάλης σολίστ, η οποία όσο έβλεπε την καριέρα της να απογειώνεται, υιοθετούσε ολοένα και περισσότερο ένα υπεροπτικό ύφος... «Το σώμα» (The Host) Σκηνοθεσία: Άντριου ΝίκολΕρμηνεία: Σάουαρς Ρόναν, Νταϊάν Κρούγκερ, Τζέικ Άμπελ, Γουίλιαμ Χαρτ, Μαξ Άιρονς, Φράνσις Φίσερ Μια ιστορία από τη δημιουργό της κινηματογραφικής μάστιγας των «Twilight», Στέφανι Μέγιερς: Ο πλανήτης Γη έχει καταληφθεί από έναν αθέατο εχθρό, φιλειρηνικά εξωγήινα όντα γνωστά ως «Ψυχές» καταλαμβάνουν το σώμα και το μυαλό των ανθρώπων. Μια εξωγήινη μπαίνει στο σώμα μιας νέας και ερωτεύεται έναν γήινο, ενώ ταυτόχρονα έχουμε και τον έρωτα της κοπέλας (που φιλοξενεί μέσα της την εξωγήινη) με έναν άλλον, τον δικό της φίλο... Ένα σώμα, δυο ψυχές, δεν έλεγε ένα τραγούδι, ή μήπως τα μπέρδεψα κι εγώ; «Scary Movie 5» Σκηνοθεσία: Μάλκολμ Ντ. ΛιΕρμηνεία: Τσάρλι Σιν, Λίντσεϊ Λόχαν, Τζέρι Ο' Κόνελ, Χέδερ Λόκλιαρ, Μόλι Σάνον, Κρις Έλιοτ Δεκατρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου «Scary Movie», η σειρά κωμικών ταινιών τρόμου εξακολουθεί να διακωμωδεί άλλες ταινίες του Χόλιγουντ, όχι βέβαια και τόσο πετυχημένα...Tags: ταινίεςκινηματογράφος