Δακτυλίδια από κιμά: Σαν του καπνού των αργιλέδων

“Ουκ εά με καθεύδειν το της ΚΡΙΣΤΑ τρόπαιο”. Και πώς να με αφήσει να ησυχάσω και να κοιμηθώ, που έχει φτιάξει κάτι κιοφτέδες, μα κάτι κιοφτέδες... (κιοφτέδες στη σκιά των μιναρέδων). Και βέβαια ξέρω πως, όσο και να προσπαθήσω, δύσκολα θα μπορέσω να φτιάξω κάποιους που θα μπορούσαν να τους ανταγωνισθούν.

Και τότε θυμήθηκα μία πολύ παλιά και σοφή ρήση: “Τον εχθρό που δεν μπορείς να τον νικήσεις, πάρε τον με το μέρος σου”. Κατάκτησέ τον “εκ των έσω”... Ναι, αλλά πως; Άσε που προηγούνται και με 21 πιρουνιάσματα, όλα “5 αστέρων”!!!

Η ιδέα μου ήρθε από ένα πολύ αξιόλογο ...κυβερνο-μαγειρείο,

το “Pandespani.com” και μία συνταγή του για “δακτυλίδια από κιμά”. Μ ι ν α ρ έ δ ε ς είχε στην “εμπροσθοφυλακή” της η ΚΡΙΣΤΑ; Στο ίδιο κλίμα ανατολής και εγώ: Ν α ρ γ ι λ έ δ ε ς!!! Θα φτιάξω τους κεφτέδες της αλλά στο σχήμα των δακτυλιδιών καπνού που δημιουργούσαν καπνίζοντας τον ναργιλέ μ ο υ οι αγάδες, στη σκιά των μιναρέδων τα η ς. Άνηθο μέσα στο μείγμα του κιμά εκείνη; Άνηθο και εγώ !!! Με “ολίγη από μέντα”, όμως, να παίρνει και τη μυρωδιά του καπνού του ναργιλέ από το στόμα και να φτιάχνει και τη γεύση.

Και επειδή εμείς δεν είμαστε “ολόκληρη αυτοκρατορία” αλλά μόλις τρία άτομα, μείωσα και τις ποσότητες, αναλογικά όμως, για να μη διαταραχθούν οι ισορροπίες.

Για να μη κάνει, μάλιστα, χρήση του copyright, πρόσθεσα στη συνταγή μία μικρή ποσότητα τριμμένου parmigiano. Ήταν, βλέπετε, κοσμοπολίτες οι δικοί μου οι πολίτες… Για καλό και για κακό, για να την ...εξευμενίσω, της αφιερώνω και αυτό το τραγουδάκι της πολύ γνωστής (κάποτε) και υπέροχης (πάντα) Dalida: "Salma ya Salama".

Μία δόση την πήρε η κόρη μου στο σχολείο, για το μεσημεριανό της “Μπαμπά μου, πάμε αμέσως στο σπίτι να φτιάξουμε και άλλους κιοφτέδες”, ήταν τα πρώτα της λόγια σαν πήγα να την πάρω στο σχόλασμα. Ευτυχώς έχουν μείνει αρκετοί από εχθές. Οι ποσότητες βγάζουν τουλάχιστον 20 “δακτυλίδια” και μία κανονική μερίδα δεν είναι για πάνω από τέσσερα.