Θαυματουργή μέθοδος αναγεννά νεφρά έτοιμα για μεταμόσχευση

«Ανάσταση» νεφρού πέτυχαν επιστήμονες και φιλοδοξούν να ανοίξουν νέους ορίζοντες στην προσπάθεια για τη δημιουργία ανθρώπινων οργάνων, ουσιαστικά από μηδενική βάση, γεγονός που θα οδηγήσει στην κατάργηση της ανάγκης αναμονής σε λίστα για μεταμοσχεύσεις. Ομάδα ερευνητών στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης αφαίρεσε ιστό από νεφρό νεκρού πειραματόζωου, το κάλυψε με νέα κύτταρα και το μεταμόσχευσε σε ζωντανό τρωκτικό. Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες τα κύτταρα

είχαν αναπτυχθεί και έξω από το περίγραμμα του νεφρού, εξασφαλίζοντας του έτσι τροφοδοσία με αίμα. Επίσης, όταν ο νεφρός μεταμοσχεύτηκε, άρχισε να λειτουργεί παράγοντας ούρα.

«Ελπίζουμε ότι τα νεφρά που έχουν υποστεί τέτοια επεξεργασία θα είναι μια μέρα σε θέση να υποκαταστήσουν πλήρως τη νεφρική λειτουργία, στον βαθμό που το κάνει και ο νεφρός από δωρητή. Στο ιδανικό σενάριο τα όργανα θα παράγονταν κατόπιν παραγγελίας με τα κύτταρα του ίδιου του ασθενούς» δηλώνει ο ερευνητής Χάρολντ Οτ.

Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, της οποίας η δουλειά δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature Medicine», τονίζει ότι το διαφορετικό της προσέγγισής τους είναι πως διατηρείται η «αρχιτεκτονική» του αρχικού οργάνου, ώστε το όργανο που προκύπτει να μεταμοσχεύεται σαν να ήταν το νεφρό ενός δωρητή κι έτσι να συνδέεται με το αγγειακό και το ουροποιητικό σύστημα του λήπτη. «Αν αυτή η μέθοδος μπορούσε να γίνει στην κλίμακα του ανθρώπου, οι ασθενείς που πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια και περιμένουν σε λίστες για μεταμόσχευση εφόσον βρεθεί δωρητής μπορούν θεωρητικά να αποκτήσουν νέα όργανα» σημειώνει ο δρ Οτ. Ηδη έχουν αρχίσει πειράματα σε μεγαλύτερης κλίμακα όργανα, όπως σε νεφρούς χοίρου αλλά και ανθρώπου.

Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι οι επιδόσεις των αναγεννημένων οργάνων είναι μέχρι στιγμής σημαντικά πιο χαμηλές από αυτές των φυσιολογικών, υγιών νεφρών. Αυτό, λένε, μπορεί να οφείλεται στην ανωριμότητα των νέων κυττάρων που «γεμίζουν» τον σκελετό του οργάνου. «Περαιτέρω βελτίωση των κυτταρικών τύπων που χρησιμοποιούνται για τη στελέχωση του νέου οργάνου αλλά και επιπλέον ωρίμανση στην καλλιέργειά τους μπορούν να επιτρέψουν ακόμα καλύτερη λειτουργικότητα του οργάνου» επισημαίνει καταλήγοντας ο δρ Οτ.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ