Σαλάτα με πικραλίδες, μπέικον και αυγά

Η ηδονή του “εσθίειν”. Νέες τροφές, νέες γεύσεις, πιάτα παρασκευασμένα μέσα από νέες τεχνικές, κουζίνες από τα πιο μακρινά (σε απόσταση και σε συνήθειες) μέρη του κόσμου. Ή, μήπως, “εσθίειν για την ηδονή” που προσφέρει η απολαυστικότερη, ίσως, κάλυψη ανάγκης του ανθρώπου;

Ας μη το κουράσω περισσότερο, φιλοσοφώντας, όταν περιμένει να πάρει τις λίγες στιγμές δημοσιότητας που του αναλογούν ένα νόστιμο και ελαφρύ πιάτο, μία εξαιρετική σαλάτα που μόνο σαν σαλάτα

Διεκδικεί, απαιτεί σχεδόν, αναγνώριση, θαυμασμό, χειροκρότημα. Την προσοχή και τη φροντίδα σας για το 20λεπτο της προετοιμασίας της και την υπομονή σας για τα άλλα 30 λεπτά, του ψησίματός της. Το αποτέλεσμα όμως θα σας ικανοποιήσει απόλυτα.

Και όλα αυτά, με βασικό υλικό ένα χόρτο που ούτε που του δίνουμε σημασία οι περισσότεροι, σαν πάμε να απλώσουμε τις αρίδες μας στην εξοχή. Το πατάμε παίζοντας μπάλα, το κλωτσούμε έτσι, “για πλάκα”, το κατουρούμε πίσω από τους θάμνους σαν δεν κρατιόμαστε άλλο, αγνοούμε τα έντονα κίτρινα λουλουδάκια του γιατί “είναι πολύ μπανάλ”, δεν μας πολυαρέσουν…, παίζουμε με τις μπάλες που δημιουργεί το ώριμο φυτό με τους σπόρους του, φυσώντας τες για να τους δούμε να διασπέρνονται στον αέρα… Την π ι κ ρ α λ ί δ α, το άγριο ραδίκι, ένα από τα σπουδαιότερα (από υγιεινής άποψης) βότανα που συναντάει κανείς “εκτός των τειχών”

Τη συνταγή τη βρήκα σε ένα γαλλόφωνο site (RICARDO cuisine.com) με το περίεργο όσο και εύστοχο όνομα “salade de pissenlit”. Το οποίο, “piss-en-lit”, σημαίνει ...“πιπί στο κρεβάτι”, ακριβώς επειδή οι π ι κ ρ α λ ί δ ε ς είναι ένα έντονα διουρητικό βότανο. Οι Γάλλοι όμως τις λένε και “dent de lion”, “δόντια του λέοντα” δηλαδή, ακριβώς από το σχήμα των φύλλων τους. Από εκεί και το αγγλικό “dandelion“.

Εάν θέλετε και μερικά άλλα στοιχεία για την πικραλίδα, το αγριοράδικο δηλαδή, δείτε πιο κάτω, στα “Μυστικά”. Τώρα απολαύστε μία ξεχωριστή συνταγή. Για μία σαλάτα-κυρίως πιάτο !!!