Πληγή και ουλή

Χίλια εννιακόσια σαράντα επτά. Ημουνα οκτώ χρονώ και η γεύση που μου 'χει μείνει είναι σαν να 'μουνα ένα χαρούμενο κουτάβι που έτρεχε στα περιβόλια του Παραδείσου. Κι όμως μόλις είχα βγει από το νοσοκομείο όπου είχα περάσει αρκετό καιρό τυλιγμένη στο γύψο. Ημουνα στη Βιέννη, είχα εγχειριστεί ψηλά στο μηρό, αλλά δεν θυμάμαι να πονούσα. Θυμάμαι που γελούσα πολύ με τη μάνα μου -πάντα βέβαια στο πλάι μου- και με τις καλόγριες-νοσοκόμες.
Keywords
Τυχαία Θέματα