Σκεύασμα με δύο φάρμακα «χτυπά» όγκους

ΥΓΕΙΑΣκεύασμα με δύο φάρμακα «χτυπά» όγκουςΠαρασκευή, Ιούνιος 10, 2016 - 17:00

Χρησιμοποιούνται ως ανοσοθεραπεία για τον καρκίνο και είναι αποτελεσματικά

Στην κοινή διαπίστωση ότι ο συνδυασμός δύο φαρμάκων ανοσοθεραπείας για τον καρκίνο είναι εξαιρετικά αποτελεσματικός στην αναστολή της ανάπτυξης των όγκων έναντι της θεραπείας αποκλειστικά με το ένα σκεύασμα κατέληξαν οι κλινικές μελέτες διαφορετικών ιατρικών ομάδων, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους στο μεγαλύτερο αντικαρκινικό συνέδριο παγκοσμίως, αυτό της Αμερικανικής Εταιρίας Κλινικής Ογκολογίας που έγινε την περασμένη

εβδομάδα στο Σικάγο.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στον συνδυασμό φαρμάκων περί το 50% των ασθενών κατά μέσο όρο έδειξε να ανταποκρίνεται μέσα σε λίγες εβδομάδες, ενώ κάθε φάρμακο ανοσοθεραπείας από μόνο του είχε αποτύχει να φέρει αποτελέσματα. Οπως επεσήμαναν οι ερευνητές, το ένα φάρμακο από μόνο του «εκπαιδεύει» το ανοσοποιητικό να εντοπίζει τους όγκους και το δεύτερο το ενεργοποιεί εντατικά στην εξάλειψή τους.

Η μία ομάδα του πανεπιστημίου της Γλασκόβης ανακοίνωσε τα συμπεράσματα κλινικής δοκιμής σε 77 ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα και προσδόκιμο ζωής μερικών εβδομάδων, οι οποίοι, σε ποσοστό 47%, επιβίωσαν για διάστημα ενός έτους μετά τη συνδυαστική αγωγή του φαρμάκου nivolumab με το ipilimumab.
Μια δεύτερη ομάδα Αμερικανών, Αυστραλών και Καναδών επιστημόνων εφαρμόζει εδώ και έξι μήνες τη συνδυαστική ανοσοθεραπεία σε 44 ασθενείς με καρκίνο του εντέρου, διαπιστώνοντας εντυπωσιακή πρόοδο.

Αύξηση κατά 61%

Μια τρίτη ομάδα, που υπέβαλε σε συνδυαστική ανοσοθεραπεία με τα σκευάσματα daratumumab μαζί με bortezomib και dexamethasone 498 ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα, ανακοίνωσε ότι οι πιθανότητες επιβίωσης των ασθενών αυξήθηκαν κατά 61%.
Στο συνέδριο παρουσιάστηκε και η μεμονωμένη περίπτωση ανοσοθεραπείας ασθενούς που είχε εμφανίσει 26 όγκους και ο οποίος υποβλήθηκε σε συνδυαστική θεραπεία και απαλλάχθηκε από τον καρκίνο.

Την ίδια στιγμή, επιστήμονες του πανεπιστημίου της Οξφόρδης εστιάζουν σε μια νέα μέθοδο για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της χημειοθεραπείας (τέσσερις φορές πιο οικονομική και συνεπώς διαδεδομένη έναντι της ανοσοθεραπείας) με τη χρήση ενός «αναψυκτικού που θα οδηγεί μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου στο σημείο ανάπτυξης του όγκου μειώνοντας δραστικά την αντίσταση των καρκινικών κυττάρων στα φάρμακα. Στην παρούσα φάση ερευνούν μεθόδους για τη μεταφορά των φυσαλίδων οξυγόνου του αναψυκτικού από το στομάχι στο αίμα.