Είναι πολλά τα... φράγκα από το «όργιο» της αφισορύπανσης

❱❱ Αν και οι διαφημιστικές πινακίδες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά ατυχήματα, οι δήμοι, λόγω οικονομικού κόστους, δεν τις κατεβάζουν

Φωτό: Βαγγέλης Μασιάς

Παρά τη ρητή απαγόρευση που επιβάλλει ο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας για την τοποθέτηση διαφημίσεων στους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας της Αθήνας, καθώς ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρά ατυχήματα αποσπώντας την προσοχή των οδηγών, οι δήμοι, οι οποίοι αποτελούν τους αρμόδιους φορείς για να κατεβάζουν αφίσες, κάνουν τα στραβά μάτια για πολλούς λόγους, κυρίως οικονομικούς.

Η αυτοψία σε πολυσύχναστους δρόμους της πρωτεύουσας, όπως οι λεωφόροι Κηφισίας και Μεσογείων, αποκαλύπτει ένα πραγματικό «όργιο» διαφημιστικών πινακίδων!

Λίγα μόλις λεπτά είναι αρκετά για να... ενημερωθεί κανείς για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα στην Αθήνα, αλλά και γι' αυτές που έχουν ήδη γίνει, καθώς και για διάφορα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά!

Σε φανάρια

Διαφημιστικές αφίσες για μουσικά σχήματα, παραστάσεις θεάτρου και μπαλέτου, οι οποίες είναι τοποθετημένες στα φανάρια, στα διαχωριστικά των λωρίδων κυκλοφορίας, και άλλες, οι οποίες βρίσκονται σε στάσεις λεωφορείων, κάνουν «παρέα» στους χιλιάδες οδηγούς που διασχίζουν κάθε μέρα αυτούς τους δρόμους.

Κι αυτό, παρ' όλο που το άρθρο 11 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας με τίτλο «Επιγραφές - Διαφημίσεις» αναφέρει κατηγορηματικά ότι η τοποθέτηση διαφημίσεων απαγορεύεται.

Αρνητική επίδραση

Οπως αναφέρει ο συγκοινωνιολόγος και μέλος του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» Στέλιος Ευσταθιάδης, το πρόβλημα αρχίζει από το ίδιο το άρθρο που «είναι τόσο γενικά γραμμένο, ώστε ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει»!

Μάλιστα, τονίζει ότι οι διαφημίσεις με τα μηνύματα που εκπέμπουν έχουν σίγουρα αρνητική επίδραση στη συμπεριφορά των οδηγών, καθώς αποσπούν την προσοχή τους όταν αυτή θα έπρεπε να είναι στραμμένη αποκλειστικά στον δρόμο μπροστά τους.

Ομως, αυτή η απόσπαση της προσοχής, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, μπορεί να αποβεί μοιραία γιατί ενδέχεται να προκληθούν ατυχήματα, ακόμα και θανατηφόρα, ανάμεσα σε οχήματα αλλά και με θύματα ανυποψίαστους πεζούς. Οταν συμβεί κάτι τέτοιο, από το «τοπίο» θα απουσιάζουν οι αρμόδιοι για τις διαφημιστικές αφίσες, οι οποίοι είναι ο εκάστοτε δήμος ή η περιφέρεια, με την πλάστιγγα της ευθύνης να γέρνει περισσότερο προς τη μεριά των δήμων. Οπως λέει ο κ. Ευσταθιάδης, στην περίπτωση των διαφημίσεων είναι... πολλά τα λεφτά!

«Το θέμα είναι το κόστος. Ακόμα και να τις κατεβάσει ο δήμος, δεν θα πληρωθεί, γι’ αυτό δεν το κάνει» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΚ

Η παράγραφος 3 του άρθρου 11 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) αναφέρει ότι «σε οδούς στις οποίες είναι εγκατεστημένοι φωτεινοί σηματοδότες ρύθμισης της κυκλοφορίας απαγορεύεται η τοποθέτηση έγχρωμων φωτεινών διαφημίσεων ή πινακίδων ή αναγραφών με χρώματα που χρησιμοποιούνται στη φωτεινή σηματοδότηση, σε απόσταση εκατέρωθεν και ύψος μικρότερο των είκοσι (20) μέτρων από κάθε φανό σηματοδότησης».

Την ίδια στιγμή, υπό όρους επιτρέπεται η τοποθέτηση διαφημίσεων στις στάσεις αναμονής των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών σε οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του ίδιου άρθρου.

Συγκεκριμένα, οι διαφήμιση «επιτρέπεται μόνο στην παράλληλη, προς τον άξονα της οδού, πλευρά (πλάτη) αυτών, με την προϋπόθεση ότι η πλευρά αυτή ή τμήμα της προβλέπεται να είναι κλειστό.

Η διαφήμιση επιτρέπεται και στις δύο όψεις των πλαισίων αυτών, εφόσον δεν είναι κάθετες προς τον άξονα οποιασδήποτε άλλης οδού».