Shakshuka. Αυγά σε σάλτσα ντομάτας

Σήμερα, κορίτσια, θα φάμε… καγιανά. “Σιγά τα ωά! Έχουμε φάει καγιανάδες εμείς….”. Δεν το ξεκίνησα καλά, ας το “πάρω αλλιώς”, λοιπόν.

Πριν από λίγες ημέρες είχα ανεβάσει μία συνταγή για κτυπητά αυγά. Με κακάο ή χωρίς, ενισχυμένα με λίγο βούτυρο ή καρύδια, ήταν η γλυκιά απόλαυση μιάς άλλης εποχής “που δεν είχαμε καρπάτσο, δεν είχαμε σουπλά, είχαμε τραπεζομάντηλα, κάναμε ησυχία να κοιμηθεί ο μπαμπάς (όσο γινόταν), είχαμε τα πάντα! Και ESKIMO!”, όπως λέει και η διαφήμιση.

Από τόσο παλιά, από την παιδική μας ηλικία, κρατάει αυτή η σχέση όλων μας με τα αυγά,

από την περίοδο εκείνη που διαμορφώνουμε μία άποψη σχετικά με το “τι θα τρώμε και τι όχι από εδώ και πέρα, τι μας αρέσει και τι όχι”.

Από το μελάτο αυγουλάκι περάσαμε κατόπιν στο πιο σφικτό, μετά στα αυγά μάτια τηγανισμένα σε ελαιόλαδο, ύστερα στις ομελέτες σε φρέσκο βούτυρο, κατόπιν στις “ενισχυμένες” ομελέτες με αλλαντικά ή άλλες προσθήκες. Πιο μεγάλοι τα φάγαμε ποσέ, τα φάγαμε καγιανά, ακόμη και… “σε μάρσιπο”, όπως τα φτιάχνουν στη μακρινή Κίνα. Μύριοι όσοι, οι “τρόποι μαγειρέματος αυγών”.

Η σημερινή συνταγή είναι ένας καγιανάς, μία στραπατσάδα δηλαδή που έχει και ντομάτα μέσα. Στο Ισραήλ, όμως, αλλά και στην Τυνησία, την Αλγερία και το Μαρόκο όπου επίσης είναι πολύ διαδεδομένος αυτός ο τρόπος μαγειρέματος, τα λένε “Shakshuka” (Σακσούκα) και έχω την εντύπωση πως έτσι μαγειρεμένα δεν τα έχετε ξαναδοκιμάσει. Είναι ένα πιάτο όλο χρώμα, γεύση και αρώματα που αξίζει να του δώσετε την προσοχή σας.