Tα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου

«(...) Το άσυλο του Αγίου Βερνάρδου ιδρύθηκε τον 11ο μ.Χ. αιώνα από τον γάλλο ευγενή Μπερνάρντ ντε Μεντόν (...) Ο Μπερνάρντ ντε Μεντόν έβαλε τέσσερεις κανόνες στους μοναχούς του μοναστηριού του: Να λατρεύουν τον Χριστό, να δίνουν τροφή στους πεινασμένους, να προσφέρουν άσυλο. Ολα αυτά τα εκτελούσαν οι μοναχοί. Για τον τέταρτο, όμως, κανόνα, χρειάστηκαν βοήθεια: έπρεπε να συνοδεύουν τους περαστικούς από τα επικίνδυνα περάσματα. Για το σκοπό αυτό, εκπαίδευσαν σκύλους, αυτοί που αργότερα έγιναν γνωστοί ως σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου».