«Να μην χάσουμε την αισιοδοξία μας»

SHOWBIZ«Να μην χάσουμε την αισιοδοξία μας»Τρίτη, Αύγουστος 18, 2015 - 17:58

Ο Τάκης Ζαχαράτος μιλάει για την κρίση, τις φοβίες και τους πολιτικούς

Χρυσό αγόρι, πριν από χρόνια η γνωριμία, όλο κέφι, όρεξη και από πλευράς του πάντα μια συστολή και μια ντροπούλα, που εξαφανίζονταν από το ένθεο ταλέντο του πάνω σε σκηνές, πίστες, πάλκα.

Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα
[email protected]

Δουλεμένος άνθρωπος σήμερα ο Τάκης Ζαχαράτος, δεν βολεύτηκε, δεν κάθισε σε δάφνες, κεκτημένα και ευκολία. Και καταπλήσσει ένα κοινό που γεμίζει θέατρα ανά την Ελλάδα

να τον δει, αλλάζει εαυτούς, σαν ψυχή που αλλάζει σώματα, σχεδόν παγανιστικά. Δυο ώρες στη σκηνή, ο καλλιτέχνης Τάκης κάνει το κοινό να κρέμεται απ' τα χείλη του, του μαγεύει τις αισθήσεις, του κουβαλάει πρόσωπα θρυλικά πάνω στη σκηνή, σατιρίζει, αλλά πότε δεν κοροϊδεύει - ούτε τους ήρωές του ούτε τους θεατές ούτε τον ίδιο του εαυτό. Κάνει τέχνη...

Πόσα χρόνια έχεις φύγει από Πάτρα; Πέτυχες μέσα σ' αυτά ό,τι ονειρεύτηκες;

Α! Δεν θυμάμαι πόσα είναι, πάνω από 20 σίγουρα! Δεν ονειρεύτηκα τίποτα απ' όλα αυτά που μου συνέβησαν. Δεν είχα ποτέ τόσο μεγάλες φιλοδοξίες. Απλά πράγματα γύρευα και ονειρευόμουν! Να 'χω δικό μου κομμωτήριο, να είμαι γυμναστής! Ηταν περισσότερο θέλημα Θεού, παρά δική μου επιθυμία.

Αλλαξες τα τελευταία χρόνια, αυτά της κρίσης;

Η κρίση αυτή, που ξεκίνησε απ' τα οικονομικά, είναι πολυεπίπεδη. Είναι κρίση στα ψυχολογικά, στα ερωτικά, στα κοινωνικά, στα φιλικά μας. Οικονομικά, όχι, δεν άλλαξα. Είχα πριν απ' την κρίση επιλέξει το θέατρο, που τα χρήματα είναι πολύ λιγότερα απ' το θέαμα, και είχα προετοιμαστεί στην ουσία. Δεν είμαι άνθρωπος του χρήματος. Και με τα λίγα ζω. Δεν μεγάλωσα σε... πλατεία για να 'μαι μαθημένος στα πολλά. Ούτε σπάταλος είμαι. Κάνω μια συντηρητική ζωή. Σ' αυτό όμως που άλλαξα είναι πως είδα να «ξεβρακώνονται» άνθρωποι και χαρακτήρες σε σημείο απογοητευτικό. Φάνηκε η καλά κρυμμένη δυσωδία τους! Εγινα περισσότερο δημιουργικός, πιο διεισδυτικός, με μεγαλύτερη κατανόηση. Και το πιο σημαντικό; Με έκανε να καταλάβω σε βάθος ότι για όλους μας δεν υπάρχει ασφάλεια. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αν έχεις εκατομμύρια, μπορεί να χάνεις την υγεία ή τους αγαπημένους σου. Αν έχεις τον τέλειο γκόμενο, μπορεί να στον φάει άλλη. Σβήσανε οι ψευδαισθήσεις. Το έγχρωμο έγινε ασπρόμαυρο...

Και τι παρήγορο μπορεί να υπάρχει στο ασπρόμαυρο, ρε συ Τάκη;

Το να ανακαλύψεις εσύ τις ευαισθησίες μέσα σου. Ξέρεις; Είναι θεραπευτική η απλότητα που η εποχή μάς εκπαίδευσε να ανακαλύψουμε ξανά. Μια βόλτα στη θάλασσα! Ενα μαγειρευτό φαγητό, σαν αυτά της μαμάς, απ' τον εαυτό σου για τον εαυτό σου! Ενα κάλεσμα στο σπίτι των φίλων και των θείων όπου είχες χρόνια να πας. Το γλυκό της κολλητής που το καμαρώνει, αντί για ένα άλλο σε μοντέρνο ζαχαροπλαστείο. Ενας περίπατος στη φύση και να ακούς τους ήχους της, να μυρίζεις, να αισθάνεσαι τον καιρό!

Στα σόου σου υποδύεσαι σπουδαίες γυναίκες, ύστερα από μελέτη, αφοσίωση παράφορα ερωτική, αν μου επιτρέπεις. Ποια αγάπησες πιο πολύ;

Σου επιτρέπω απόλυτα! Ερωτεύτηκα τρελά την Αλίκη, τη Μαρινέλλα, τη Μελίνα, τη Γαληνέα. Είναι τόσο δυνατές, που είναι ανεμοστρόβιλοι και σου αλλάζουν τα φώτα. Υστερα από τις υπάρξεις τους θέλει μεγάλη δύναμη για να επιστρέψεις στον εαυτό σου.

Εχεις εντάξει πολιτικές προσωπικότητες στα σόου σου. Πες μου, αλήθεια, τη θαυμάζεις τη Ζωή Κωνσταντοπούλου με μανία, έτσι;

Θαυμάζω τη λεβεντιά να είναι ο εαυτός της, είτε αρέσει είτε όχι. Εκτιμώ ότι έμεινε σταθερή στις απόψεις της και έντιμη με τον εαυτό της!

Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο σημαντική προσωπικότητα στην εποχή μας; Ποια σε ελκύει πολύ;

Με ελκύουν οι έντιμοι και διαφορετικοί. Μόνο στην τέχνη μπορείς πια να τους βρεις, με ελάχιστες εξαιρέσεις στην πολιτική. Μου λείπει η Μαλβίνα, που θα έπαιζε τρομερό ρόλο στην Ελλάδα τώρα. Σήμερα οι άνθρωποι της τέχνης κάνουν θεραπεία στον κόσμο. Η Καρυοφύλλια, ο Χειλάκης, ο Στάνκογλου, η Πιττακή. Σ' αυτή τη φάση η τέχνη είναι αντιπολίτευση. Το χαμόγελο είναι επαναστατική πράξη. Και δεν μας έχει μείνει τίποτε άλλο...

Περιοδεία στην Ελλάδα το καυτό καλοκαίρι του 2015. Δεν φοβήθηκες ότι το κοινό δεν θα έρθει λόγω φτώχειας; Τι φέρνει «λαοθάλασσα» σε όλα τα θέατρα όπου εμφανίζεσαι;

Συνωμοτεί το σύμπαν! Μοιάζει μάνατζέρ μου να είναι ο Θεός! «Ξέχνα την περιοδεία» έλεγα στον παραγωγό, που επέμενε, ενώ μέσα μου ένιωθα έτοιμος. «Με το δημοψήφισμα και τα 50 ευρώ τη μέρα εμένα θα έρθουν να δουν;» έλεγα. Και ο άλλος μισός εαυτός μου ήθελε να βγω στην Ελλάδα. Να γελάσουν οι άνθρωποι. Η Μαρινέλλα με έπεισε και να 'ναι καλά. «Να το κάνεις», μου έλεγε, «να 'σαι κοντά στον κόσμο αυτό τον καιρό και θα δεις». Την εμπιστεύομαι τη Μαρινέλλα στα δύσκολα. Της το χρωστώ αυτό και δημόσια βρίσκω την ευκαιρία τώρα να της πω ένα τεράστιο «ευχαριστώ». Και δεν μετράει το ότι γεμίζει το θέατρο, αλλά ότι ευχαριστιούνται, συγκινούνται και μετά καθόμαστε όλοι μαζί και το αναλύουμε. Εχουμε εγγύτητα, οικειότητα, σαν να μη θέλουμε να χωρίσουμε, να 'μαστε ο ένας κοντά στον άλλο. Φεύγουμε όλοι με γεμάτη ψυχή. Και εγώ απ' τη σκηνή και το κοινό απ' την πλατεία. Και αυτό για μένα είναι μεγαλύτερο από όλα τα γεμάτα θέατρα της γης.

Τάκη, έχεις αφεθεί πότε σε βαριά μελαγχολία, σε απογοητεύσεις, σε θλίψη; Ισχύει ότι το γέλιο είναι ο άλλος ήχος για τον λυγμό ή κι αυτό είναι ένα κλισέ;

Δεν είμαι ο μάγκας που κάνει τη διαφορά. Εχω περάσει μαύρες περιόδους, άσχημες πολύ. Ενιωσα να χάνομαι και με τον θάνατο της μάνας μου, με απουσίες φίλων, με δουλειές άτυχες, με προσωπικές απογοητεύσεις. Είναι αυτές οι καταστάσεις που περνάμε όλοι μας και μπορεί να μας διαλύσουν ή να μας κάνουν να βρούμε έναν θησαυρό μέσα στη δυσκολία. Πώς είναι τα μπισκότα, τα fortune cookies; Σπας το κέλυφος και ένα μήνυμα σοφίας κρύβεται για να ξεπεράσεις και αυτό το ζόρι. Πεισμώνω λόγω αθλητισμού και βάζω στόχο να ξεπεράσω το πρόβλημα. Απομονώνομαι. Το ζω μόνος μου, στη φωλιά μου μέσα. Τρώω τη σάρκα μου. Δεν θέλω να φορτωθώ σε κανένα. Μετά, όταν κοπάσει λίγο η ένταση των πρώτων συναισθημάτων, θα ζητήσω βοήθεια.

Πότε έκλαψες τελευταία φορά;

Στην παράσταση... Απ' τη Μελίνα... Στήνεται το καμαρίνι της στη σκηνή και πάω ως Μελίνα στον καθρέφτη, τραβάω την περούκα και την αφήνω, σαν να βγάζω τον ρόλο από πάνω μου. Και ήταν τόσο δυνατή η Μελίνα με τον κόσμο, που μόλις έβγαλα την περούκα άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Με κοίταζαν τα παιδιά της ορχήστρας ανήσυχα, ξαφνιασμένα. Τι να 'ταν; Η έλλειψή της; Το κενό στη καρδιά μου; Μια χαμένη περηφάνια; Σαν να ξαναδέθηκα με μια ωραία Ελλάδα που πια δεν υπάρχει; Ποιος ξέρει! Ισως πάλι να 'ταν η συνειδητοποίηση ότι λείπει κάθε άνθρωπος που θα φωνάξει για μένα, που θα μάχεται για μένα με πάθος, λεβεντιά, ειλικρίνεια. Τώρα; Εχουμε μόνο πιόνια και παρτάκηδες.

Βρίσκεις ελπίδα στο καιρό που ζούμε και σε τι;

Παιδί μου, η τρέλα των ανθρώπων είναι η ελπίδα και ζήτω της. Στους ανθρώπους πρέπει να 'μαστε τρυφεροί πια. Το 'χουμε ανάγκη οι ίδιοι. Να 'χουμε υπομονή, κατανόηση. Υποχωρούμε συνεχώς σε πολλά επίπεδα, ας αντιμετωπίζουμε χωρίς νεύρα, ένταση και κακία τον άλλον, που περνά ακριβώς όσα εμείς. Να δείξουμε φροντίδα. Και στον εαυτό μας και στον διπλανό μας.

Εφτιαξες ένα είδος παραστάσεων, θεάματος που είναι εντελώς προσωπική υπόθεση, στην ουσία εφηύρες ένα είδος ολόκληρο. Νιώθεις ολοκληρωμένος καλλιτέχνης απ' αυτό ή θα 'θελες κι άλλο; Περισσότερο; Το διαφορετικό; Το κόντρα σου;

Είμαι έτοιμος για κόντρα πράγματα. Θέλω πολύ κινηματογράφο, άλλο είδος ρόλων, παραστάσεων, καθετί διαφορετικό. Δεν κρατιέται η ανάγκη μου αυτή πια. Και θα γίνει. Δεν μπορεί!

Φοβάσαι πότε, Τάκη; Και τι;

Δεν φοβάμαι πολλά πράγματα. Μόνο να μη χάσουμε την αισιοδοξία μας. Αν χαθεί αυτή, πάει και η πιστή, η ελπίδα, το κουράγιο... Ολα θα φτιάξουν μ' αυτή, θα δεις, θα φτιάξουν...

INFO Η παράσταση του Τάκη Ζαχαράτου «I am what I am» συνεχίζει την περιοδεία της σε Γιάννενα (18/8), Κέρκυρα (19/8), Ραφήνα (30/8), Νέα Μάκρη (31/8), ενώ τον Σεπτέμβριο θα βρεθεί σε Νίκαια, Βριλήσσια, Παπάγου, Γαλάτσι, Αχαρνές, Πειραιά.

«Απολύτα ερωτεύσιμη η Ολγα Κεφαλογιάννη»

«Υπάρχουν σε όλα τα κόμματα σοβαροί άνθρωποι! Όμως, αγαπώ Όλγα Κεφαλογιάννη. Της αξίζει ακόμη και πρόεδρος της ΝΔ να γίνει. Έχει μέλλον, όρεξη και δεν κοροϊδεύει. Είναι έντιμη και απόλυτα ερωτεύσιμη. Την εκτιμώ πολύ. Ο Μεϊμαράκης, μ' αρέσει επίσης πολύ. Όμως, όταν ξεφεύγουν γίνομαι μπαρούτι».

«Η Μέρκελ είναι επικίνδυνη προσωπικότητα»

«Κανένα. Νιώθω ότι το πρότυπο είναι ο πατέρας της και ο παππούς. Πρέπει να τη μισούσε η μητέρα της και αυτή το ίδιο. Δείχνει απ' τους ανθρώπους που δεν έχουν αγαπηθεί. Είναι εμφανέστατο ότι και αυτή και ο Σόιμπλε δεν έχουν αγγιχτεί, φιληθεί, χαϊδευτεί. Φαίνεται απ' την επιδερμίδα τους. Μιλάνε και φέρονται σαν ΑΤΜ, χωρίς συναίσθημα, μέσα σε τετράγωνα. Βλέπεις τουρίστες απ' τη χώρα της στη δική μας τα καλοκαίρια και διακρίνεις τη δήθεν περηφάνια τους για την πειθαρχία που έχουν. Κι όμως, είναι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι. Η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται αν κακοποιεί τους συμπατριώτες της και την Ευρώπη. Είναι μια επικίνδυνη προσωπικότητα.

«Ο Βαρουφάκης δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα»

Ο Βαρουφάκης είναι Κριός! Λατρεύω τους Κριούς! Κάνουν ό,τι θέλουν. Εχουν άγνοια κινδύνου και δεν κάνουν ποτέ πίσω. Ή που θα φάνε τα μούτρα τους ή που θα γίνουν ήρωες. Μοιάζει να αισθάνεται σαν να είναι μόνος του με τους φίλους του, στη γειτονιά του, πράγμα τρελό και γοητευτικό. Δεν είναι βαρετός, αλλά δεν έχει και καμιά σχέση με την πραγματικότητα.