7 κώδικες που δεν θα σπάσεις ποτέ

Η κρυπτογραφία είναι μία τέχνη με πολλά μυστικά και πολλά μυστήρια. Μπορεί οι κρυπτογράφοι των μυστικών υπηρεσιών, αλλά και απλοί ερασιτέχνες να έχουν δημιουργήσει και να έχουν σπάσει χιλιάδες κώδικες, αλλά παρακάτω, θα δείτε 7 κώδικες που παραμένουν μυστήριο. Για την KGB, την NSA, την MI6, για όλους τους επίδοξους… είναι άλυτοι. Προς το παρόν.

Το βιβλίο του Voynich (1400 – 1500)

Να ένα σύγγραμμα που χρονολογείται

περί τον 15ο με 16ο αιώνα στην Ιταλία. Οι 246 σελίδες του περιέχουν ένα περιεχόμενο που κανείς δεν καταλαβαίνει, σε μία γλώσσα που κανείς δεν καταλαβαίνει και περιέχει εικόνες από φυτά που δεν υπάρχουν. Προσθέστε σε όλα αυτά τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου, απεικονίσεις φαρμακευτικών βοτάνων και ζωγραφιές με γυμνές γυναίκες που κάνουν μπάνιο σε λίγο… περίεργες στάσεις. Πρόκειται για χειρόγραφο αλχημιστή του μεσαίωνα; Κανείς δεν γνωρίζει.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι είναι γραμμένο σε μία γλώσσα που είναι απολύτως διακριτή από οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή γλώσσα και έχει δικά της δεδομένα. Η αλφάβητος που χρησιμοποιείται έχει από 19 έως 28 γράμματα και ένα μέσο όρο μεγέθους λέξεων που συναντάται σε γλώσσες που προέρχονται από την Ελληνική ή τα Λατινικά, αλλά δεν έχει καθόλου λέξεις δύο γραμμάτων. Η επανάληψη κάποιων λέξεων εντωμεταξύ, είναι πολύ πιο συχνή από οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Συνολικά, το βιβλίο αυτό έχει 170000 χαρακτήρες, γραμμένους από αριστερά στα δεξιά, χωρίς κανένα σημείο στίξης.

Ένας από τους πιο σπουδαίους κρυπτογράφους του 20ου αιώνα, ο William Friedman, δεν μπόρεσε να το αποκρυπτογραφήσει και υπέθετε ότι το Voynich ήταν γραμμένο σε μία κατασκευασμένη γλώσσα χωρίς κάποιο «κλειδί». Οι Klaus Schmeh και Gordon Rugg, μελετητές της επιστήμης των υπολογιστών, υποστηρίζουν ότι το σύγγραμμα του Voynich είναι «ψεύτικο». Άλλοι, πιο σύγχρονοι κρυπτογράφοι υποστηρίζουν πως η γλώσσα του συγγράμματος έχει μία δομή και λογική, αλλά δεν κατάφεραν να φτάσουν παραπέρα και να την αποκρυπτογραφήσουν. Εσείς;
BTW, να θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας, θα βρείτε το βιβλίο του Voynich στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Yale. Περισσότερες πληροφορίες για τις ώρες που μπορείτε να επισκεφτείτε τις εγκαταστάσεις της, θα βρείτε εδώ.

Οι κώδικες του Beale (1885)

Η λύση αυτού του κώδικα μπορεί να μην αποφέρει κάποιο σπουδαίο επιστημονικό ή ιστορικό επίτευγμα, αλλά μπορεί να αποφέρει χρυσό… πολύ χρυσό. Αν όλο αυτό δεν είναι άλλη μία καλοστημένη φάρσα βέβαια.

Ο κώδικας που βλέπετε παραπάνω, απασχολεί τους κρυπτογράφους από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε σε ένα φυλλάδιο με το όνομα The Beale Papers. Εξιστορεί μία φανταστική ιστορία για ένα κρυμμένο θησαυρό. Σύμφωνα με το βιβλιαράκι αυτό, ένας άντρας με το όνομα Thomas Jefferson Beale (δεν έχει διασταυρωθεί αν πραγματικά υπήρξε) ανακάλυψε μεγάλες ποσότητες χρυσού σε ένα ταξίδι του στην Αμερικανική Δύση. Ο θησαυρός, όπως λέει η ιστορία, μεταφέρθηκε στην Virginia και πιο συγκεκριμένα στην επαρχία Bedford όπου και θάφτηκε.

Η μυστική τοποθεσία του θησαυρού θεωρητικά αποκαλύπτεται από 3 κρυπτογράμματα, ένα από τα οποία έχει αποκρυπτογραφηθεί. Δυστυχώς, το μόνο που περιγράφει το συγκεκριμένο κρυπτόγραμμα είναι το είδος του θησαυρού και όχι η τοποθεσία του. Για να βρει κάποιος κάτι πιο συγκεκριμένο, θα πρέπει να λύσει και τα άλλα δύο. Αυτό προϋποθέτει, όμως, και την παράλληλη γνώση κάποιων ιστορικών κειμένων που παραμένουν άγνωστα. Το αποκρυπτογραφημένο κομμάτι παραδείγματος χάριν, χρησιμοποίησε την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.

Ο πρώτος αριθμός, 115, αντιστοιχεί στο πρώτο γράμμα της 115ής λέξεις της Διακήρυξης: «instituted». To 115, λοιπόν, στο συγκεκριμένο κρυπτόγραμμα, είναι το γράμμα i. Ποια είναι τα άλλα ιστορικά έγγραφα που χρησιμοποίησε ο συγγραφές για να φτιάξει τα άλλα δύο κρυπτογράμματα; Κανείς δεν γνωρίζει ακόμα. Ούτε κανείς γνωρίζει αν ο κώδικας τελικά είναι μία επινόηση του συγγραφέα που ήθελε να κάνει… εντύπωση. Αν είναι αληθινό όμως;;;

Dorabella (1897)

Το παραπάνω σημείωμα ίσως κρύβει μία πιο «ροζ» ιστορία. Το 1897, ο 40χρονος συνθέτης Edward Elgar στέλνει αυτό το κρυπτογραφημένο «ραβασάκι» στην 23χρονη Dora Penny, προγονή ενός φίλου του. Τι μπορεί να περιέχει αυτό το σημείωμα; Τι θα μπορούσε να θέλει να πει ο συνθέτης σε μία κοπέλα που είχε τα μισά του χρόνια; Να της εξομολογηθεί τον έρωτά του; Ή να της μεταφέρει ένα μουσικό κομμάτι που δεν ήθελε να γνωρίζει κανείς άλλος;

Για να λύσετε όλες αυτές τις απορίες, θα πρέπει να αποκρυπτογραφήσετε 87 χαρακτήρες που αποτελούνται από αλληλουχίες ημικύκλιων με διαφορετική φορά το καθένα. Όλες οι προσπάθειες, έχουν πέσει μέχρι στιγμής στο κενό. Γιατί; Γιατί πρόκειται για ένα «μικρό» κρυπτογράφημα και όσο πιο μικρό, τόσο πιο δύσκολο να επιλυθεί γιατί δεν έχει πολλές επαναλήψεις λέξεων ή γραμμάτων. Αξίζει η προσπάθεια όμως…

Taman Shud (σε μετάφραση από τα περσικά… «τελείωσε») 1948

Αναμφισβήτητα τα πιο συναρπαστικά κρυπτογραφήματα είναι εκείνα που βρίσκονται στην τσέπη ενός πτώματος ενός άγνωστου άντρα. Την 1η Δεκεμβρίου 1948, ένας καλοντυμένος άντρας βρίσκεται νεκρός, κοντά σε μία παραλία στην Αδελαϊδα της Αυστραλίας. Δεν είχε κανένα είδος τραύματος και τα αίτια του θανάτου του παραμένουν άγνωστα έως και σήμερα. Όπως και η ταυτότητά του. Ο Άνδρας του Somerton (έτσι τον ονόμασαν τότε) ήταν σε άριστη φυσική κατάσταση (πριν πεθάνει) και δεν είχε πάνω του κανένα απολύτως στοιχείο να αποδεικνύει την ταυτότητά του. Τα ρούχα του, δεν είχαν καν ετικέτες. Αυτό έκανε όλους τους εμπλεκόμενους να φτιάξουν ένα σωρό από θεωρίες για τον ρόλο του ως… κατάσκοπο.

Το ακόμα πιο παράξενο είναι πως σε μία εσωτερική τσέπη του παντελονιού του, βρέθηκε ένα σκισμένο κομμάτι χαρτί με τις λέξεις “Taman Shud” που στα περσικά σημαίνουν «τελείωσε». Το χαρτί ανακαλύφθηκε αργότερα ότι ήταν κομμάτι μίας σελίδας από ένα αντίγραφο του βιβλίου The Rubaiyat του Ομάρ Καγιάμ που βρέθηκε στο πίσω κάθισμα ενός εγκαταλελειμμένου αυτοκινήτου κοντά στην περιοχή που ανακαλύφθηκε το πτώμα, την ίδια νύχτα. Στο πίσω μέρος του βιλίου, υπήρχαν 5 σειρές με κωδικοποιημένους χαρακτήρες γραμμένοι με μολύβι (αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία). Δεν θα ήταν τρομερά συναρπαστικό, κάποια στιγμή να μαθαίναμε τι σημαίνουν;

Ο κώδικας ενός κατά συρροή δολοφόνου που παραμένει ελεύθερος (1969)

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, μέχρι και τις αρχές του 1970, ένας κατά συρροή δολοφόνος τρομοκρατούσε την Βόρεια Καλιφόρνια των ΗΠΑ: ο Zodiac. Η ταυτότητά του παραμένει άγνωστοι και η υπόθεση παραμένει άλυτη, παρά την μακρά σειρά από πτώματα που άφησε πίσω του. Εκτός από πτώματα, όμως, άφησε και δύο κρυπτογράμματα. Το ένα με 408 χαρακτήρες που λύθηκε αμέσως και ένα δεύτερο, με 340 χαρακτήρες που παραμένει μυστήριο, περισσότερα από 40 χρόνια τώρα.

O Zodiac δεν επανήλθε. Γιατί όμως ο δεύτερος κώδικας παραμένει άλυτος ενώ ο πρώτος… έσπασε κατευθείαν; Τα δύο κρυπτογράμματα δεν ακολουθούν την ίδια μέθοδο. Οι 340 χαρακτήρες έχουν δομηθεί από 63 σύμβολα που δεν γνωρίζει κανείς τι αντιπροσωπεύουν. Είναι σημεία στίξης εκεί; Είναι κενά; Είναι γράμματα της αλφαβήτου; Ή μήπως ολόκληρες λέξεις; Οι πιθανές λύσεις και συνδυασμοί είναι 26 στην 63η… δηλαδή πολλές… πάρα πολλές. Μπορείτε όμως να προσπαθήστε (αν θέλετε να εξιχνιάσετε μία πολύκροτη υπόθεση).

Το σύμβολο που βλέπετε στην κάτω μεριά, είναι η υπογραφή που χρησιμοποιούσε ο Zodiac σε όλες του τις επιστολές…

Kryptos: Ο κώδικας που θα σας κάνει να προσληφθείτε στη CIA (1990)

Έξω από το βασικό κτίριο της CIA στο Langley, υπάρχει αυτό το γλυπτό, με τον τίτλο Kryptos. Δημιουργός του ο γλύπτης Jim Sanborn με την βοήθεια ενός πρώην κρυπτογράφου της υπηρεσίας, του Ed Scheidt. Το γλυπτό αποτελείται από 4 μέρη με 869 κρυπτογραφημένους χαρακτήρες στο σύνολό του. Τρεις από τους τομείς έχουν αποκρυπτογραφηθεί. Οι αναλυτές της CIA χρειάστηκαν 7 χρόνια γι αυτό. Ο τέταρτος τομέας, με τους 97 χαρακτήρες είναι γνωστός ως «K4» και εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο.

Ένα θα σας πούμε. Μία ομάδα συλλογικής δραστηριότητας έχει δημιουργηθεί από το 2003 ως Group στο Yahoo και προσπαθούν να σπάσουν τον κώδικα. Ρίξτε μια ματιά εδώ. Ο γλύπτης Jim Sanborn πάντως, γνωρίζει τη λύση και είναι ζωντανός. Δεν την έχει πει πουθενά, ούτε στους αναλυτές της CIA. Αν καταφέρετε να λύσετε των κώδικα του K4 πάντως, υποβάλλετε τη λύση εδώ. Και μετά θα σας ευχηθούμε καλή σταδιοδρομία στη CIA.

Ο κώδικας του McCormick (1999)

Άλλο ένα μυστήριο απ’ αυτά που φτιάχνουν το υλικό για τις καλές αστυνομικές ταινίες. Τον Ιούνιο του 1999, βρέθηκε σε μερική αποσύνθεση το πτώμα του 41χρονου Ricky McCormic σε ένα χωράφι, στο Missouri των ΗΠΑ. Ο άνδρας αυτός ήταν άνεργος, άτομο με ειδικές ανάγκες και πρώην κατάδικος, με δύο κρυπτογραφημένα μηνύματα. Κατά την διάρκεια της πρώτης εξέτασης της υπόθεσης κανένας δεν υπέθεσε ότι ο McCormick είχε δολοφονηθεί, ενώ ήταν γνωστός στην περιοχή ότι έγραφε κρυπτογραφημένα μηνύματα από τότε που ήταν μικρός. Δεν υπήρχαν ύποπτοι, ούτε κίνητρο και ο άτυχος άνδρας υπέφερε από ένα σωρό ασθένειες, οπότε κανείς δεν έδωσε περισσότερη σημασία.

Τον Μάρτιο του 2011, το FBI ανακοίνωσε ξαφνικά ότι ο θάνατος του McCormic μάλλον οφείλεται σε δολοφονία και απεκάλυψε την ύπαρξη των σημειωμάτων. Όλα αυτά τα χρόνια οι αναλυτές του FBI δεν κατάφεραν να λύσουν τον κώδικα για να λύσουν αυτό το μυστήριο και ζήτησαν την βοήθεια του… κοινού. Αν έχετε κάποια καλή ιδέα, μπορείτε να επισκεφτείτε την σχετική ιστοσελίδα, εδώ.