H ώρα της αγελάδας

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Κώστας Βαξεβάνης

  Στην γνωστή ιστορία του Ναστραντίν Χότζα με το σπίτι, ένας φτωχός κάτοικος του χωριού τον επισκέπτεται για να του ζητήσει λύση στο πρόβλημά του. Το σπίτι όπου διαμένει είναι μικρό για την πενταμελή του οικογένεια, σχεδόν αβίωτο. Ο Χότζας ακούει με προσοχή το παράπονο και ως λύση προτείνει στο χωρικό να βάλει στο σπίτι του και μία κότα που έχει στην αυλή. Την επόμενη

ημέρα, ο χωρικός ξαναπάει στο Χότζα και του δηλώνει το αυτονόητο, πως το σπίτι έγινε ακόμη πιο στενόχωρο. Ο Χότζας τότε του λέει πως η λύση είναι να βάλει μέσα σπίτι και το πρόβατο. Ο χωρικός προσπαθεί να διαμαρτυρηθεί αλλά ο Χότζας δεν του αφήνει περιθώριο. Την άλλη μέρα ξαναπάει στο Χότζα σχεδόν κλαίγοντας, λέγοντάς του πως στο σπίτι δεν μπορούν να σταθούν ούτε όρθιοι. «Τότε πρέπει να βάλεις και την αγελάδα». Όταν την άλλη μέρα ο χωρικός πάει στον Χότζα περιγράφοντας την απελπισία του σε ένα σπίτι που είναι αδύνατο να ζήσουν, ο Χότζας του λέει να βγάλει το βράδυ όλα τα ζώα από το σπίτι. Στην επόμενη επίσκεψη ο χωρικός πάει χαρούμενος στο Χότζα. «Πώς σου φαίνεται το σπίτι;» τον ρωτάει. «Τεράστιο, πολύ μεγάλο για να ζω άνετα» απαντάει ο χωρικός.   Έχω την υποψία, πως βρισκόμαστε στο στάδιο της αγελάδας. Μόλις έχουν δώσει εντολή, στο σπίτι να μπει και η αγελάδα. Να ζήσουμε όλη τη δυσφορία για το αν θα πάρουμε τη δόση και πότε. Και στο τέλος, όταν όλα τα ζώα θα βγουν από το σπίτι, όταν θα πάρουμε τη δόση, θα νοιώσουμε μια μεγάλη ανακούφιση, όχι γιατί άλλαξε το σπίτι, η χώρα, αλλά γιατί κάποιοι τεχνητά δημιούργησαν δυσμενείς συνθήκες τις οποίες στη συνέχεια αναίρεσαν.   Είναι πολύ πιθανό στο παιχνίδι αυτό να μην παίρνει μέρος ο Σαμαράς. Να μην ξέρει δηλαδή πως είναι ένα παιχνίδι για να πιέσουν και τον ίδιο και ως άλλος Σημίτης να αναφωνήσει στο τέλος «ευχαριστούμε τους Γερμανούς» κατά το «ευχαριστούμε τους Αμερικάνους». Άλλωστε ο πρωθυπουργός αυτή την περίοδο είναι πολύ απασχολημένος με το πεδίο των ενδοκυβερνητικών εκβιασμών. Έχοντας πειστεί να κάνει αντιπροέδρους της κυβέρνησης τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη, πρέπει να επιλέξει έναν ανασχηματισμό που θα ικανοποιεί την εσωκομματική ισορροπία αλλά και την ενδοκυβερνητική.   Ο καθένας στο κόμμα θέλει να γίνει υπουργός για να μην γίνει «ανεξάρτητος». Στη ΔΗΜΑΡ η πιθανότητα υπουργοποιήσεων καθορίζει στάσεις προσώπων απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, ενώ στο ΠΑΣΟΚ το θέμα είναι να υπάρχει απλώς ένας πυρήνας που να μπορεί να εμφανίζεται ως κόμμα το οποίο να μπορεί να λέει πως εκπροσωπεί ο Βενιζέλος. Η μεγάλη αγωνία του Σαμαρά είναι πως αν μοιράσει θέσεις που θα δίνουν μια πολυκομματική εικόνα, υπάρχει κίνδυνος ανά πάσα στιγμή στο μέλλον να δημιουργηθεί κυβερνητική κρίση, αν δεν ικανοποιηθούν τα καπρίτσια των εταίρων. Κάποιοι σύμβουλοι του Σαμαρά του το λένε ξεκάθαρα «αν δώσεις ρόλο στο Βενιζέλο για να φανείς πολυσυλλεκτικός και οικουμενικός θα είσαι συνεχώς υπό την απειλή να ρίξει την κυβέρνηση».   Αυτά ίσως είναι τα προβλήματα του Σαμαρά την κρίσιμη «π