Εκεί στα βόρεια...

ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΩ κάθε μέρα σχεδόν, στις «γειτονιές τις βόρειες», της Αθήνας, όπου μένω και κυκλοφορώ, αυτό το... απαστράπτον, ψεύτικο πρόσωπο της απροσδιόριστης ευτυχίας. Εχει πλούτο στην επιφάνειά του. Πλούτο, ενίοτε, προκλητικό. Μα, λίγο να το γδάρεις, κομμάτια ολόκληρα από θλίψη πέφτουν χάμω και κυλούν στους δρόμους, τις λακκούβες, τα σαμαράκια και τα χαντάκια, σαν ρυάκι με νερό βρώμικο και τρομακτικό.
Keywords
Τυχαία Θέματα